Homiletyka

zaawansowany

obowiązkowy

Student powinien przed przystąpieniem do zajęć zaliczyć ćwiczenia z emisji głosu

Homiletyka fundamentalna: 1. Teologia słowa Bożego (słowo Boże w Piśmie Świętym, zbawcza moc słowa Bożego, słowo i sakrament). 2. Teologia przepowiadania słowa Bożego (natura kościelnego przepowiadania, elementy konstytutywne przepowiadania: cel, podmiot, przedmiot, adresaci). 3. Podstawowe typy przepowiadania (misyjne, katechetyczne, homilijne). 4. Historia kaznodziejstwa: a. Przepowiadanie apostolskie; b. Przepowiadanie w okresie patrystycznym; c. Przepowiadanie w średniowieczu; d. Przepowiadanie w okresie renesansu, oświecenia i romantyzmu; e. Przepowiadanie w XIX i XX wieku. Homiletyka materialna: 1 Pismo Święte podstawowym źródłem przepowiadania; 2. Podstawowe treści kerygmatu biblijnego; 3. Refleksja teologiczna w służbie kaznodziejstwa (chrystocentryczny, eklezjalny i eschatologiczny wymiar przepowiadania); 4. Elementy moralne w przepowiadaniu; 5. Elementy liturgiczne - mistagogiczne w przepowiadaniu (teksty, znaki, gesty Iiturgiczne). 6. Elementy współczesnej kultury w przepowiadaniu (egzystencjalny i personalistyczny wymiar przepowiadania). Proces tworzenia kazania (homilii): 1. Praca nad tekstem biblijnym i liturgicznym od tekstu do homilii (kazania); 2. Metoda medytacji antropologicznej i homiletycznej (styk słowa Bożego z konkretnym życiem kaznodziei oraz słuchacza); 3. Samodzielna, krytyczna analiza kazań; 4. Sposób doboru i ocena tworzywa kaznodziejskiego; 5. Samodzielne przygotowywanie i wygłoszenie kazań. Homiletyka formalna: Retoryczny wymiar przepowiadania (kompozycja, język, styl, przyswajanie pamięciowe, wygłaszanie, dialog homiletyczny).

Panuś K., Zarys historii kaznodziejstwa w Kościele katolickim, t. 1-3; Müller K., Homiletyka na trudne czasy, Kraków 2003; Zerfass R., Od perykopy do homilii, Kraków 1995; Schwarz A., Jak pracować nad kazaniem, Warszawa 1993; Siwek G., Przepowiadać skuteczniej. Elementy retoryki kaznodziejskiej, Kraków 1992.

Homiletyka ma przygotować studentów do należytego głoszenia słowa Bożego przez wykłady i ćwiczenia praktyczne. Od strony teoretycznej ma ukazać rolę słowa Bożego w realizacji dziejów zbawienia, zobrazować kierunki rozwojowe kaznodziejstwa w dotychczasowej historii Kościoła, zapoznać słuchaczy z problematyką dotyczącą rodzajów kazań (zarówno pod względem treści, jak i formy) oraz, ukazać wymogi stawiane głoszącemu Słowo Boże.

Aspekt praktyczny obejmuje ćwiczenia, których celem jest nauczenie studentów: samodzielnej analizy krytycznej materiałów kaznodziejskich, zbieranie odpowiednich materiałów i pomocy kaznodziejskich, samodzielnego pisania i głoszenia kazań.

Zaliczenie poszczególnych semestrów odbywa się na podstawie zaliczenia pisemnego oraz ustnego (wygłoszenie poszczególnych jednostek przepowiadania kaznodziejskiego)