Komunikowanie polityczne [05-PO-S2-KP12]
semestr zimowy 2015/2016
Ćwiczenia,
grupa nr 1
Przedmiot: | Komunikowanie polityczne [05-PO-S2-KP12] |
Zajęcia: |
semestr zimowy 2015/2016 [2015/2016Z]
(zakończony)
Ćwiczenia [C], grupa nr 1 [pozostałe grupy] |
Termin i miejsce:
|
(brak danych) |
Liczba osób w grupie: | 21 |
Limit miejsc: | 28 |
Zaliczenie: | Zaliczenie lub ocena |
Prowadzący: | Katarzyna Brzoza-Kolorz |
Literatura: |
Zbigniew Oniszczuk: Mediatyzacja polityki polityzacja mediów. Dwa wymiary wzajemnych relacji, Studia Medioznawcze 4/2011 Marek Mazur, Polityka z twarzą. Personalizacja parlamentarnych kampanii wyborczych w Polsce w latach 1993-2011, Katowice 2014, rozdział 1 Stanisław Michalczyk, Demokracja medialna. Teoretyczna analiza problemu, Toruń 2010, 206-227. Janina Fras, O pojmowaniu infotainmentu i nadmiernej rozrywkowości mediów masowych we współczesnym medioznawstwie, „Środkowoeuropejskie Studia Polityczne” nr 1/2013 Bartłomiej Łódzki: „Ustanowienie agendy mediów podczas kampanii wyborczych w 2005 roku” Wrocław 2010; Rozdział 1; str. 17-62 Jakub Nowak: Aktywność obywateli online. Teorie a praktyka. Lublin 2011, str. 13-65 Monika Sadlok: Demokracja 2.0, czyli wpływ mediów interaktywnych na kształtowanie nowej rzeczywistości politycznej [w:] Mediatyzacja kampanii politycznych, red. Mariusz Kolczyński, Marek Mazur, Stanisław Michalczyk, Wydawnictwo UŚ, Katowice 2009, str.218-227 Jędrzej Napieralski: Mediatyzacja polityki. Konieczność, zagrożenie, czy alternatywa, Wydawnictwo Naukowe WNPiD UAM, Poznań, Refleksje. Pismo naukowe studentów i doktorantów WNPiD UAM, Nr 2, jesień-zima 2010, s. 23-34 Janina Fras: Komunikacja polityczna. Wybrane zagadnienia gatunków i języka wypowiedzi, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2005 Agnieszka Figiel: „Język IV RP” Wydawnictwo Naukowe WNS UAM 2009, str. 38-68 Rozdział 2 Język, dyskurs i polityka Bogusława Dobek-Ostrowska: Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa 2012 • Modele współczesnych kampanii wyborczych. Pkt.7.4 • Kampania polityczna i wyborcza. Pkt. 7.2 • Klasyfikacja propagandy. Pkt. 6.2 • Instrumenty i techniki public relations. Pkt. 10.2 • Strategie marketingowe. Pkt. 9.4 • Narzędzia komunikowania marketingowego. Pkt. 9.5 Problematyka kobieca – konteksty, red. M. Jeziński, Magdalena Nowak-Paralusz, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2013 (fragmenty) Agata Młyńska: Strategie komunikacyjne we współczesnym dyskursie politycznym, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2012 (fragmenty) S. Michalczyk: Komunikowanie polityczne. Teoretyczne aspekty procesu. Katowice 2005 Edward Modzelewski: Etyka i polityka, Warszawa 2006 Bogusława Dobek-Ostrowska: Rozwój studiów nad komunikowaniem politycznym w Polsce na tle badan światowych – główne obszary badawcze i perspektywy rozwojowe [w:] „Global Media Journal-Polish Edition” No. 1, Spring 2006 Adam Walkiewicz: Czym są memy internetowe? Rozważania z perspektywy memetycznej, Teksty z ULICY nr 14 „Zeszyt Memetyczny” Katowice 2012 K. Piskorz: Internetowe memy – hieroglify XXI wieku [w:] Współczesne media. Język