PRACOWNIA MAGISTERSKA B - CHEMIA ANALITYCZNA
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 0310-CH-S2-255 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | PRACOWNIA MAGISTERSKA B - CHEMIA ANALITYCZNA |
Jednostka: | Wydział Nauk Ścisłych i Technicznych |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Skrócony opis: |
Wariant modułu: Pracownia magisterska B - Chemia analityczna Kierunek: CHEMIA Specjalność: Chemia Podstawowa, Chemia Środowiska, Chemia Informatyczna, Chemia Leków Studia II stopnia, stacjonarne Moduł: Chemia - Moduł pracowni magisterskich Zajęcia: laboratorium |
Pełny opis: |
Badania międzylaboratoryjne nowych materiałów odniesienia (ICP-OES i AAS). Zatężanie jonów metali na tlenku grafenu z zastosowaniem pochodnych 1,10-fenatroliny. Chemiczne modyfikacje tlenku grafenu m.in. grupami aminowymi i tiolowymi oraz ich zastosowanie w sorpcji metali. Badania nad specjacją metali w próbkach środowiskowych. Badania w zakresie metod chemometrycznych: metody wyboru zmiennych istotnych (biomarkerów), fuzja danych, wybór zmiennych istotnych dla nieliniowych funkcji sklejanych. |
Literatura: |
Literatura oryginalna związana z tematyką wykonywanej pracy magisterskiej. Bazy danych dostępne w Bibliotece Uniwersytetu Śląskiego. |
Efekty uczenia się: |
- zna teoretyczne podstawy działania aparatury pomiarowej - potrafi obsługiwać specjalistyczną aparaturę pomiarową lub oprogramowanie (w przypadku pracy teoretycznej) w celu uzyskania wyników badań, będących przedmiotem pracy magisterskiej - planuje badania własne, konieczne do weryfikacji hipotez pracy magisterskiej oraz opracowuje wyniki badań własnych i dokonuje krytycznej analizy wyników - przygotowuje i prezentuje prace związane z badaniami własnymi, które zawierają cel, metodologię, wyniki i ich znaczenie w kontekście badań o podobnej tematyce - samodzielnie poznaje wybrane zagadnienia i określa kierunki dalszego kształcenia - samodzielnie planuje swoją karierę zawodową lub naukową - rozumie znaczenie uczciwości intelektualnej i postępuje etycznie |
Metody i kryteria oceniania: |
średnia arytmetyczna z poszczególnych sposobów weryfikacji efektów kształcenia Ocenianie ciągłe: Prawidłowe wykonanie eksperymentów. Bezpieczna praca w laboratorium analitycznym wyposażonym w aparaturę AAS, ICP-OES i EDXRF. Umiejętność pracy laboratoryjnej indywidualnej i zespołowej. Ocena bardzo dobra - wykonuje eksperyment zgodnie z instrukcjami prowadzącego. Zna i rozumie realizowane zagadnienie. Zna podstawy teoretyczne prowadzonej analizy. Potrafi prawidłowo korzystać z aparatury. Zachowuje prawidłowe i bezpieczne zasady pracy w laboratorium analitycznym. Potrafi pracować indywidualnie i zespołowo. Ocena dobra – wykonuje eksperyment zgodnie z instrukcjami prowadzącego. Zna i rozumie realizowane zagadnienie, zna podstawy teoretyczne prowadzonej analizy. Na ogół potrafi prawidłowo korzystać z aparatury. Zachowuje prawidłowe i bezpieczne zasady pracy w laboratorium analitycznym. Potrafi pracować indywidualnie i zespołowo. Świadomie unikając błędów w pracy laboratoryjnej konsultuje się z prowadzącym. Ocena dostateczna – prawidłowe wykonanie eksperymentu wymaga znaczącej pomocy prowadzącego. Zna i rozumie realizowane zagadnienie, zna podstawy teoretyczne prowadzonej analizy. Na ogół potrafi prawidłowo korzystać z aparatury. Zachowuje prawidłowe i bezpieczne zasady pracy w laboratorium analitycznym. Potrafi pracować indywidualnie i zespołowo. Ocena niedostateczna - student nie jest w stanie prawidłowo wykonać eksperymentu nawet po konsultacji z prowadzącym. Nie rozumie realizowanego zagadnienia. Nie potrafi prawidłowo korzystać z aparatury i nie zachowuje prawidłowych zasad pracy w laboratorium analitycznym. Prezentacja: Przedstawienie sposobu opracowania wyników badań zawartych w literaturze wskazanej przez prowadzącego. Ocena bardzo dobra – rozległa znajomość tematu, zrozumienie wszystkich kwestii z nim związanych, właściwa selekcja materiału, wnikliwa jego interpretacja, własne wnioski, właściwe wykorzystanie materiału pomocniczego, odpowiednia terminologia i pojęcia, wypowiedź planowa i zorganizowana (konstrukcja logiczna, dyskursywna), zachowanie proporcji między wstępem, rozwinięciem i zakończeniem, idealne zaplanowanie i wykorzystanie czasu, poprawne merytorycznie odpowiedzi, żywe uczestnictwo w rozmowie Ocena dobra plus - znajomość tematu, zrozumienie wszystkich kwestii z nim związanych, właściwa selekcja materiału i jego interpretacja, własne wnioski, właściwe wykorzystanie materiału pomocniczego, odpowiednia terminologia i pojęcia, wypowiedź planowa i zorganizowana zachowanie proporcji między wstępem, rozwinięciem i zakończeniem, idealne zaplanowanie i wykorzystanie czasu, poprawne merytorycznie odpowiedzi, Ocena dobra - zrozumienie tematu i pełna jego realizacja, prowadzącą do pogłębionego wnioskowania, przestrzeganie zasad poprawnego mówienia, odpowiednia terminologia, właściwe wykorzystanie czasu, formułowanie poprawnych merytorycznie odpowiedzi, Ocena dostateczna plus - zrozumienie omawianego tematu i niepełna jego realizacja, próba analizy, traktowanej jako podstawa do interpretacji, wnioskowania, uogólniania, przywołanie podstawowych kontekstów ( z literatury), częściowo udana argumentacja, wypowiedź na ogół uporządkowana i spójna, dążenie do zamknięcia całości wnioskiem uogólniającym, panowanie nad czasem, formułowanie na ogół poprawnych merytorycznie odpowiedzi Ocena dostateczna - Omówienie tematu w sposób niepogłębiony, odtwórczy, liczne błędy w mówieniu, ale zachowana komunikatywność języka, ubogie słownictwo i terminologia, niepełne rozumienie pytań, podjęcie rozmowy, odpowiedzi częściowo nie na temat, Ocena niedostateczna - student nie realizuje tematu na żadnym poziomie. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.