Uniwersytet Ślaski w Katowicach - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

SPS_M01_Psychologiczne mechanizmy kryminogenezy. Zagadnienia ogólne [06-PS-NM-202] semestr zimowy 2015/2016
Ćwiczenia, grupa nr 1

Przejdź do planu zaznaczono terminy wyświetlanej grupy
To jest strona grupy zajęciowej. Jeśli szukasz opisu przedmiotu, zobacz stronę przedmiotu
Przedmiot: SPS_M01_Psychologiczne mechanizmy kryminogenezy. Zagadnienia ogólne [06-PS-NM-202]
Zajęcia: semestr zimowy 2015/2016 [2015/2016Z] (zakończony)
Ćwiczenia [C], grupa nr 1 [pozostałe grupy]
Termin i miejsce: Podana informacja o terminie jest orientacyjna. W celu uzyskania pewnej informacji obejrzyj kalendarz roku akademickiego lub skontaktuj się z wykładowcą (nieregularności zdarzają się przede wszystkim w przypadku zajęć odbywających się rzadziej niż co tydzień). (brak danych)
Liczba osób w grupie: 29
Limit miejsc: (brak danych)
Zaliczenie: Zaliczenie na ocenę
Prowadzący: Barbara Leśniak
Literatura:

Błachut, J., Gaberle, A., Krajewski, K. (2004). Kryminologia. Gdańsk: INFO Trade.

Danilewska, J.(2002). Agresja u dzieci-szkoła porozumienia, WSiP;

Gierowski, J.K. (2005). Czynniki ryzyka i opiniowanie przemocy u adolescentów. Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii, 2, s. 113-129.

Gierowski, J.K. (2011). Diagnoza procesów motywacyjnych- nowe wyzwania i niewykorzystane możliwości psychologii sądowej. Chowanna, t.2 (37).

Leśniak,B (2015) Psychologiczna ocena zagrożenia demoralizacją dzieci i młodzieży w kontekście sprawców przemocy szkolnej: model diagnozy (w:) Modele psychologicznego opinodawstwa w sprawach karnych (red.D.Rode), Sopot: GWP.

Majchrzak,Z. (2004) Nieletni, Młodociani, dorośli zabójcy i mordercy. Gdzie kończy się norma a zaczyna patologia, Warszawa: Instytut Psychiatrii i Neurologii

Pytka, L. (2005). Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej im. M. Grzegorzewskiej.

Radochoński,M. (2009). Osobowość antyspołeczna. Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego.

Rode.D. (2010) Psychologiczne uwarunkowania przemocy w rodzinie. Charakterystyka sprawców

Siemaszko, A., (1993). Granice tolerancji. O teoriach zachowań dewiacyjnych. Warszawa: PWN.

Stanik, J.M. (2013). Psychologia sądowa. Podstawy. Badania. Aplikacje. Warszawa: PWN

Tomaszewski, T.(1979). Człowiek i otoczenie, (w:) T.Tomaszewski (red.) Psychologia. Warszawa: PWN.

Urban B(2000) Zachowania dewiacyjne młodzieży

Urban B(2000) Zaburzenia w zachowaniu i przestępczość młodzieży

Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich

Wolińska,J.M (2004).Agresywność młodzieży problem indywidualny i społeczny. Lublin: UMCS

literatura uzupełniająca:

Bałandynowicz, A. (2005). Środowisko rodzinne z zachowania dewiacyjne dzieci i młodzieży. Problemy alkoholowe,1.

Bałandynowicz, A.(2005). Środowisko rodzinne a zachowania dewiacyjne dzieci i i młodzieży. Problemy Alkoholizmu, 1, s.4-12.

Czerwieńska, E. (2001). Sprawcy zabójstw na tle sytuacji trudnej. (w:) B. Urban (red.), Społeczne konteksty zaburzeń w zachowaniu. Kraków: UJ.

Hołyst, B. (2001). Motywacja zachowań agresywnych u sprawców przestępstw. (w:) M. Binczycka-Anholcer (red.), Agresja i przemoc a zdrowie psychiczne. Warszawa-Poznań: Polskie Towarzystwo Higieny Psychicznej.

