Pomoc postpenitencjarna i następcza
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 06-PE-R-S1-08 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Pomoc postpenitencjarna i następcza |
Jednostka: | Instytut Pedagogiki |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowy |
Skrócony opis: |
Zajęcia mają na celu zapoznania studentów z aktualnymi rozwiązaniami administracyjno-prawnymi, teoretycznymi związanymi z udzielaniem pomocy osobą opuszczającymi zakłady karne i izolacyjne placówki młodzieżowe, w celu ich reintegracji ze społeczeństwem. |
Pełny opis: |
Wykłady: Wprowadzenie do tematyki wykładów, podanie literatury przedmiotu oraz warunków uzyskania zaliczenia z modułu. Podstawowe informacje o instytucjonalnym systemie resocjalizacji. Adaptacja do warunków izolacji, zjawisko pionizacji oraz wyuczonej bezradności, działania penitencjarne i resocjalizacyjne w instytucjach izolacyjnych. Główne kierunki oddziaływań postpenitencjarnych i następczych Prawno – organizacyjne rozwiązania związane z udzielaniem pomocy postpenitencjarnej i następczej Społeczna reakcja na przestępstwo, karę i zadość uczynienie jako warunek poprawnego funkcjonowania systemu pomocy postpenitencjarnej i następczej Adaptacja społeczna jednostek resocjalizowanych a powrotność do przestępstwa Rozwiązania międzynarodowe dotyczące pomocy postpenitencjarnej i następczej Ćwiczenia Społeczny kontekst pomocy postpenitencjarnej i następczej Instytucje odpowiedzialne za działania postpenitencjarne i następcze Środki i metody wykorzystywane w działaniach umożliwiających adaptację społeczną osób opuszczających instytucje izolacyjne Analiza wybranych programów związanych z pomocą postpenitencjarną i następczą Rola organizacji pozarządowych w działaniach postpenitencjarnych i następczych Prezentacja i analiza przygotowanych przez studentów projektów pomocy postpenitencjarnej i następczej |
Literatura: |
Bulenda T., Musidłowski R. (red.), System penitencjarny i postpenitencjarny w Polsce, Warszawa 2003. Garniewicz J., Kędzierska H., (red.), Systemowa pomoc rodzinie w procesie resocjalizacji i readaptacji społecznej, Olsztyn 2000. Jaworska A., Resocjalizacja zagadnienia prawne, społeczne i metodyczne. Kraków 2009 Kozaczuk F. Zagadnienia readaptacji społecznej skazanych, Rzeszów 2009 Kwak A. (red.), Z opieki zastępczej w dorosłe życie. Złożenia a rzeczywistość, Warszawa 2006. Machel H., Wykonywanie kary pozbawienia wolności w Polsce – w poszukiwaniu skuteczności, Gdańsk 2007 Skafiriak B., Pomoc postpenitencjarna w kontekście strategii działań resocjalizacyjnych, Kraków 2007. Szczygieł G.B., Społeczna readaptacja skazanych w polskim systemie penitencjarnym, Białystok 2002 Szymanowska A., Więzienie i co dalej?, Warszawa 2002. |
Efekty uczenia się: |
Student ma podstawową wiedzę o organizacjach i instytucjach pomocowych o charakterze postpenitencjarnym. Student potrafi wykorzystać wiedzę teoretyczną w celu analizy sytuacji życiowej osób niedostosowanych społecznie po pobycie w instytucjach izolacyjnych. Student potrafi ocenić przydatność różnych metod i procedur w odniesieniu do konkretnego przypadku przy udzielaniu pomocy postpenitencjarnej i następczej. Student ma przekonanie o sensie udzielania pomocy postpenitencjarnej i następczej oraz umie przekonywać do tych działań przedstawicieli różnych podmiotów życia społecznego. |
Metody i kryteria oceniania: |
Metody: wykład z wykorzystaniem multimediów (W), dyskusja, praca zespołowa (ćw). Ocenę końcową z modułu ustala się na podstawie średniej arytmetycznej ocen z ćwiczeń (ocena z eseju naukowego oraz projektu grupowego) oraz z wykładu (ocena z egzaminu). W przypadku otrzymania oceny negatywnej (2,0) z ćwiczeń i/lub wykładu, która musi zostać poprawiona w 2 terminie, będzie ona brana jako składowa do wyliczenia średniej arytmetycznej oceny końcowej modułu. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.