Poetyka telewizji

Moduł Poetyka telewizji ma wprowadzić studentów w podstawową problematykę dotyczącą: ontologii, semiotyki i estetyki obrazu telewizyjnego (paleo- i neotelewizji, epoki pilota, telewizji interaktywnej, zjawisk paratelewizyjnych). Uczestnik kursu zapoznaje się z koncepcją telewizji jako przepływu przekazu (rozumie pojęcia takie jak: strumień, strumień publikowany, segment, telewizja osobista: doby pilota i sieci, telewizja mobilna) oraz zyskuje wiedzę na temat ewolucji telewizyjnych środków wyrazu (przekaz na żywo, telerecording, wielokamerowy elektromagnetyczny i cyfrowy). Integralnym składnikiem zajęć jest refleksja na temat telewizyjnych gatunków oraz technologii cyfrowo-falowej i przemian telewizji. Moduł wprowadza także studentów w zagadnienia telewizji jako medium masowego w aspekcie komunikacyjnym (broadcasting, narrow-, silver-, homecasting) i społecznym (telewizja jako mimesis, telewizja jakościowa), z uwzględnieniem form uczestnictwa (konsumpcji strumienia, interaktywności) oraz przestrzeni komunikacyjnej telewizji (telerzeczywistość: realisty fiction i fiction reality, globalna wioska, telespołeczności). Student zapoznaje się ponadto ze zjawiskami intertekstualności, konwergencji, synergii telewizji w kulturze medialnej klasycznej i rozwiniętej audiowizualności.

Nie ma dodatkowych uwag.

Poetyka telewizji ma wprowadzić studentów w podstawową problematykę dotyczącą: ontologii, semiotyki i estetyki obrazu telewizyjnego (paleo- i neotelewizji, epoki pilota, telewizji interaktywnej, zjawisk paratelewizyjnych). Uczestnik kursu zapoznaje się z koncepcją telewizji jako przepływu przekazu (rozumie pojęcia takie jak: strumień, strumień publikowany, segment, telewizja osobista: doby pilota i sieci, telewizja mobilna) oraz zyskuje wiedzę na temat ewolucji telewizyjnych środków wyrazu (przekaz na żywo, telerecording, wielokamerowy elektromagnetyczny i cyfrowy). Integralnym składnikiem zajęć jest refleksja na temat telewizyjnych gatunków oraz technologii cyfrowo-falowej i przemian telewizji. Moduł wprowadza także studentów w zagadnienia telewizji jako medium masowego w aspekcie komunikacyjnym (broadcasting, narrow-, silver-, homecasting) i społecznym (telewizja jako mimesis, telewizja jakościowa), z uwzględnieniem form uczestnictwa (konsumpcji strumienia, interaktywności) oraz przestrzeni komunikacyjnej telewizji (telerzeczywistość: realisty fiction i fiction reality, globalna wioska, telespołeczności). Student zapoznaje się ponadto ze zjawiskami intertekstualności, konwergencji, synergii telewizji w kulturze medialnej klasycznej i rozwiniętej audiowizualności.

Nie ma dodatkowych uwag.

Moduł "Poetyka telewizji" ma wprowadzić studentów w podstawową problematykę dotyczącą: ontologii, semiotyki i estetyki obrazu telewizyjnego (paleo- i neotelewizji, epoki pilota, telewizji interaktywnej, zjawisk paratelewizyjnych). Uczestnik kursu zapoznaje się z koncepcją telewizji jako przepływu przekazu (rozumie pojęcia takie jak: strumień, strumień publikowany, segment, telewizja osobista: doby pilota i sieci, telewizja mobilna) oraz zyskuje wiedzę na temat ewolucji telewizyjnych środków wyrazu (przekaz na żywo, telerecording, wielokamerowy elektromagnetyczny i cyfrowy). Integralnym składnikiem zajęć jest refleksja na temat telewizyjnych gatunków oraz technologii cyfrowo-falowej i przemian telewizji. Moduł wprowadza także studentów w zagadnienia telewizji jako medium masowego w aspekcie komunikacyjnym (broadcasting, narrow-, silver-, homecasting) i społecznym (telewizja jako mimesis, telewizja jakościowa), z uwzględnieniem form uczestnictwa (konsumpcji strumienia, interaktywności) oraz przestrzeni komunikacyjnej telewizji (telerzeczywistość: realisty fiction i fiction reality, globalna wioska, telespołeczności). Student zapoznaje się ponadto ze zjawiskami intertekstualności, konwergencji, synergii telewizji w kulturze medialnej klasycznej i rozwiniętej audiowizualności.