Wilczyńska A. (2014) Uwarunkowania radzenia sobie młodzieży w sytuacjach zagrożenia wykluczeniem społecznym. Katowice: UŚl rozdz.3

Zakres tematów:

Psychologiczne struktury i mechanizmy kryminogenezy a zachowania przestępcze i paraprzestępcze:

• kryminogeneza w ujęciu rozwój procesów poznawczych i dorastania społeczno-moralnego: epistemologiczno-psychologiczna teoria rozwoju J.Piageta, teoria rozwoju społeczno-moralnego (Lawrence Kohlberg), teoria zadań rozwojowych J.Havigursta - w kontekście ułomnych skutków desocjalizacyjnych. Ułomne skutki desocjalizacyjne wprocesie internalizacji norm moralnych.

• Psychologiczne mechanizmy zachowania w warunkach stresu psychologicznego: psychologiczne koncepcje stresu, pojęcie sytuacji trudnej w kontekście paradygmatu T.Tomaszewskiego „człowiek w sytuacji;

Psychologiczne koncepcje dewiacji i przestępczości:

• Teoria zachowań internalizacyjnych i eksternizacyjnych T.M. Achenbacha; Teoria Stotta

• Model przyswajania i przetwarzania informacji w sytuacjach społecznych (N.R.Crick, K.A.Dodge) oraz teoria przestępczego stylu myślenia i stylu życia Glenna D.Waltersa w kontekście wyjaśniania zachowań asocjalnych,

Wybrane socjologiczno-kryminologiczne oraz biologiczne koncepcje dewiacji i przestępczości.

Motywacja czynów przestępczych w ujęciu K.Gierowskiego

Demoralizacja i niedostosowanie społeczne nieletnich:

• pojęcie demoralizacji w świetle ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich;

• pojęcie niedostosowania społecznego w ujęciu psychologicznym,

• zachowania agresywne jako jeden z przejawów demoralizacji. Definicje agresji. Klasyfikacje. Geneza agresji i agresywności w świetle badań i poglądów psychologicznych.

• psychologiczna ocena zagrożenia demoralizacją dzieci i młodzieży w kontekście sprawców przemocy szkolnej: model diagnozy;

• czynniki ryzyka i opiniowanie przemocy u adolescentów, wybrane narzędzia diagnostyczne niedostosowania społecznego;

Przestępczość i zaburzenia zachowania nieletnich- uwarunkowania środowiskowe:

• warunki opiekuńczo – wychowawcze (WOWRN) w rodzinie a ryzyko zachowań paraprzestępczych i przestępczych,

• efekty edukacyjno wychowawcze (EEW) w szkole a ryzyko zachowań paraprzestępczych i przestępczych.

• funkcjonowanie w asocjalnych grupach podkulturowych a ryzyko zachowań paraprzestępczych i przestępczych: ‐ mechanizmy psychologiczno – kryminologiczne.

Czynniki warunkujące rozwój zachowania antyspołecznego

Postacie zaburzeń antyspołecznych w cyklu życiowym

Metody dydaktyczne:

Zajęcia prowadzone są w formie ćwiczeniowej. Analiza przypadków, dyskusja („burza mózgów”, ćwiczenia warsztatowe). Pomoce dydaktyczne: prezentacje multimedialne

Metody i kryteria oceniania:

Na ocenę końcową modułu składają się oceny: z kolokwium, teoretyczna aktywność podczas zajęć (m.in. przygotowanie referatu na wskazany przez prowadzącą temat) oraz praca nad studium przypadku.

Ocenie podlegać będą:

1. Umiejętności wykorzystania wiedzy teoretycznej w opracowaniu praktycznej strategii postępowania diagnostycznego i/lub badawczego;

2. Kompetencje komunikacyjne i interpersonalne studenta

Ocena końcowa zostanie ustalona według średniej ważonej.

Wagi: 0,75 kolokwium

0.25 referat/ studium przypadku/ inna znacząca aktywność na zajęciach.

test wiedzy skala ocen z kolokwium zaliczeniowego:

60-67% punktów - ocena dst

68-75% dst +

76-83% db

84-91% db +

92-100% bdb

inne warunki zaliczenia: warunkiem dopuszczenia do kolokwium końcowego, jest zaliczenie treści zajęć wszystkich ponadplanowych nieobecności (kontrakt: liczba dopuszczalnych nieobecności, bez względu na ich powód 2)

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.
kontakt deklaracja dostępności mapa serwisu USOSweb 7.0.3.0-2 (2024-04-26)