Arteterapia osób niepelnosprawnych
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 06-PE-REW-S1-17 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Arteterapia osób niepelnosprawnych |
Jednostka: | Instytut Pedagogiki |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowy |
Wymagania wstępne: | Wiadomości z zakresu pedagogiki osób niepełnosprawnych umysłowo, szczególnie znajomość potrzeb i możliwości wynikających ze stopnia niepełnosprawności. |
Skrócony opis: |
Wykłady: Kolokwium pisemne o charakterze opisowym Ćwiczenia: Projekt zajęć arteterapeutycznych dla wybranej grupy wiekowej osób z niepełnosprawnością. Ocenę końcową z modułu ustala się na podstawie średniej arytmetycznej ocen z ćwiczeń (ocena za pracę pisemną) oraz z wykładu (ocena z kolokwium pisemnego). W przypadku otrzymania oceny negatywnej (2,0) z ćwiczeń i/lub wykładu, która musi zostać poprawiona w 2 terminie, będzie ona brana jako składowa do wyliczenia średniej arytmetycznej oceny końcowej modułu. |
Pełny opis: |
Wykłady: 1. Arteterapia i jej miejsce w edukacji i terapii. Teoretyczne podstawy arteterapii. 2. Praktyczny wymiar arteterapii (formy, uczestnicy, arteterapeuta, czas i miejsce). 3. Podstawy arteterapii dla osób z niepełnosprawnością. 4. Kreacja plastyczna w działaniach terapeutycznych i edukacyjnych osób niepełnosprawnych. 5. Wybrane metody wykorzystujące muzykę, plastykę i ruch: metoda malowania dziesięcioma palcami; metoda dobrego startu M. Bogdanowicz; poranny krąg, czyli stymulacja według pór roku Hedwig Abel. 6. Wybrane metody wykorzystujące muzykę, plastykę i ruch: kinezjologia edukacyjna Paula E. Dennisona, terapia uspokajająca i rozwijająca Teresy Danielewicz; Anny Koźmińskiej i Janiny Magnuskiej; edukacja przez ruch Doroty Dziamskiej. Ćwiczenia: 1. Arteterapia i jej dziedziny- doświadczenia praktyczne. 2. Potrzeby osoby niepełnosprawnej a możliwości wsparcia za pomocą arteterapii. 3. Szczegółowe omówienie wybranych dziedzin arteterapii w ujęciu warsztatowym: biblioterapia, chromo terapia, drama terapia, hortikuloterapia. 4. Balsam dla duszy- o filmoterapii i biblioterapii- przygotowywanie zestawień pozycji książkowych i filmowych. 5. Terapia reminiscencyjna – zajęcia warsztatowe- „O sobie samym”. 6. Projektowanie zajęć z zakresu arteterapii z wykorzystaniem wybranych dziedzin, dla dowolnie wybranej grupy osób z niepełnosprawnością. |
Literatura: |
Podstawowa: 1. Bogdanowicz M., Metoda Dobrego Startu, Warszawa 1999. 2. Borowiecka R., Kinezjologia edukacyjna w Polsce. Wybrane aspekty i zasięg działania ruchu, (W:) K. Korab, Kinezjologia edukacyjna. Nauka, pseudonauka czy manipulacja, Warszawa 2008. 3. Dziamska D., Edukacja przez ruch. Fale, spirale, jodełki, zygzaki, Warszawa 2005. 4. Danielewicz T., Koźmińska A., Magnuska J. (red.), Terapia uspokajająca i rozwijająca dla dzieci nerwicowych i dyslektycznych. Metoda leczniczo- terapeutyczna, Warszawa 1981. 5. Gładyszewska – Cylulko, Arteterapia w pracy pedagoga, Kraków 2014. 6. Kościelska M., Oblicza upośledzenia. Warszawa 19095. 7. Kościelska M., Dylematy rehabilitacji osób niepełnosprawnych z punktu widzenia psychologii, Warszawa 2003. 8. Kucyper K., Stankowski A. (red.), Terapia pedagogiczna w rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Bielsko- Biała 2008. 9. Rudowski T., Arteterapia i warsztaty edukacji twórczej, Warszawa 2013. 10. Stańko- Kaczmarek M., Arteterapia i warsztaty edukacji twórczej, Warszawa 2013. Uzupełniająca: 1. Furmanowska M., Wspieranie rozwoju dziecka o specjalnych potrzebach edukacyjnych przez działania arteterapeutyczne, (W:) Krasoń K., Mazepa- Domagała B., A. Wąsiński (red.), Intersubiektywność sztuki w recepcji i tworzeniu, Katowice 2009, ss. 392-404. 2. Gmitrowicz A., Karolak W., Znaczenie arteterapii w psychiatrii polskiej, Łódź 2000. 3. Knapik M., Sacher W.A.(red.), Sztuka w edukacji i terapii, Kraków 2004. 