Film i nowe media w kulturze [02-KM-S2-002] semestr zimowy 2014/2015
Konwersatorium, grupa nr 3

Literatura obowiązkowa:

1. Intermedialność w kulturze końca XX wieku, red. A. Gwóźdź, S. Krzemień-Ojak, Białystok 1998.

2. H. Jenkins, Kultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów, Warszawa 2007.

3. Nowa audiowizualność – nowy paradygmat kultury?, red. E. Wilk, I. Kolasińska-Pasterczyk, Kraków 2008.

4. R. Kluszczyński, Film-wideo-multimedia, Warszawa 1999.

Literatura uzupełniająca:

1. M. Lister, J. Dovey, S. Giddings, I. Grant, K. Kelly, Nowe media. Wprowadzenie, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2009, rozdział I.

2. R. Debray, Wprowadzenie do mediologii, Warszawa 2010, rozdział 6.

3. L. Lessig, Remiks. Aby sztuka i biznes rozkwitały w hybrydowej gospodarce, Warszawa 2009, rozdział III.

4. J. D. Bolter, Przestrzeń pisma. Komputery, hipertekst i remediacja druku, Bydgoszcz 2014, rozdział III, IV.

5. A. Friedberg, Wirtualne okno. Od Albertiego do Microsoftu, Warszawa 2012, Wprowadzenie.

6. Kino po kinie. Film w kulturze uczestnictwa, red. A. Gwóźdź, Oficyna Naukowa, Warszawa 2010 (A. Gwóźdź, Kino po kinie – film po kinie).

7. Współczesna niemiecka myśl filmowa. Od projektora do komputera. Antologia, red. A. Gwóźdź, Katowice 1999 (S. Zielinski, Już nie kino…; J. E. Muller, Intermedialność...).

8. Pogranicza audiowizualności, red. A. Gwóźdź. Kraków 2010 (F. Krautkrämer, Poszerzenie strefy granicznej – paratekst w filmie).

9. Filiciak M., Media, wersja beta. Film i telewizja w czasach gier komputerowych, Wydawnictwo Naukowe Katedra, Gdańsk 2013, rozdział II i IV.

10. P. Zawojski, Sztuka obrazu i obrazowania w epoce nowych mediów, Warszawa 2012, (Paradoksy obrazów…).

11. P. Nora, Między pamięcią i historią: Les lieux de Memoire, „Archiwum” 2009, nr 2.

12. Kultura Współczesna 4/2011 (numer tematyczny „Powrót do archiwów”).

1. Nowe/stare media – przegląd kluczowych pojęć.

2. Ewolucja mediów - ciągłość i zmiana.

3. Pomiędzy oralnością a audiowizualnością.

4. Remediacje, kolaże i remiksy.

5. Intermedialność jako stan kultury współczesnej.

6. Hipertekst jako remediacja druku.

7. Obrazowanie w epoce nowych mediów.

8. Okna, ramy, ekrany jako metafory medialne.

9. Kino po kinie.

10. Paratekstowe elementy struktury filmu.

11. Telewizja po telewizji.

12. Nowe media i pamięć. Archiwizowanie jako strategia

tożsamościowa.

Projekt i prezentacja, gra dydaktyczna (techniki: burza mózgów, sytuacyjna), mapa mentalna, analiza tekstu naukowego, analiza materiału audiowizualnego (technika: pytania/odpowiedzi), dyskusja (debata oksfordzka, dyskusja panelowa, drzewo decyzyjne), praca w zespołach - 30 godz. prowadzenia zajęć;

praca ze wskazaną literaturą przedmiotu, samodzielne przyswojenie wiedzy przekazanej w trakcie konwersatorium, lektura wybranych tekstów poszerzających wiedzę - 30 godz. pracy własnej studenta.

Końcowa ocena zostanie ustalona w równych proporcjach na podstawie ocen: ze sprawdzianu ustnego, obserwacji weryfikującej, dyskusji oraz testu.

Przeprowadzająca weryfikację: Ilona Copik

sprawdzian ustny 02-MO2SN-14-w_s

wymagania merytoryczne i kryteria oceny:

5pkt - student wykazuje się uporządkowaną wiedzą z zakresu

funkcjonowania filmu i mediów w kulturze. Bardzo dobrze zna i stosuje elementarną terminologię filmoznawczą i medioznawczą. Trafnie wskazuje wpływ mediów współczesnych na kształt kultury, potrafi samodzielnie dostrzec problemy w polu kultury medialnej, wskazywać przykłady zjawisk i je analizować. Rozpoznaje oraz definiuje kluczowe dla przedmiotu kategorie i pojęcia: intermedialności, remediacji i remiksu, hipertekstualności, kina elektronicznego, konwergencji mediów, przełomów technokulturowych, kultury audiowizualnej, metafory ekranu i monitora.

4 pkt - student wykazuje się uporządkowaną wiedzą z zakresu

funkcjonowania filmu i mediów w kulturze. Dobrze zna i stosuje elementarną terminologię filmoznawczą i medioznawczą. Trafnie wskazuje wpływ mediów współczesnych na kształt kultury. Rozpoznaje oraz definiuje kluczowe dla przedmiotu kategorie i zjawiska: intermedialności, remediacji i remiksu, hipertekstualności, kina elektronicznego, konwergencji mediów, przełomów technokulturowych, kultury audiowizualnej, metafory ekranu i monitora.

