Historia wychowania [06-PE-OG-S1-18] semestr letni 2014/2015
Ćwiczenia, grupa nr 1

 Draus J., Terlecki R.: Historia wychowania. T. 2. Wiek XIX i XX. Kraków 2006.

 Kołakowski L.: Legenda o cesarzu Kennedym: nowa dyskusja antropologiczna. W: Nasza wesoła apokalipsa. Wybór najważniejszych esejów. Kraków 2010.

 Kot S.: Historia wychowania. Zarys podręcznikowy, Lwów 1934 (reprint: 1994).

 Kupisiewicz Cz.: Z dziejów teorii i praktyki wychowania. Kraków 2012.

 Litak S.: Historia wychowania. T. 1. Do rewolucji francuskiej. Kraków 2002.

 Maliszewski K.: Suchodolski – Pascal. Zarys antropologii „zwichnięcia”. W: Filozofia wychowania w XX wieku. Red. S. Sztobryn, E. Łatacz, J. Bochomulska. Łódź 2010.

 Stendhal: O narodzinach miłości. W: tegoż: O miłości. Przeł. T. Żeleński (Boy). Warszawa 1957 (księga I, rozdział II, s. 40-44).

 Arnold J. H.: Bardzo krótkie wprowadzenie. Historia. Przeł. J. Jaworska. Warszawa 2001.

 Demetrio D.: Edukacja dorosłych. W: Pedagogika. Red. B. Śliwerski. Gdańsk 2006 [Mapa historyczno-hermeneutyczna].

 Domańska E.: Historie niekonwencjonalne. Poznań 2006.

 Domańska E.: Pamięć, etyka i historia. Poznań 2006.

 Historia wychowania. Red. Ł. Kurdybacha, Warszawa 1965 - 1968.

 Historia wychowania. Wiek XX. Red. J. Miąso. Warszawa 1980.

 Możdżeń S., Historia wychowania 1795-1918. Kielce 2000.

 Możdżeń S., Historia wychowania 1918-1945. Kielce 2000.

 Sztobryn S.: Historia wychowania. W: Pedagogika. Red. B. Śliwerski. Gdańsk 2006

 Topolski J.: Jak się pisze i rozumie historię. Tajemnice narracji historycznej. Warszawa 1998.

 Wołoszyn S., Dzieje wychowania i myśli pedagogicznej w zarysie. Warszawa 1969.

1. Zajęcia organizacyjne (pożytek z historii: tarantela i Powstanie Warszawskie).

2. Laboratorium eseju (historycznego-pedagogicznego): „łańcuchy znaczeń” (Maliszewski), „gałąź salzburska” (Stendhal), mapa (Demetrio) i archiwum.

3. „Czy przeszłość jest obcym krajem?” oraz notatka z przyszłości – o możliwościach historiografii; cztery momenty edukacyjne (kategorie zawsze obecne w historii wychowania) wg. D. Demetrio.

4 – 10. Faktografia historii wychowania

 Starożytność: wychowanie ateńskie i spartańskie; sofiści, Sokrates, Platon, Arystoteles; wychowanie rzymskie, dydaktyka Kwintyliana.

 Średniowiecze, początki chrześcijaństwa: św. Augustyn, scholastyka, typy szkół średniowiecznych (klasztorne, katedralne, kolegiackie i parafialne); wychowanie stanowe; św. Tomasz.

 Dzieje uniwersytetu: początki uniwersytetów (typ włoski, francuski), XIX-wieczne uniwersytety (typ angielski, pruski, francuski, amerykański), początki polskich uniwersytetów.

 Wychowanie doby renesansu, baroku i oświecenia: humanizm (Erazm z Rotterdamu, Juan Luis Vives, Melanchton, gimnazjum Jana Sturma); reformacja i kontrreformacja (główne tezy i konsekwencje dla wychowania); janseniści (Blaise Pascal), Michel de Montaigne; Jan Amos Komeński; realizm (Franciszek Bacon, Kartezjusz) i utopia (Tomasz Morus, Tommaso Campanella, Francis Bacon, Charles Fourier, Robert Owen); John Locke (wychowanie gentelmana), Jean-Jacques Rousseau, Johann Heinrich Pestalozzi.

 Polscy humaniści odrodzenia (Jan Frycz Modrzewski, Mikołaj Rej); Stanisław Konarski i szkolnictwo pijarskie, KEN (przebieg reform i główne postaci).

 Oświata i polska myśl pedagogiczna pod zaborami (Ewaryst Estkowski, Bronisław Trentowski, Stanisław Karpowicz, Stanisław Szczepanowski, Jan Władysław Dawid).

 Myśl pedagogiczna XIX wieku: Jan Fryderyk Herbart, Immanuel Kant, Friedrich Wilhelm Fröbel, Herbert Spencer, John Dewey.

 Nowe Wychowanie: Ovide Jean Decroly, Georg Kerschensteiner, Maria Montesorii, Maria Grzegorzewska, Célestin Freinet.

 Myśl pedagogiczna II RP: nurt biopsychologiczny, pedagogika kultury, pedagogika społeczna, pedagogika religijna (przedstawiciele, m.in.: Janusz Korczak, Bogdan Nawroczyński, Sergiusz, Hessen, Bogdan Suchodolski, Helena Radlińska, Florian Znaniecki, Kazimierz Sośnicki, Jacek Woroniecki, Henryk Rowid).

Oświata polska w czasie okupacji oraz pedagogika socjalistyczna.

10. Kolokwium

11 - 14. Prezentacje opracowywanych w grupach kategorii pedagogicznych.

15. Metahistoria wychowania

dyskusja, praca w grupach, analiza tekstów

Ocenie podlega znajomość historii wychowania. Studenci w formie pisemnej odpowiadają na zadany przez prowadzącego zestaw 3 pytań otwartych. Kolokwium oceniane jest w zależności od uzyskanych punktów (za każde pytanie można uzyskać maksymalnie trzy punkty); skala ocen:

9 pkt. – bardzo dobry (5,0)

8 pkt. – dobry plus (4,5)

7 pkt. – dobry (4,0)

6 pkt. – dostateczny plus (3,5)

5 pkt. – dostateczny (3,0)

0 – 4 pkt. – niedostateczny (2,0).

Czas przewidziany na odpowiedzi na wszystkie pytania – 15 minut. W wypadku uzyskania oceny niedostatecznej poprawa kolokwium odbywa się w formie ustnej.