WSTĘP DO ALGEBRY LINIOWEJ I GEOMETRII ANALITYCZNEJ B
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 0301-MT-S1-12-WALGB |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | WSTĘP DO ALGEBRY LINIOWEJ I GEOMETRII ANALITYCZNEJ B |
Jednostka: | Instytut Matematyki |
Grupy: |
Prz. obow.- 2 sem. matematyki, specj. nauczycielska-nauczanie matematyki i zajęć komputerowych /sIs/ Przedm. obowiązkowe - 2 sem. matematyki, specjalność modelowanie matematyczne /st.I st./ Przedmioty obowiązkowe - 2 sem. matematyki, specjalność teoretyczna /stacj.I stopnia/ Przedmioty obowiązkowe - 2 sem. matematyki, specjalność teoretyczna /stacj.I stopnia/ |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowy |
Wymagania wstępne: | Wstęp do algebry i teorii liczb |
Skrócony opis: |
1. Przestrzeń liniowa R^n, n<=3. 2. Przestrzeń liniowa K^n, n dowolne. 3. Przestrzeń afiniczna R^n, n<=3. 4. Przestrzeń afiniczna K^n, n dowolne. 5. Przestrzeń euklidesowa R^n, n<=3. 6. Afiniczna przestrzeń euklidesowa R^n, n<=3. 7. Krzywe stożkowe i powierzchnie nad R. |
Pełny opis: |
1. Przestrzeń liniowa R^n, n<=3: wektory na prostej, płaszczyźnie i w przestrzeni, działanie na wektorach, kombinacje liniowe, liniowa zależność, podprzestrzeń, baza, zmiana bazy. 2. Przestrzeń liniowa K^n, n dowolne: uogólnienie pojęć z poprzedniego punktu na przypadek dowolnego ciała i dowolnego n. 3. Przestrzeń afiniczna R^n, n<=3: suma afiniczna, układy punktów, środki ciężkości, afiniczny układ współrzędnych i jego zmiana, proste i płaszczyzny oraz ich równania. 4. Przestrzeń afiniczna K^n, n dowolne: uogólnienie pojęć z poprzedniego punktu na przypadek dowolnego ciała i dowolnego n. 5. Przestrzeń euklidesowa R^n, n<=3: iloczyn skalarny, prostopadłość, długość wektora, kąty i ich miary, baza ortonormalna, orientacja przestrzeni, iloczyn wektorowy, przestrzeń euklidesowa R^n dla dowolnego n. 6. Afiniczna przestrzeń euklidesowa R^n, n<=3: odległość, prostopadłość prostych i płaszczyzn, rzut i symetria prostopadła, wybrane zagadnienia geometrii elementarnej (m.in. tw. Cevy i jego konsekwencje), pole i objętość, afiniczna przestrzeń euklidesowa R^n dla dowolnego n. 7. Utwory stopnia 2: stożkowe i powierzchnie (nad R) oraz ich własności, postacie kanoniczne stożkowych i powierzchni, klasyfikacja. |
Literatura: |
1. G. Banaszak, W. Gajda, Elementy algebry liniowej, t. 1 i 2, WNT, Warszawa 2002. 2. A. Białynicki-Birula, Algebra liniowa z geometrią, PWN, Warszawa 1976. 3. K. Borsuk, W. Szmielew, Podstawy geometrii, PWN, Warszawa 1955. 4. J. Komorowski, Od liczb zespolonych do tensorów, spinorów, algebr Liego i kwadryk, PWN 1978. 5. A. Kostrikin, Wstęp do algebry, t. 2, PWN, Warszawa 2004. 6. A. I. Kostrikin, J. I. Manin, Algebra liniowa i geometria, PWN 1993. 7. F. Leja, Geometria analityczna, PWN 1975. 8. A. Mostowski, M. Stark, Algebra liniowa, PWN 1975. 9. M. Moszyńska, J. Święcicka, Geometria z algebrą liniową, PWN, Warszawa 1975. 10. E. Piegat, Wektory i geometria. Algebra wektorów i jej zastosowania, PZWS, Warszawa 1964. 11. M. Stark, Geometria analityczna, PWN, Warszawa 1958. Zbiory zadań: 1. A. Kostrikin (red.), Zbiór zadań z algebry, PWN, Warszawa 2005. 2. J. Rutkowski, Algebra liniowa w zadaniach, PWN, Warszawa 2008. |
Efekty uczenia się: |
1. Student zna podstawowe pojęcia i fakty z zakresu algebry liniowej i geometrii analitycznej. 2. Student potrafi wykonywać działania na wektorach w przestrzeni współrzędnych nad dowolnym ciałem. 3. Student zna pojęcia liniowej niezależności, bazy oraz podprzestrzeni przestrzeni współrzędnych nad dowolnym ciałem. 4. Student potrafi wykorzystać wyznaczniki w badaniu liniowej niezależności układów wektorów oraz konstrukcji równań ogólnych podprzestrzeni afinicznych przestrzeni współrzędnych nad dowolnym ciałem. 5. Student umie wykorzystać wyznaczniki do obliczania wielkości geometrycznych w afinicznych przestrzeniach euklidesowych. 6. Student potrafi klasyfikować stożkowe i powierzchnie posługując się wyznacznikami macierzy związanych z równaniami tych utworów stopnia 2. 7. Student potrafi posługiwać się geometryczną interpretacją rozwiązań układów równań liniowych. |
Metody i kryteria oceniania: |
1. Aktywność na zajęciach: weryfikacja znajomości treści wykładów na podstawie pytań zadawanych przez prowadzącego konwersatorium na zajęciach. 2. Sprawdziany pisemne: weryfikacja umiejętności na podstawie analizy rozwiązań zadań w trakcie sprawdzianów pisemnych. 3. Egzamin pisemny: weryfikacja umiejętności na podstawie analizy rozwiązań zadań egzaminacyjnych, weryfikacja znajomości pojęć i faktów w oparciu o analizę odpowiedzi na pytania egzaminacyjne o charakterze teoretycznym. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.