Uniwersytet Ślaski w Katowicach - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Pomoc postpenitencjarna i następcza

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 06-PE-R-S1-08
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Pomoc postpenitencjarna i następcza
Jednostka: Instytut Pedagogiki
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowy

Skrócony opis:

Zajęcia mają na celu zapoznania studentów z aktualnymi rozwiązaniami administracyjno-prawnymi, teoretycznymi związanymi z udzielaniem pomocy osobą opuszczającymi zakłady karne i izolacyjne placówki młodzieżowe, w celu ich reintegracji ze społeczeństwem.

Pełny opis:

Wykłady:

Wprowadzenie do tematyki wykładów, podanie literatury przedmiotu oraz warunków uzyskania zaliczenia z modułu. Podstawowe informacje o instytucjonalnym systemie resocjalizacji.

Adaptacja do warunków izolacji, zjawisko pionizacji oraz wyuczonej bezradności, działania penitencjarne i resocjalizacyjne w instytucjach izolacyjnych.

Główne kierunki oddziaływań postpenitencjarnych i następczych

Prawno – organizacyjne rozwiązania związane z udzielaniem pomocy postpenitencjarnej i następczej

Społeczna reakcja na przestępstwo, karę i zadość uczynienie jako warunek poprawnego funkcjonowania systemu pomocy postpenitencjarnej i następczej

Adaptacja społeczna jednostek resocjalizowanych a powrotność do przestępstwa

Rozwiązania międzynarodowe dotyczące pomocy postpenitencjarnej i następczej

Ćwiczenia

Społeczny kontekst pomocy postpenitencjarnej i następczej

Instytucje odpowiedzialne za działania postpenitencjarne i następcze

Środki i metody wykorzystywane w działaniach umożliwiających adaptację społeczną osób opuszczających instytucje izolacyjne

Analiza wybranych programów związanych z pomocą postpenitencjarną i następczą

Rola organizacji pozarządowych w działaniach postpenitencjarnych i następczych

Prezentacja i analiza przygotowanych przez studentów projektów pomocy postpenitencjarnej i następczej

Literatura:

Bulenda T., Musidłowski R. (red.), System penitencjarny i postpenitencjarny w Polsce, Warszawa 2003.

Garniewicz J., Kędzierska H., (red.), Systemowa pomoc rodzinie w procesie resocjalizacji i readaptacji społecznej, Olsztyn 2000.

Jaworska A., Resocjalizacja zagadnienia prawne, społeczne i metodyczne. Kraków 2009

Kozaczuk F. Zagadnienia readaptacji społecznej skazanych, Rzeszów 2009

Kwak A. (red.), Z opieki zastępczej w dorosłe życie. Złożenia a rzeczywistość, Warszawa 2006.

Machel H., Wykonywanie kary pozbawienia wolności w Polsce – w poszukiwaniu skuteczności, Gdańsk 2007

Skafiriak B., Pomoc postpenitencjarna w kontekście strategii działań resocjalizacyjnych, Kraków 2007.

Szczygieł G.B., Społeczna readaptacja skazanych w polskim systemie penitencjarnym, Białystok 2002

Szymanowska A., Więzienie i co dalej?, Warszawa 2002.

Efekty uczenia się:

Student ma podstawową wiedzę o organizacjach i instytucjach pomocowych o charakterze postpenitencjarnym.

Student potrafi wykorzystać wiedzę teoretyczną w celu analizy sytuacji życiowej osób niedostosowanych społecznie po pobycie w instytucjach izolacyjnych.

Student potrafi ocenić przydatność różnych metod i procedur w odniesieniu do konkretnego przypadku przy udzielaniu pomocy postpenitencjarnej i następczej.

Student ma przekonanie o sensie udzielania pomocy postpenitencjarnej i następczej oraz umie przekonywać do tych działań przedstawicieli różnych podmiotów życia społecznego.

Metody i kryteria oceniania:

Metody: wykład z wykorzystaniem multimediów (W), dyskusja, praca zespołowa (ćw).

Ocenę końcową z modułu ustala się na podstawie średniej arytmetycznej ocen z ćwiczeń (ocena z eseju naukowego oraz projektu grupowego) oraz z wykładu (ocena z egzaminu). W przypadku otrzymania oceny negatywnej (2,0) z ćwiczeń i/lub wykładu, która musi zostać poprawiona w 2 terminie, będzie ona brana jako składowa do wyliczenia średniej arytmetycznej oceny końcowej modułu.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)