Animacja społeczno-kulturowa

obowiązkowy

Student zna podstawowe pojęcia z zakresu pedagogiki społecznej i opiekuńczo-wychowawczej, a także orientuje się w przemianach społeczno-kulturowych. Rozumie istotę działań pedagogicznych w społeczeństwie.

Przedmiot ma charakter teoretyczno-praktyczny. Prowadzony jest w formie wykładowej, warsztatowej oraz terenowej. Treści obejmują współczesną mapę paradygmatyczną animacji a także praktykę funkcjonowania i kształcenia animatorów. Zajęcia ćwiczeniowe prowadzone są w formie warsztatów

Wykład:

Teoria i praktyka animacji w ponowoczesności. Współczesna mapa paradygmatycznej animacji-ukazanie wielości i swoistości podejść, definicji, koncepcji, metod . Napięcia między indywidualizacją a wspólnotowością w refleksji i praktyce animacyjnej. Nowe obszary animacji społeczno-kulturowej. Praktyka funkcjonowania i kształcenia animatorów – dla kreacji humanistycznej niepowtarzalności i stymulacji społecznej partycypacji. Działania w przestrzeni publicznej. Strategia działań w interesie publicznym - organizacje pozarządowe i ich rola w społeczeństwie. Animacja na rzecz zmiany- animacja przez kryzys, animator jako katalizator konfliktów. Kapitał podmiotowości. Warsztaty kompetencji indywidualnych- komunikacji, innowacyjności i kreatywności oraz ekspresji przez ruch, teatr, muzykę. Ćwiczenia :

Zajęcia wprowadzające; Warsztaty lidera społecznego: Animacja przez kulturę

i sztukę. Metody i techniki pracy z grupą. Zapoznanie ze specyfiką i regułami pracy warsztatowej. Artystyczne i medialne przestrzenie animacji kultury.

Warsztat 1. – Teatr, muzyka, ruch cz.1: Twórczy ogród (wymiary roli oraz kształtowanie kompetencji animatora społeczno-kulturowego); Warsztat 2. – Teatr, muzyka, ruch cz. 2: Improwizacje i metafory (impulsywne kategorie animacji: wyobraźnia, zaufanie, współpraca, aktywność, otwartość, czas); Warsztat 3. – Biografia estetyczna (przekładanie doświadczeń biograficznych na pracę animacyjną); 4) Diagnoza potrzeb i możliwości społeczności/grupy. Etapy, metody i techniki animacji społeczno-kulturowej; 5) Animacja jako odtwarzanie/wzmacnianie więzi. Lokalne mapy kultury (instytucjonalno-prawne

i społeczne uwarunkowania animacji kultury, diagnoza środowiska lokalnego, lokalne strategie kulturalne, misje instytucji artystycznych i domów kultury, manifesty grup twórczych); 6) Rola i przykłady „dobrych praktyk” w animacji społeczno-kulturowej - tworzenie nowych przestrzeni socjalizacji; 7) Animacja społeczno-kulturowa wobec działalności „nowych mediów” (pozainstytucjonalne inicjatywy animacyjne realizowane w sieci); 8) Spotkanie z animatorem społeczno-kulturowym; 9) Warsztaty studentów: (grupy max. 3 osobowe) – 40 min. (2 grupy na zajęciach) – tematyka dowolna.

Jedlewska B., Animatorzy kultury wobec wyzwań edukacyjnych, Lublin 1999.; Kopczyńska M., Animacja społeczno-kulturalna. Podstawowe pojęcia i zagadnienia, Warszawa 1993.; Żebrowski J. (red.), Animacja kulturalna i społeczno-wychowawcza w środowiskach lokalnych, Gdańsk 2003.; Jedlewska B. (red.), Akademickie kształcenie animatorów i menedżerów kultury w Polsce, Lublin 2006; Żebrowski J.(red.), Animacja kulturalna i społeczno-wychowawcza w środowiskach lokalnych. Gdańsk, 2003.; Kargul J., Upowszechnianie - animacja - komercjalizacja kultury, Warszawa 2012.; Kubinowski D., Lewartowicz U. (red.), Animacja kultury. Współczesne dyskursy teorii i praktyki, 2013.,

Student zna genezę, przedmiot i zakres animacji społeczno-kulturalnej, jej miejsce w systemie nauk; potrafi wykazać rolę wiedzy i umiejętności z zakresu animacji społeczno-kulturalnej w pracy pedagoga oraz określić psychopedagogiczne podstawy pracy animatora społeczno-kulturalnego. Student posiada wiedzę o rodzajach więzi społecznych między różnymi podmiotami środowiska lokalnego i o rządzących nimi prawidłowościach w kontekście animacji społeczno-kulturalnej. Potrafi adekwatnie dobrać lub wygenerować sposoby rozwiązania złożonych problemów w danym środowisku lokalnym, ocenić przydatność dotychczasowych metod, procedur i „dobrych praktyk”. Student planując swą działalność animacyjną uwzględnia zadania

Wykład- zaliczenie egzaminu ustnego oraz przedłożenie koncepcji projektu animacyjnego z uwzględnieniem paradygmatu działań, grupy docelowej, celów, form, metod oraz organizacji działań animacyjnych.

Ćwiczenia- aktywny udział w warsztatach oraz dyskusjach problemowych, przeprowadzenie warsztatu przygotowanego w grupie 3-4 osobowej na ćwiczeniach. Przygotowanie pracy pisemnej na wybrany temat: 1) Lokalne mapy kultury (diagnoza środowiska lokalnego, lokalne strategie kulturalne, misje instytucji artystycznych i domów kultury) – na przykładzie miejsca zamieszkania/najbliższego otoczenia studenta; 2) Rola i przykłady „dobrych praktyk” w animacji społeczno-kulturowej - na przykładzie miejsca zamieszkania/najbliższego otoczenia studenta; 3) Animacja społeczno-kulturowa wobec działalności „nowych mediów” – wybór materiału zgodnie z zainteresowaniami studenta.

Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest wcześniejsze zaliczenie ćwiczeń, a także przedłożenie na dwa tygodnie przed terminem egzaminu projektu animacji. W trakcie egzaminu ustnego student będzie losował trzy pytania egzaminacyjne z puli 40 pytań, a także będzie proszony o obronę założeń i organizacji animacji przedstawionej w projekcie. Ocena końcowa modułu uwzględnia również ocenę z ćwiczeń - składowa ocen z przeprowadzonego warsztatu oraz pracy pisemnej.

Przygotowany oraz przeprowadzony przez studentów warsztat będzie oceniany

wg następujących kryteriów:

1) przesłanie warsztatu, określenie konkretnego celu oraz adresata wraz w powodem wyboru danej tematyki i grupy docelowej,

2) autorskie działanie, nowatorstwo, oryginalność oraz pomysłowość proponowanego działania animacyjnego,