Psychologia różnic indywidualnych [06-PS-NM-012] semestr zimowy 2015/2016
Ćwiczenia, grupa nr 1

• Strelau J. (2006). Różnice indywidualne: opis, determinanty i aspekt społeczny. (w.) J. Strelau (red.) Psychologia podręcznik akademicki. Tom 2. Psychologia ogólna. Gdańsk: GWP, s.653-662.

• Strelau J. (2006). Różnice indywidualne: opis, determinanty i aspekt społeczny. (w.) J. Strelau (red.) Psychologia podręcznik akademicki. Tom 2. Psychologia ogólna. Gdańsk: GWP, s.662-667.

• Pisula W., Oniszczenko W. (2008). Genetyka zachowania i psychologia ewolucyjna. (w). Z. Strelau, D. Doliński (red). Psychologia: podręcznik akademicki. Tom 1. Gdańsk: GWP, s.304-317, 327-333.

• Strelau J. (2006). Różnice indywidualne: opis, determinanty i aspekt społeczny. (w.) J. Strelau (red.) Psychologia podręcznik akademicki. Tom 2. Psychologia ogólna. Gdańsk: GWP, s.677-679.

• Mullainathan S., Shafir E. (2013). Scarcity. Why having too Little means so much. London: Penguin Group, s.1-16.

• Strelau J. (2006). Osobowość jako zespół cech. (w.) J. Strelau (red.) Psychologia podręcznik akademicki. Tom 2. Psychologia ogólna. Gdańsk: GWP, s.535-546.

• Jaworowska, A. (2011). Kwestionariusze Osobowości Eysencka. EPQ-R, EPQ-R w wersji skróconej. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP.

• Jaworowska, A. (2011). Kwestionariusz Impulsywności IVE. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP.

• Strelau J., Zawadzki B. (2008). Psychologia różnic indywidualnych. (w). J. Strelau, D. Doliński (red). Psychologia: podręcznik akademicki. Tom 1. Gdańsk: GWP, s.776-794.

• Strelau J., Zawadzki B., Angleitner A. (1995). Kwestionariusz temperamentu PTS: próba psychologicznej interpretacji podstawowych cech układu nerwowego według Pawłowa. Studia Psychologiczne, 33, 1-2, s.9-45.

• Strelau J. (2006). Temperament. (w.) J. Strelau (red.) Psychologia podręcznik akademicki. Tom 2. Psychologia ogólna. Gdańsk: GWP, s.702-705, 708-711.

• Zawadzki B., Strelau J., (1995). Podstawy teoretyczne, konstrukcja i własności psychometryczne inwentarza: „Formalna Charakterystyka Zachowania – Kwestionariusz Temperamentu”. Studia Psychologiczne, 33, 1-2, s.49-95.

• Strelau, J., Zawadzki, B. (1997). Formalna Charakterystyka Zachowania – Kwestionariusz Temperamentu (FCZ-KT). Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP, s.141-157.

• Oniszczenko, W. (1995). Diagnoza temperamentu w ujęciu genetycznej teorii Bussa i Plomina: Kwestionariusz temperamentu EAS-TS. Studia Psychologiczne, 33, 1-2, s. 97-111.

• Strelau J. (2006). Temperament. (w.) J. Strelau (red.) Psychologia podręcznik akademicki. Tom 2. Psychologia ogólna. Gdańsk: GWP, s.711-718.

• Strelau, J., Jaworowska, A., Wrześniewski, K., Szczepaniak, P. (2009). Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP.

• Strelau J. (2014). Różnice indywidualne. Historia-determinanty-zastosowanie. Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, s.72-98.

• Strelau J. (2014). Różnice indywidualne. Historia-determinanty-zastosowanie. Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, s.157-199.

• PTP (1991). Podręcznik do Testu Matryc Ravena. Warszawa: PTP.

• Matczak, A., Jaworowska, A., Ciechanowicz, A., Stańczak, J. (2006). Bateria testów APIS-Z. Podręcznik. Wydanie II. Warszawa: PTP.

Różnice Indywidualne – podstawowe pojęcia

Udział czynników genetycznych i środowiskowych w kształtowaniu różnic indywidualnych

Konsekwencje społeczne różnic indywidualnych. RI a nierówności społeczne

Osobowość. Koncepcja Trzech superczynników PEN Eysencka

Temperament - wprowadzenie. Teoria typów układu nerwowego Pawłowa i ich diagnoza

Regulacyjna Teoria Temperamentu. Teoria EAS

3) Funkcjonalne znaczenie różnic indywidualnych. Temperament a reakcja na stres. Style radzenia sobie ze stresem

Inteligencja i zdolności – wprowadzenie

Diagnoza inteligencji. Testy inteligencji

dyskusja

prezentacja multimedialna

studium przypadku

film

Dwa kolokwia.

Każde kolokwium składa się 14 pytań zamkniętych i 1 pytania otwartego. Podczas semestru odbędą się dwa kolokwia w terminach zgodnych z planem zajęć.

Pytania zamknięte punktowane są po 1p. , pytanie otwarte punktowane jest za 2 p.

16 – 15 – bdb

14 – db +

13 – 12 – db

11 – dst +

10 – 9 – dst

8 – 0 – niezaliczone

OCENA KOŃCOWA = (ocena z Kolokwium 1 + ocena z Kolokwium 2 + ocena z diagnozy)/3 + 0,5 (jeśli student uzyskał 5 lub więcej plusów z aktywności na zajęciach) + 0,5 (jeśli student wykonał dodatkową pracę własną i zaprezentował ją podczas zajęć)

Diagnoza

Na zajęciach 8 student uczy się przeprowadzać diagnozę w oparciu o testy psychologiczne, na zajęcia 9 przynosi diagnozę dowolnej osoby (wersja anonimowa), która jest zbierana przez prowadzącego i podlega ocenie. Oceny przedstawiane są studentowi na zajęciach 10.

bdb – diagnoza zawierająca wszystkie elementy wskazane podczas omówienia sposobu diagnozy na zajęciach 8

db+ - diagnoza z małymi błędami merytorycznymi lub językowymi

db – diagnoza z jednym poważnym błędem merytorycznym lub nie zachowująca struktury omówionej na zajęciach 8 jednak poprawna pod względem językowym i merytorycznym

dst + - diagnoza z więcej niż jednym błędem merytorycznym lub licznymi błędami językowymi

dst – diagnoza z błędami merytorycznymi i językowymi

nast. – diagnoza z rażącymi błędami merytorycznymi i językowymi, zawierająca nieuprawnione wnioski lub oceny krzywdzące pacjenta/klienta

Oceny końcowe stanowią średnią arytmetyczną obliczaną zgodnie z wyżej zaprezentowanym wzorem. Studenci zostają zapoznani z nimi na ostatnich zajęciach w semestrze. Istnieje możliwość podniesienia oceny wynikającej ze średniej na podstawie aktywności (na ostatnich zajęciach zostaje podsumowana ilość aktywności) oraz wykonania dodatkowej pracy w formie prezentacji multimedialnych (praca będzie prezentowana na zajęciach 12, istnieje tylko możliwość jej zaliczenia na ocenę bdb albo wcale).

-