SPZ_M02_Psychosomatyka
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 06-PS-SM-215 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | SPZ_M02_Psychosomatyka |
Jednostka: | Wydział Nauk Społecznych |
Grupy: |
Przedmioty obowiązkowe - 6 sem. psychologii /stacj. jednolite magisterskie/ |
Punkty ECTS i inne: |
4.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowy |
Wymagania wstępne: | brak |
Skrócony opis: |
Psychosomatyka stanowi 2 moduł ścieżki specjalizacyjnej psychologia zdrowia i jakości życia i realizowany jest w bloku zastosowania psychologii zdrowia. Efektem uczestnictwa w zajęciach wykładowych jest wiedza na temat biologicznych i psychologicznych uwarunkowań chorób ze szczególnym uwzględnieniem zależności psychosomatycznych w ich przebiegu, etiologii i objawów wybranych zaburzeń a także ich konsekwencji dla psychospołecznego funkcjonowania jednostki, rozumienie mechanizmów zależności psyche – soma oraz znajomość metod psychologicznych wykorzystywanych w zapobieganiu i leczeniu tych schorzeń. |
Pełny opis: |
Psychosomatyka stanowi 2 moduł ścieżki specjalizacyjnej psychologia zdrowia i jakości życia i realizowany jest w bloku zastosowania psychologii zdrowia. Efektem uczestnictwa w zajęciach wykładowych jest wiedza na temat biologicznych i psychologicznych uwarunkowań chorób ze szczególnym uwzględnieniem zależności psychosomatycznych w ich przebiegu, etiologii i objawów wybranych zaburzeń a także ich konsekwencji dla psychospołecznego funkcjonowania jednostki, rozumienie mechanizmów zależności psyche – soma oraz znajomość metod psychologicznych wykorzystywanych w zapobieganiu i leczeniu tych schorzeń. Uczestnictwo w wykładach staje się podstawą do: zdobycia wiedzy na temat biologicznych i psychologicznych czynników ryzyka i konsekwencji psychospołecznych chorób i zaburzeń psychosomatycznych oraz znajomości objawów, etiologii, występowania wybranych zaburzeń i chorób psychosomatycznych, posiadania wiedzy o podstawowych procesach neuroimmunologicznych mogących leżeć u podłoża wybranych zaburzeń psychosomatycznych, znajomości wybranych form oddziaływań psychologicznych wobec pacjentów z zaburzeniami i dysfunkcjami somatycznymi, rozumienia mechanizmów psychologicznych leżących u podłoża zaburzeń psychosomatycznych i umiejętności krytycznego odniesienia się do różnych poglądów na temat zależności psyche – soma, rozumienia problemów psychospołecznych pacjentów z zaburzeniami o charakterze psychosomatycznym oraz zdobycia umiejętności skutecznego komunikowania się ze środowiskiem medycznym. |
Literatura: |
Heszen I. (2007). Psychologia zdrowia. Warszawa. PWN Dolińska-Zygmunt G. (2001)(red.). Podstawy Psychologii Zdrowia. Wrocław, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego. Wrześniewski k. , Włodarczyk D. (2004)(red.). Choroba niedokrwienna serca. Psychologiczne aspekty leczenia i zapobiegania. Gdańsk, GWP. Górnik-Durose M. (2013)(red.). Kultura współczesna a zdrowie. Aspekty psychologiczne. Gdańsk, GWP I inne pozycje obowiązkowe do poszczególnych treści kształcenia Seligman M.E.P., Walker E.F., Rosenhan D.L. (2004). Psychopatologia. Poznań, Wydawnictwo Zysk i S-ka. Carson R.C., Butcher J.N., Mineka S. (2003). Psychologia zaburzeń. Gdańsk, GWP. Ogińska-Bulik N. (2009). Osobowość typu D. Teoria i badania. Łódź, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi. Heszen I., Życińska J. (2008)(red.). Psychologia zdrowia. W poszukiwaniu pozytywnych inspiracji. Warszawa, Academica. Czapiński J. (2005)(red.). Psychologia pozytywna. Warszawa, PWN. Heszen-Niejodek I, Sęk H. (1997)(red.). Psychologia zdrowia. Warszawa, PWN. I inne pozycje uzupełniające do poszczególnych treści kształcenia |
Efekty uczenia się: |
06-PS-SM-215_1 Student posiada wiedzę na temat biologicznych i psychologicznych uwarunkowań chorób ze szczególnym uwzględnieniem zależności psychosomatycznych w ich przebiegu, zna etiologię, objawy wybranych zaburzeń a także konsekwencje tych zaburzeń dla psychospołecznego funkcjonowania jednostki 06-PS-SM-215_2 Student posiada wiedzę o podstawowych procesach neuroimmunologicznych mogących leżeć u podłoża wybranych zaburzeń o charakterze psychosomatycznym 06-PS-SM-215_3 Student zna wybrane formy oddziaływań psychologicznych wobec pacjentów z zaburzeniami i dysfunkcjami somatycznymi 06-PS-SM-215_4 Student rozumie mechanizmy psychologiczne leżące u podłoża zaburzeń o charakterze psychosomatycznym i potrafi krytycznie odnieść się do różnych poglądów na temat zależności psyche – soma 06-PS-SM-215_5 Student rozumie problemy psychospołeczne pacjentów z zaburzeniami o charakterze psychosomatycznym 06-PS-SM-215_6 Student potrafi skutecznie komunikować się, używając kategorii psychologicznych, ze środowiskiem medycznym 06-PS-SM-215_7 Student potrafi aktywnie poszukiwać poszerzonej wiedzy medycznej i psychologicznej na temat zależności psychosomatycznych |
