Uniwersytet Ślaski w Katowicach - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

SPZ_M02_Psychosomatyka

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 06-PS-SM-215
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: SPZ_M02_Psychosomatyka
Jednostka: Wydział Nauk Społecznych
Grupy: Przedmioty obowiązkowe - 6 sem. psychologii /stacj. jednolite magisterskie/
Punkty ECTS i inne: 4.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowy

Wymagania wstępne:

brak

Skrócony opis:

Psychosomatyka stanowi 2 moduł ścieżki specjalizacyjnej psychologia zdrowia i jakości życia i realizowany jest w bloku zastosowania psychologii zdrowia. Efektem uczestnictwa w zajęciach wykładowych jest wiedza na temat biologicznych i psychologicznych uwarunkowań chorób ze szczególnym uwzględnieniem zależności psychosomatycznych w ich przebiegu, etiologii i objawów wybranych zaburzeń a także ich konsekwencji dla psychospołecznego funkcjonowania jednostki, rozumienie mechanizmów zależności psyche – soma oraz znajomość metod psychologicznych wykorzystywanych w zapobieganiu i leczeniu tych schorzeń.

Pełny opis:

Psychosomatyka stanowi 2 moduł ścieżki specjalizacyjnej psychologia zdrowia i jakości życia i realizowany jest w bloku zastosowania psychologii zdrowia. Efektem uczestnictwa w zajęciach wykładowych jest wiedza na temat biologicznych i psychologicznych uwarunkowań chorób ze szczególnym uwzględnieniem zależności psychosomatycznych w ich przebiegu, etiologii i objawów wybranych zaburzeń a także ich konsekwencji dla psychospołecznego funkcjonowania jednostki, rozumienie mechanizmów zależności psyche – soma oraz znajomość metod psychologicznych wykorzystywanych w zapobieganiu i leczeniu tych schorzeń.

Uczestnictwo w wykładach staje się podstawą do:

zdobycia wiedzy na temat biologicznych i psychologicznych czynników ryzyka i konsekwencji psychospołecznych chorób i zaburzeń psychosomatycznych oraz znajomości objawów, etiologii, występowania wybranych zaburzeń i chorób psychosomatycznych,

posiadania wiedzy o podstawowych procesach neuroimmunologicznych mogących leżeć u podłoża wybranych zaburzeń psychosomatycznych, znajomości wybranych form oddziaływań psychologicznych wobec pacjentów z zaburzeniami i dysfunkcjami somatycznymi, rozumienia mechanizmów psychologicznych leżących u podłoża zaburzeń psychosomatycznych i umiejętności krytycznego odniesienia się do różnych poglądów na temat zależności psyche – soma, rozumienia problemów psychospołecznych pacjentów z zaburzeniami o charakterze psychosomatycznym oraz zdobycia umiejętności skutecznego komunikowania się ze środowiskiem medycznym.

Literatura:

Heszen I. (2007). Psychologia zdrowia. Warszawa. PWN

Dolińska-Zygmunt G. (2001)(red.). Podstawy Psychologii Zdrowia. Wrocław, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.

Wrześniewski k. , Włodarczyk D. (2004)(red.). Choroba niedokrwienna serca. Psychologiczne aspekty leczenia i zapobiegania. Gdańsk, GWP.

Górnik-Durose M. (2013)(red.). Kultura współczesna a zdrowie. Aspekty psychologiczne. Gdańsk, GWP

I inne pozycje obowiązkowe do poszczególnych treści kształcenia

Seligman M.E.P., Walker E.F., Rosenhan D.L. (2004). Psychopatologia. Poznań, Wydawnictwo Zysk i S-ka.

Carson R.C., Butcher J.N., Mineka S. (2003). Psychologia zaburzeń. Gdańsk, GWP.

Ogińska-Bulik N. (2009). Osobowość typu D. Teoria i badania. Łódź, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi.

Heszen I., Życińska J. (2008)(red.). Psychologia zdrowia. W poszukiwaniu pozytywnych inspiracji. Warszawa, Academica.

Czapiński J. (2005)(red.). Psychologia pozytywna. Warszawa, PWN.

Heszen-Niejodek I, Sęk H. (1997)(red.). Psychologia zdrowia. Warszawa, PWN.

I inne pozycje uzupełniające do poszczególnych treści kształcenia

Efekty uczenia się:

06-PS-SM-215_1 Student posiada wiedzę na temat biologicznych i psychologicznych uwarunkowań chorób ze szczególnym uwzględnieniem zależności psychosomatycznych w ich przebiegu, zna etiologię, objawy wybranych zaburzeń a także konsekwencje tych zaburzeń dla psychospołecznego funkcjonowania jednostki

06-PS-SM-215_2 Student posiada wiedzę o podstawowych procesach neuroimmunologicznych mogących leżeć u podłoża wybranych zaburzeń o charakterze psychosomatycznym

06-PS-SM-215_3 Student zna wybrane formy oddziaływań psychologicznych wobec pacjentów z zaburzeniami i dysfunkcjami somatycznymi

06-PS-SM-215_4 Student rozumie mechanizmy psychologiczne leżące u podłoża zaburzeń o charakterze psychosomatycznym i potrafi krytycznie odnieść się do różnych poglądów na temat zależności psyche – soma

06-PS-SM-215_5 Student rozumie problemy psychospołeczne pacjentów z zaburzeniami o charakterze psychosomatycznym

06-PS-SM-215_6 Student potrafi skutecznie komunikować się, używając kategorii psychologicznych, ze środowiskiem medycznym

06-PS-SM-215_7 Student potrafi aktywnie poszukiwać poszerzonej wiedzy medycznej i psychologicznej na temat zależności psychosomatycznych

Metody i kryteria oceniania:

Ocena ustalana jest na podstawie egzaminu testowego obejmującego zagadnienia wykładowe oraz odpowiedzi ustnej studenta.

