Oligofrenopedagogika [12-OA-S1-5O] semestr zimowy 2015/2016
Wykład, grupa nr 1

Bobińska K. i In. (red.): Niepełnosprawność intelektualna – etiopatogeneza, epidemiologia, diagnoza, terapia. Wrocław 2012.

• Kopeć D.: Rzeczywistość (nie)edukacyjna osoby z głęboką niepełnosprawnością intelektualną. Pozna 20013.

• Kościelska M.: Oblicza upośledzenia. Warszawa 1995.

• Krause A.: Paradygmaty pedagogiki specjalnej. Kraków 2010.

• Kulesza E., M., Rozwój poznawczy dzieci z lekkim i umiarkowanym stopniem upośledzenia umysłowego – diagnoza i wspomaganie, Warszawa 2004.

• Sękowska Z. Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej. Warszawa 1998.

• Smith D. D.: Pedagogika specjalna. T. 1-2. Warszawa 2009.

• Vašek Š., Stankowski A.: Zarys pedagogiki specjalnej. Katowice 2006.

• Winczura B. (red.): Dzieci o specjalnych potrzebach komunikacyjnych. Diagnoza – edukacja – terapia. Kraków 2013.

• Wyczesany J.: Pedagogika osób upośledzonych umysłowo. Kraków 2005.

• Żółkowska T.: Wyrównywanie szans społecznych osób z niepełnosprawnością intelektualną. Uwarunkowania i obszary. Szczecin 2004.

Oligofrenopedagogika- znaczenie terminu

• Miejsce oligofrenopedagogiki w systemie nauk o człowieku

• Zakres, przedmiot zainteresowań (badań) oligofrenopedagogiki

• Współczesne cele i strategie w obrębie oligofrenopedagogiki

• Znaczenie terminów rehabilitacja, autonomia, autorewalidacja etc.

• Podmiot oddziaływań oligofrenopedagogiki

• Dysfunkcje intelektualne globalne i parcjalne

• Koncepcje i klasyfikacje niepełnosprawności intelektualnej różnych badaczy

• Narzędzia do pomiaru zmiennych w obrębie niepełnosprawności intelektualnej

wykład połączony z prezentacją multimedialną, dyskusja

Egzamin pisemny składające się z kilkunastu pytań otwartych oraz zamkniętych (zgodnie z harmonogramem zajęć)

Znajomość treści wykładów, ćwiczeń oraz posiadanie wiedzy zaczerpniętej ze wskazanej literatury obowiązkowej

OA