mediów, red. I. Hoffman, D. Kępa-Figura, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2013, s. 227- 228. M. Juza: Memy internetowe- tworzenie, rozpowszechnianie, znaczenie społeczne, „Studia Medioznawcze”, nr 4, Warszawa 2013, s. 57-58. D. C. Hallin. P. Mancini: Systemy medialne. Trzy modele mediów i polityki w ujęciu porównawczym; Kraków 2007, część 8 i 9 str. 257-312 Paul Levinson: Nowe nowe media, Kraków 2010, str. 11-25 Olgierd Annusewicz: Celebrytyzacja polityczna, Studia Politologiczne nr 20 Instytut Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego str. 268-273 Marek Chyliński Metodologia researchu a profesjonalizm dziennikarski; Studia Medioznawcze 2012/ 3 (50) Dorota Piontek: Komunikowanie polityczne i kultura popularna. Tabloidyzacja informacji o polityce, Poznań 2011, punkt 5.1 str. 131-143 Neil Postman: Zabawić się na śmierć, Wydawnictwo Muza 2004 Giovanni Sartori: Homo videns. Telewizja i postmyślenie, Warszawa 2007. |
Zakres tematów: |
1. Demokracja medialna. 2. Systemy medialne. 3. Entertainizacja polityki. 4. Celebrytyzacja, skandalizacja współczesnej polityki. 5. Polityczny lider czyli zjawisko personalizacji w polityce. 6. Strategie komunikacyjne we współczesnym dyskursie politycznym. 7. Język współczesnej polityki. 8. Znaczenie płci w polityce. 9. Media w kampaniach wyborczych. 10. Nowe media a polityka. 11. Zjawisko agenda-setting w komunikowaniu politycznym. 12. Dziennikarstwo w komunikowaniu o polityce. 13. Marketing i PR polityczny – podstawowe zagadnienia. 14. Etyka a polityka. 15. Liczba w komunikowaniu politycznym. 16. Lokalne komunikowanie polityczne. 17. Trzeci sektor aktorem komunikowania politycznego. |
Metody dydaktyczne: |
Zajęcia prowadzone są z użyciem następujących metod: - dyskusja moderowana - opis wyjaśniający, - aranżowanie dyskusji - prezentacje multimedialne - wystąpienia ustne - analizowanie i rozwiązywanie problemów praktycznych i teoretycznych. |
Metody i kryteria oceniania: |
Na ocenę końcową z ćwiczeń składają się następujące elementy: 1. Weryfikacja w formie ustnego wystąpienia na podstawie przygotowanej przez studenta prezentacji. Odpowiedzi ustne na pytania prowadzącego zajęcia. Czas trwania prezentacji około 20 minut. 2. Na każdych zajęciach będzie wykorzystywana metoda dyskusji moderowanej, w trakcie której student będzie miał możliwość zabrania głosu a składową oceny końcowej z ćwiczeń będzie aktywność studenta na poszczególnych zajęciach w czasie całej realizacji modułu. 3. Znajomość literatury przedmiotu obowiązującej na poszczególnych zajęciach. 4. Ocena z pisemnego kolokwium przeprowadzonego pod koniec semestru. Akcent zostanie położony na umiejętność wyciągania wniosków oraz zdolność wykorzystania wiedzy teoretycznej w praktyce. Ponadto będzie brana pod uwagę zgodność prezentowanych danych z tematem, dokładność analiz, uwzględnienie wskazówek prowadzącego zajęcia, zrozumienie omawianego zagadnienia, umiejętność formułowania hipotez i wyciągania wniosków oraz ocena z pisemnego kolokwium. |
Uwagi: |
3 semestr politologii, spec. komunikacja społeczna i dziennikarstwo stacjonarne II stopnia |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.