Metody i kryteria oceniania: |
Ocena ustalana jest na podstawie egzaminu testowego obejmującego zagadnienia wykładowe oraz odpowiedzi ustnej studenta. Test składający się z: 1. pytań zamkniętych jednokrotnego wyboru 2. pytań otwartych Test pozwoli na sprawdzenie: wiedzy na temat biologicznych i psychologicznych uwarunkowań chorób ze szczególnym uwzględnieniem zależności psychosomatycznych w ich przebiegu, etiologii i objawów wybranych zaburzeń a także ich konsekwencji dla psychospołecznego funkcjonowania jednostki, podstaw neuroimmunologii oraz znajomości metod stosowanych w oddziaływaniach wobec pacjentów z zaburzeniami somatycznymi o charakterze psychosomatycznym. Ocena ustalana będzie na podstawie poniższej skali: 0-50% punktów - ocena niedostateczna (2,0) 51-60% – ocena dostateczna (3,0) 61-70% - ocena plus dostateczna (3,5) 71-80% - ocena dobra (4,0) 81-90% - ocena plus dobra (4,5) 91-100% - ocena bardzo dobra (5,0) Odpowiedź ustna pozwoli na obserwację i ocenę umiejętności oraz kompetencji studenta w zakresie: . dostrzeżenia przez studenta zależności psychosomatycznych w przebiegu różnego rodzaju chorób, diagnozowania i sformułowania podstaw interwencji wobec pacjenta w oparciu o symulację relacji psycholog-pacjent a także efektywnego komunikowania się z wykorzystaniem kategorii psychologicznych w dziedzinie psychosomatyki w zespołach interdyscyplinarnych Wypowiedź ustna będzie oceniana na skali 2 (niedostateczny) -5 (bardzo dobry) Ocenę modułową stanowić będzie średnia ocen uzyskanych z egzaminu testowego oraz odpowiedzi ustnej studenta według skali: do 2,9 - niedostateczny 2,91-3,25 - dostateczny 3,26-3,75 - dostateczny plus 3,76-4,25 - dobry 4,26-4,60 - dobry plus powyżej 4,60 - bardzo dobry |
Zajęcia w cyklu "semestr letni 2020/2021" (zakończony)
Okres: | 2021-02-22 - 2021-09-30 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR W
CZ W
PT |
Typ zajęć: |
Wykład, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Jagoda Różycka | |
Prowadzący grup: | Jagoda Różycka, Monika Stojek | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Egzamin z modułu
Wykład - Egzamin |
|
Sposób ustalania oceny końcowej: | Egzamin testowy z pytaniami jednokrotnego wyboru i pytaniami otwartymi. Próg zaliczeniowy egzaminu 60%. |
|
Pełny opis: |
Psychosomatyka stanowi 2 moduł ścieżki specjalizacyjnej psychologia zdrowia i jakości życia i realizowany jest w bloku zastosowania psychologii zdrowia. Efektem uczestnictwa w zajęciach wykładowych jest wiedza na temat biologicznych i psychologicznych uwarunkowań chorób ze szczególnym uwzględnieniem zależności psychosomatycznych w ich przebiegu, etiologii i objawów wybranych zaburzeń a także ich konsekwencji dla psychospołecznego funkcjonowania jednostki, rozumienie mechanizmów zależności psyche – soma oraz znajomość metod psychologicznych wykorzystywanych w zapobieganiu i leczeniu tych schorzeń. Uczestnictwo w wykładach staje się podstawą do: • Zdobycia wiedzy na temat biologicznych i psychologicznych czynników ryzyka i konsekwencji psychospołecznych chorób i zaburzeń psychosomatycznych oraz znajomości objawów, etiologii, występowania wybranych zaburzeń i chorób psychosomatycznych • Posiadania wiedzy o podstawowych procesach neuroimmunologicznych mogących leżeć u podłoża wybranych zaburzeń psychosomatycznych • Znajomości wybranych formy oddziaływań psychologicznych wobec pacjentów z zaburzeniami i dysfunkcjami somatycznymi • Rozumienia mechanizmów psychologicznych leżących u podłoża zaburzeń psychosomatycznych i umiejętności krytycznego odniesienia się do różnych poglądów na temat zależności psyche – soma • Rozumienia problemów psychospołecznych pacjentów z zaburzeniami o charakterze psychosomatycznym • Zdobycia umiejętności skutecznego komunikowania się, używając kategorii psychologicznych, ze środowiskiem medycznym • Zdobycia umiejętności aktywnego poszukiwania poszerzonej wiedzy medycznej na temat wybranych zaburzeń psychosomatycznych |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.