4. Ploch L., Twórcza aktywność artystów Ogólnopolskiego Teatru Niepełnosprawnych w latach 2002-2008, (w:) K. Krasoń, B. Mazepa- Domagała, Wyrazić i odnaleźć siebie, czyli o sztuce, ekspresji, edukacji i arteterapii, Katowice- Mysłowice 2008, ss. 189-203. 5. Świadkowska J.I., Twórczośc plastyczna dzieci upośledzonych umysłowo, czyli rzeczywistość tworzona po swojemu , (W:) Krasoń K., Mazepa- Domagała B., A. Wąsiński (red.), Intersubiektywność sztuki w recepcji i tworzeniu, Katowice 2009, ss. 386-392. 6. Tarczoń R., Zastosowanie form muzykoterapii u osób z zespołem Downa. Z badań własnych, (W:) Krasoń K., Mazepa- Domagała B. (red.), Oblicza sztuki dziecka. W poszukiwaniu istoty ekspresji, Katowice- Mysłowice 2007, ss. 407-414. |
Efekty uczenia się: |
1. Przyswojenie podstawowej wiedzy z tematów podejmowanych w ramach jednostek kontaktowych. 2. Przyswojenie podstawowej wiedzy z wyszczególnionej literatury obowiązkowej. 3. Student ma pogłębioną wiedzę z zakresu arteterapii, zna jej zastosowanie w pracy osobami niepełnosprawnymi umysłowo. 4. Student samodzielnie wykonuje projekt zajęć twórczych dla osób niepełnosprawnych. |
Metody i kryteria oceniania: |
Wykłady: Akcent w ramach kolokwium pisemnego zostanie położony na znajomość: teoretycznych i praktycznych podstaw arteterapii, znaczenia arteterapii w terapii osób niepełnosprawnych umysłowo oraz wybranych metod wykorzystujących muzykę, plastykę i ruch w pracy z niepełnosprawnymi. Egzamin pisemny będzie miał charakter opisowy, obejmujący znaczną część treści omawianych podczas wykładów. Maksymalna ilość punktów w ramach kolokwium: 20. Kolokwium składa się z dziesięciu pytań otwartych Kryteria oceny: Bardzo dobry – 20-18 Dobry – 17-15 Dostateczny – 14-12 Niedostateczny – 11 i mniej Kolokwium przeprowadzane w formie pisemnej. Zawiera pytania otwarte, w których egzaminator nie wyznacza minimalnej objętości pracy. Czas trwania kolokwium: 45minut. Czas egzaminu liczony jest od momentu podania wszystkich pytań. Ćwiczenia: Napisanie przez studenta pracy pisemnej. Wszyscy uczestnicy ćwiczeń zaprojektują zajęcia z wybranymi dziedzinami arteterapii, uwzględniając indywidualne predyspozycje uczestników zajęć oraz ich możliwości i ograniczenia. Oceniona zostanie: • innowacyjność projektu (skala od 2-5) • użycie ciekawych form pracy (skala od 2-5) • wykorzystanie wiedzy z zakresu arteterapii w pracy z osobami niepełnosprawnymi (skala od 2-5) • dodatkowym atutem będą pomoce wizualne Oceną końcową będzie średnia arytmetyczna z oceny wskazanych podanych elementów. Studenci dokonują prezentacji pracy na forum grupy, czas prezentacji 10 min, prezentacje odbędą się w ciągu dwóch ostatnich zajęć, pracę pisemną należy złożyć w dniu prezentacji w formie papierowej, pracę zaliczeniową można napisać w 2-3 osobowych grupach, mile widziane załączniki w formie wizualnej. Ćwiczenia: Projekt zajęć arteterapeutycznych dla wybranej grupy wiekowej osób z niepełnosprawnością. Ocenę końcową z modułu ustala się na podstawie średniej arytmetycznej ocen z ćwiczeń (ocena za pracę pisemną) oraz z wykładu (ocena z kolokwium pisemnego). W przypadku otrzymania oceny negatywnej (2,0) z ćwiczeń i/lub wykładu, która musi zostać poprawiona w 2 terminie, będzie ona brana jako składowa do wyliczenia średniej arytmetycznej oceny końcowej modułu. Ćwiczenia: Napisanie przez studenta pracy pisemnej. Wszyscy uczestnicy ćwiczeń zaprojektują zajęcia z wybranymi dziedzinami arteterapii, uwzględniając indywidualne predyspozycje uczestników zajęć oraz ich możliwości i ograniczenia. Oceniona zostanie: • innowacyjność projektu (skala od 2-5) • użycie ciekawych form pracy (skala od 2-5) • wykorzystanie wiedzy z zakresu arteterapii w pracy z osobami niepełnosprawnymi (skala od 2-5) • dodatkowym atutem będą pomoce wizualne Oceną końcową będzie średnia arytmetyczna z oceny wskazanych podanych elementów. |
Praktyki zawodowe: |
brak |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.