3 pkt - student wykazuje się ogólną wiedzą z zakresu

funkcjonowania filmu i mediów w kulturze. Zna i stosuje w stopniu poprawnym elementarną terminologię filmoznawczą i medioznawczą. Zazwyczaj trafnie wskazuje wpływ mediów współczesnych na kształt kultury. Rozpoznaje oraz definiuje wybrane kategorie i zjawiska: intermedialności, remediacji i remiksu, hipertekstualności, kina elektronicznego, konwergencji mediów, przełomów technokulturowych, kultury audiowizualnej, metafory ekranu i monitora.

2 pkt - student wykazuje się powierzchowną wiedzą z zakresu funkcjonowania filmu i mediów w kulturze. Wykazuje braki znajomości w zakresie elementarnej terminologii filmoznawczej i medioznawczej. Wskazuje tylko ogólnie wpływ mediów współczesnych na kształt kultury. Rozpoznaje oraz definiuje niektóre kluczowe dla przedmiotu kategorie i zjawiska: intermedialności, remediacji i remiksu, hipertekstualności, kina elektronicznego, konwergencji mediów, przełomów technokulturowych, kultury audiowizualnej, metafory ekranu i monitora.

1 pkt - student wykazuje się powierzchowną wiedzą z zakresu

funkcjonowania filmu i mediów w kulturze. czesto niepoprawnie stosuje elementarną terminologię filmoznawczą i medioznawczą. Wskazuje niektóre aspekty wpływu mediów współczesnych na kształt kultury. Rozpoznaje niekóre z kluczowych dla przedmiotu kategorii i zjawisk: intermedialności, remediacji i remiksu, hipertekstualności, kina elektronicznego, konwergencji mediów, przełomów technokulturowych, kultury audiowizualnej, metafory ekranu i monitora.

0 pkt - student nie ma wiedzy z zakresu funkcjonowania filmu i mediów w kulturze. Nie zna terminologii naukowej. Nie potrafi omówić głównych zjawisk i kategoriiz zakresu wiedzy o filmie i nowych mediach.

Przebieg procesów weryfikacji: na przedostatnich zajęciach w semestrze.

dyskusja 02-MO2SN-14-w_d

wymagania merytoryczne i kryteria oceny:

5p– student bardzo często uczestniczy w dyskusji, trafnie używa terminologii naukowej, w oparciu o merytorycznie wartościowe źródła klarownie przedstawia swoje opinie, we właściwy sposób ustosunkowuje się do wypowiedzi innych dyskutantów.

4p – student bardzo często uczestniczy w dyskusji, na ogół poprawnie używa terminologii naukowej, w oparciu o merytorycznie wartościowe źródła zazwyczaj klarownie przedstawia swoje opinie, we właściwy sposób ustosunkowuje się do wypowiedzi innych dyskutantów.

3p – student często uczestniczy w dyskusji, na ogół poprawnie używa terminologii naukowej, w oparciu o merytorycznie wartościowe źródła nie zawsze klarownie przedstawia swoje opinie, nie zawsze trafnie ustosunkowuje się do wypowiedzi innych dyskutantów.

2p – student od czasu do czasu uczestniczy w dyskusji, niejednokrotnie niepoprawnie używa terminów naukowych, przedstawia swoje opinie, nie opierając się jednak na sprawdzonych źródłach, nie zawsze ustosunkowuje się do wypowiedzi innych dyskutantów.

1p – student sporadycznie uczestniczy w dyskusji, iejednokrotnie niepoprawnie używa terminów naukowych, rzadko przedstawia swoje opinie, często nie popierając ich żadnymi źródłami.

0p – student nie zabiera głosu w dyskusji, a wywołany do odpowiedzi niepoprawnie używa terminologii naukowej.

Przebieg procesów weryfikacji: w toku zajęć.

obserwacja weryfikująca 02-MO2SN-14-w_o

wymagania merytoryczne:

Student aktywnie uczestniczy w zajęciach oraz w pracy grupowej.

kryteria oceny:

5 punktów – student zawsze zabiera głos w pracy grupowej lub w luźnej dyskusji, wykazuje zaangażowanie pracę na zajęciach, motywuje koleżanki i kolegów do działania.

4 punkty – student często zabiera głos, w umiarkowanym zakresie motywuje koleżanki i kolegów, wykazuje umiarkowane zaangażowanie.

3 punkty – student rzadko zabiera głos, nie włącza się aktywnie w pracę grupy.

2 punkty – student rzadko zabiera głos, nie podejmuje dyskusji z grupą, nie wykazuje zaangażowania.

1 punkt – student zabiera w grupie głos jedynie na wyraźną prośbę innych, nie wykazuje żadnego zaangażowania w pracę nad zadaniem.

0 punktów – student odmawia udziału w pracy grupy.

Przebieg procesów weryfikacji: w toku zajęć.

test 02-MO2SN-14-w_t

wymagania merytoryczne:

Student szczegółowo zna treść lektur ujętych w bibliografii obowiązkowej. Student posiada zsyntezowaną wiedzę na podstawie działań analityczno-interpretacyjnych podejmowanych na zajęciach.

kryteria oceny:

Test zostanie oceniony w skali 0-5 na podstawie uzyskanego wyniku punktowego:

5: 91-100%

4: 71-90%

3: 51-70%

2: 41-50%

1: 0-40%

0: student nie przystąpił do testu w żadnym z terminów.

Przebieg procesu weryfikacji: na ostatnich zajęciach w semestrze.

Kryteria przeliczenia punktów na oceny:

4,75-5 – bardzo dobry;

4,50-4,74 – plus dobry;

3,75-4,49 – dobry;

3,50-3,74 – plus dostateczny;

3,0-3,49 – dostateczny.