Historia kultury Europy XVII-XIX wieku [02-KU-S1-034] semestr letni 2014/2015
Laboratorium, grupa nr 1

Chaunu P., Cywilizacja wieku Oświecenia, przeł. E. Bąkowska, Warszawa1989. (Rozdział: 1 Obszar Oświecenia, Rozdział: 2 Wymiary człowieka, Rozdział 6 Ekonomia, życie materialne. Początek wzrostu)

Człowiek baroku, pod red. R. Villariego, przeł. B. Bielańska, M. Gurgul, M. Woźniak, Warszawa 2001(rozdział VI i X)

Człowiek oświecenia, pod red. M. Vovelle'a, przeł. M. Gurgul, Warszawa 2001 (rozdział IV i VII)

Człowiek romantyzmu, pod red. F. Furet, przeł. J. Łukaszewicz, J. Ugniewska, Warszawa 2001. (Rozdziały: F. Furet, Wstęp; H. Haupt, Mieszczanin, S. Pollard, Pracownik fizyczny)

Foucault M., Historia szaleństwa w wieku klasycyzmu, przeł. H. Kęszycka, Warszawa 1987. (Część I, Rozdział IV, Sposoby doświadczania obłędu, Rozdział. V. Obłąkani).

Hauser A., Społeczna historia sztuki i literatury, przeł. R. Ruszczycówna, Warszawa 1974.

(Rozdziały: barok i impresjonizm)

Łotman J., Rosja i znaki. Kultura szlachecka w wieku XVIII i na początku XIX, przeł. B. Żyłko, Gdańsk 1999 (Część pierwsza)

Mączak A., Życie codzienne w podróżach po Europie e XVI i XVII wieku, Warszawa 1978

(Rozdział 1, 2, 6 i 18)

Ossowska M., Ethos rycerski i jego odmiany, Warszawa 1973 (rozdział: gentelmen).

Ossowska M., Moralność mieszczańska, Łódź 1956 (Rozdziały poświęcone Albertiemu i Franklinowi)

Tomkiewicz W., Rokoko, Warszawa 1988. (Rozdziały: Zmierzch Króla-Słońce, Przełom obyczajowy, Buduar i jego inspiracje, Malarstwo)

Veblen T., Teoria klasy próżniaczej, Warszawa 1998 (wybrane fragmenty)

Milewska M., Ocet i łzy, Gdańsk 2001 (Rozdział 3, 4, 5 i 6)

Courtine J., Claudie Haroche, Historia twarzy, przeł. T. Swoboda, Gdańsk 2007 (Rozdział 4 i 6)

Bluche F., Życie codzienne we Francji w czasach Ludwika XIV

Historia życia prywatnego. Od rewolucji francuskiej do I wojny światowej, pod red. M. Perro

(Rozdział: Rewolucja francuska a życie prywatne)

Historia życia prywatnego. Od renesansu do oświecenia, pod red. R. Chartiera

(Rozdział: Zbiorowość. Państwo i rodzina. Drogi napięcia.)

Serczyk W., Kultura rosyjska XVIII wieku, Wrocław 1984 // Katarzyna II, caryca Rosji, Wrocław 1983.

Serczyk W., Piotr I Wielki, Wrocław 2003.

Salamonowicz S., Fryderyk II, Wrocław 1985. (Rozdział 6 Filozof z Sanssousi).

1. Barok jako styl i formacja kulturowa.

2. Mistycyzm w kulturze europejskiego baroku.

3. Model człowieka baroku (na wybranych przykładach).

4. Geneza, czas trwania i zasięg kultury rokokowej. Estetyka rokoka.

5. Życie codzienne w podróżach po Europie w XVI i XVII w.

6. Zakres rozumienia pojęcia kultura europejska w myśli Chaunu.

7. Modele małżeństwa w wieku XVII i XVIII oraz ich wpływ na zróżnicowanie poziomu cywilizacyjnego w Europie.

8. Specyfika kultury rosyjskiej XVII i XVIII wieku na podstawie analizy wybranych zjawisk

9. Model życia i model człowieka w oświeceniu

10. Znaczenie reform Fryderycjańskich dla kształtowania się nowoczesnej kultury niemieckiej

11. Rewolucja francuska i jej znaki.

12. Realne i postulowane miejsce jednostki w kulturze romantyzmu. Romantyczny styl bycia. Znaczenie mody w dobie romantyzmu

13. Specyfika impresjonizmu

14. Trzy pokolenia cyganerii w XIX w. Zmiana roli artysty

15. Powtórzenie i weryfikacja opanowania przez studentów materiału zajęć

Czas na realizację poszczególnych tematów ustala prowadzący. Studenci mogą zgłaszać propozycje struktury czasowej dla podanych tematów.

Jak w opisie modułu – analiza wybranych tekstów źródłowych i fragmentów podręczników dotyczących faktów historyczno-kulturowych; dyskusja z elementami wykładu, zmierzająca do uporządkowania wniosków płynących z lektur i do utrwalania wiedzy na temat źródeł kultury europejskiej, prezentacja materiałów ikonicznych

Ocena z konwersatorium - sumy punktów uzyskanych przez studenta w wymienionych w sylabusie sposobach weryfikacji efektów kształcenia: 46-42 – bardzo dobry, 41-38 – dobry plus, 37-33 – dobry, 32-28– dostateczny plus, 28-24 – dostateczny.

10 punktów – student zna zjawisko, opisuje je stosując pojęcia naukowe, potrafi krytycznie odnieść się do źródła, trafnie formułuje własne sądy, potrafi osadzić interpretację zjawiska w kontekście, rozróżnia fakt kulturowy od historycznego, potrafi od egzemplifikacji przejść na pułap uogólnienia.

8 punktów - student zna zjawisko, opisuje je stosując pojęcia naukowe, krytycznie odnieść się do źródła, stosuje, nie ma własnej opinii na zadany temat, nie w pełni potrafi przejść na poziom uogólnienia.

6 punktów - student zna zjawisko, opisuje je stosując pojęcia naukowe, nietrafnie formułuje własne sądy.

4 punkty - student zna zjawisko, analizuje i interpretuje je nieprecyzyjnie stosując pojęcia naukowe, odznacza się słabym krytycyzmem, nie potrafi pogłębić problemu, brak umiejętności umiejscowienia zjawiska w diachronii.

2 punkty - student słabo zna zjawisko, opisuje je nieprecyzyjnie nie stosując pojęć charakterystycznych do dyskursu naukowego, nie wykazuje się krytycyzmem wobec źródła, nietrafnie formułuje swe sądy, wykazuje się nieznajomością terminologii używanej w badaniach historyczno-kulturowych, nie potrafi trafnie umieścić zjawiska w czasie.

0 punktów – student nie potrafi zabrać głosu w dyskusji, ponieważ nie przeczytał wcześniej wskazanego tekstu lub zrobił to pobieżnie.

4. semestr kulturoznawstwa /studia stacj. I st./