Metodologia badań [02-FL-S1-240MB] semestr zimowy 2014/2015
Konwersatorium, grupa nr 1

Metodologia badań językoznawczych:

ANSCOMBRE, J. C. Y DUCROT, O. (1983). La argumentación en la lengua. Madrid: Gredos, 1994.

AUSTIN, John Langshaw (1962): How to do Things with Words. Oxford, Clarendon Press (Trad. al esp., [1971]: Palabras y acciones. Cómo hacer cosas con palabras. Buenos Aires, Paidós).

AWDIEJEW, Aleksy (1992): “Wiedza potoczna a inferencja”, en: J. ANUSIEWICZ & F. NIECKULA (eds.): Język a Kultura 5. Potoczność w języku i kulturze, Wrocław, Wiedza o kulturze, págs. 21-27.

BARTMIŃSKI, Jerzy (1985): “Stereotyp jako przedmiot lingwistyki”, en: M. BASAJ, D. & RYTEL (eds.): Z problemów frazeologii polskiej i słowiańskiej, t. III, Wrocław, Ossolineum.

BARTMIŃSKI, Jerzy (1992): “Styl potoczny”, en: J. ANUSIEWICZ & F. NIECKULA (eds.): Język a Kultura 5. Potoczność w języku i kulturze, Wrocław, Wiedza o kulturze, págs. 37-54.

BRIZ GÓMEZ, Antonio y GRUPO VAL. ES. CO. (2004a): ¿Cómo se comenta un texto coloquial? Barcelona, Ariel.

BROWN, Penelope & LEVINSON, Stephen (1987): Politeness. Some universals in language use. Cambridge, Cambridge University Press.

CALSAMIGLIA BLANCAFORT, Helena y TUSÓN VALLS, Ámparo (1999): Las cosas del decir. Manual de análisis del discurso. Barcelona, Ariel.

ESCANDELL VIDAL, María Victoria (2006): Introducción a la Pragmática. Barcelona, Ariel Lingüística.

FAIRCLOUGH, Norman (1995): Critical discourse Analysis. Longman, Londres.

FUENTES RODRÍGUEZ, Catalina & ALCAIDE LARA, Esperanza (2002): Mecanismos lingüísticos de la persuación. Madrid, Arco Libros.

GOFFMAN, Erving (1981): Człowiek w teatrze życia codziennego. Warszawa, PIW

GRABIAS, Stanisław (1981): O ekspresywności języka. Ekspresja a słowotwórstwo. Lublin, Wydawnictwo Lubelskie.

GUTIÉRREZ ORDÓÑEZ, Salvador (2002): De pragmática y semántica. Madrid, Arco Libros.

HAVERKATE, Henk (1994): La cortesía verbal. Estudio pragmalingüístico. Madrid, Gredos.

HERRERO CECILIA, Juan (2006a): Teorías de pragmática, de lingüística textual y de análisis del discurso. Cuenca, Ediciones de la Universidad de Castilla-La Mancha.

KALISZ, Roman (1993): Pragmatyka językowa. Gdańsk, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.

KARWAT, Mirosław (2007): O złośliwej dyskredytacji. Manipulowanie wizerunkiem przeciwnika. Warszawa, PWN.

KUDRA, Barbara & KUDRA, Andrzej (2004): “Między manipulacją a perswazją (o funkcjonowaniu antroponimów w tekście prasowym)”, en: P. KRZYŻANOWSKI & P. NOWAK (eds.): Manipulacja w języku, Lublin, Wydawnictwo UMCS, págs. 91-99.

LEECH, Geoffrey (1983): Principles of Pragmatics. Londres, Longman.

MONTOLÍO DURÁN, Estrella (1998): “La teoría de la relevancia y el estudio de los marcadores discursivos”, en: A.M. MARTÍN ZORRAQINO & E. MONTOLÍO DURÁN (coords.): Los marcadores del discurso. Teoría y análisis, Madrid, Arco/Libros, págs. 93-119.

MUÑOZ NÚÑEZ, María Dolores (1999): La polisemia léxica. Cádiz, Universidad de Cádiz.

NOWAKOWSKA-GŁUSZAK, Anna (2009): ¿Pedir es también cuestión de cultura? Análisis comparativo de las peticiones en la lengua española y polaca desde el punto de vista de la lingüística cultural. Katowice, Oficyna Wydawnicza WW.

PORTOLÉS, José (2004): Pragmática para hispanistas. Madrid, Síntesis.

PUZYNINA, Jadwiga (1992): Język wartości. Warszawa, PWN.

REYES, Graciela (2002): El abecé de la pragmática. Madrid, Arco/Libros.

SPERBER, Dan y WILSON, Deirdre (1995 [1986]): Relevance. Communication and cognition. Oxford, Blackwell, 2ª ed. revisada y aumentada.

VERSCHUEREN, Jef (1999): Para comprender la pragmática. Madrid, Gredos.

VAN DIJK, Teun Adrianus (2000b) (compilador): El discurso como interacción social. Estudios del discurso: introducción multidisciplinaria. Vol. 2. Barcelona, Gedisa.

METODOLOGIA BADAŃ LITERATUROZNAWCZYCH:

1) "Teorie literatury XX wieku", A. Burzyńska i M. Markowski

2) "Critica literaria" I. Borque

METODOLOGIA BADAŃ JĘZYKOZNAWCZYCH:

1. Wymogi formalne stawiane kandydatom ubiegającym się o tytuł licencjata z zakresu językoznawstwa hiszpańskiego.

2. Wykorzystanie teorii pragmatycznych do badań językowych. Zastosowanie teorii aktów mowy, implikatury, argumentacji, grzeczności w języku oraz relewancji do analizy

tekstów.

METODOLOGIA BADAŃ LITERATUROZNAWCZYCH:

Tematyka dostosowana do tematów prac dyplomowych studentów.

METODOLOGIA BADAŃ JĘZYKOZNAWCZYCH:

Prezentacje multimedialne.

Dyskusja na podstawie tekstów o charakterze teoretycznym i praktycznym.

Ćwiczenia indywidualne i w grupach.

METODOLOGIA BADAŃ LITERATUROZNAWCZYCH:

- prezentacje przygotowywane przez studentów i następnie omawiane na forum grupy

METODOLOGIA BADAŃ JĘZYKOZNAWCZYCH:

Aby otrzymać zaliczenie Student omawia oraz uzasadnia dokonane wybory z zakresu metodologii planowanej pracy dyplomowej w oparciu o konkretne przykłady.

Uczestnictwo w zajęciach jest obowiązkowe.

METODOLOGIA BADAŃ LITERATUROZNAWCZYCH:

Warunkiem uzyskania zaliczenia z przedmiotu jest:

1) uczestnictwo w zajęciach

2) przedstawienie prezentacji metodologii badań dostosowanej do tematu pracy dyplomowej

3) zaliczenie testu końcowego (z materiału przedstawianego przez studentów na zajęciach), jeżeli student uzyskał z testu ocenę niedostateczną w I terminie z przedmiotu uzyskuje ocenę niedostateczną. Test można poprawiać jeden raz w sesji poprawkowej.

język hiszpański - studia pierwszego stopnia, stacjonarne - III rok, 5 semestr