Test składający się z:

1. pytań zamkniętych jednokrotnego wyboru

2. pytań otwartych

Test pozwoli na sprawdzenie:

wiedzy na temat biologicznych i psychologicznych uwarunkowań chorób ze szczególnym uwzględnieniem zależności psychosomatycznych w ich przebiegu, etiologii i objawów wybranych zaburzeń a także ich konsekwencji dla psychospołecznego funkcjonowania jednostki, podstaw neuroimmunologii oraz znajomości metod stosowanych w oddziaływaniach wobec pacjentów z zaburzeniami somatycznymi o charakterze psychosomatycznym.

Ocena ustalana będzie na podstawie poniższej skali:

0-50% punktów - ocena niedostateczna (2,0)

51-60% – ocena dostateczna (3,0)

61-70% - ocena plus dostateczna (3,5)

71-80% - ocena dobra (4,0)

81-90% - ocena plus dobra (4,5)

91-100% - ocena bardzo dobra (5,0)

Odpowiedź ustna pozwoli na obserwację i ocenę umiejętności oraz kompetencji studenta w zakresie: . dostrzeżenia przez studenta zależności psychosomatycznych w przebiegu różnego rodzaju chorób, diagnozowania i sformułowania podstaw interwencji wobec pacjenta w oparciu o symulację relacji psycholog-pacjent a także efektywnego komunikowania się z wykorzystaniem kategorii psychologicznych w dziedzinie psychosomatyki w zespołach interdyscyplinarnych

Wypowiedź ustna będzie oceniana na skali 2 (niedostateczny) -5 (bardzo dobry)

Ocenę modułową stanowić będzie średnia ocen uzyskanych z egzaminu testowego oraz odpowiedzi ustnej studenta według skali:

do 2,9 - niedostateczny

2,91-3,25 - dostateczny

3,26-3,75 - dostateczny plus

3,76-4,25 - dobry

4,26-4,60 - dobry plus

powyżej 4,60 - bardzo dobry

Zajęcia w cyklu "semestr letni 2020/2021" (zakończony)

Okres: 2021-02-22 - 2021-09-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Jagoda Różycka
Prowadzący grup: Jagoda Różycka, Monika Stojek
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzamin z modułu
Wykład - Egzamin
Sposób ustalania oceny końcowej:

Egzamin testowy z pytaniami jednokrotnego wyboru i pytaniami otwartymi.


Próg zaliczeniowy egzaminu 60%.

Pełny opis:

Psychosomatyka stanowi 2 moduł ścieżki specjalizacyjnej psychologia zdrowia i jakości życia i realizowany jest w bloku zastosowania psychologii zdrowia. Efektem uczestnictwa w zajęciach wykładowych jest wiedza na temat biologicznych i psychologicznych uwarunkowań chorób ze szczególnym uwzględnieniem zależności psychosomatycznych w ich przebiegu, etiologii i objawów wybranych zaburzeń a także ich konsekwencji dla psychospołecznego funkcjonowania jednostki, rozumienie mechanizmów zależności psyche – soma oraz znajomość metod psychologicznych wykorzystywanych w zapobieganiu i leczeniu tych schorzeń.

Uczestnictwo w wykładach staje się podstawą do:

• Zdobycia wiedzy na temat biologicznych i psychologicznych czynników ryzyka i konsekwencji psychospołecznych chorób i zaburzeń psychosomatycznych oraz znajomości objawów, etiologii, występowania wybranych zaburzeń i chorób psychosomatycznych

• Posiadania wiedzy o podstawowych procesach neuroimmunologicznych mogących leżeć u podłoża wybranych zaburzeń psychosomatycznych

• Znajomości wybranych formy oddziaływań psychologicznych wobec pacjentów z zaburzeniami i dysfunkcjami somatycznymi

• Rozumienia mechanizmów psychologicznych leżących u podłoża zaburzeń psychosomatycznych i umiejętności krytycznego odniesienia się do różnych poglądów na temat zależności psyche – soma

• Rozumienia problemów psychospołecznych pacjentów z zaburzeniami o charakterze psychosomatycznym

• Zdobycia umiejętności skutecznego komunikowania się, używając kategorii psychologicznych, ze środowiskiem medycznym

• Zdobycia umiejętności aktywnego poszukiwania poszerzonej wiedzy medycznej na temat wybranych zaburzeń psychosomatycznych

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)