Metodyka nauczania matematyki dzieci w wieku wczesnoszkolnym i przedszkolnym [12-PE-WIP-S2-2MNM]
semestr letni 2015/2016
Wykład,
grupa nr 1
Przedmiot: | Metodyka nauczania matematyki dzieci w wieku wczesnoszkolnym i przedszkolnym [12-PE-WIP-S2-2MNM] |
Zajęcia: |
semestr letni 2015/2016 [2015/2016L]
(zakończony)
Wykład [W], grupa nr 1 [pozostałe grupy] |
Termin i miejsce:
|
(brak danych) |
Liczba osób w grupie: | 15 |
Limit miejsc: | (brak danych) |
Prowadzący: | Janina Urban |
Literatura: |
Literatura obowiązkowa: M. Cackowska, Rozwiązywanie zadań tekstowych w klasach I-III. Poradnik metodyczny. WSiP, Warszawa 1993. E. Gruszczyk - Kolczyńska E., Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Przyczyny, diagnoza, zajęcia korekcyjno-wyrównawcze. Warszawa 1994, WSiP. Z. Semadeni (red.), Nauczanie początkowe matematyki, T. 1-4, WSiP, Warszawa 1981-1985. H. Siwek, Kształcenie zintegrowane na etapie wczesnoszkolnym. Rola edukacji matematycznej, Wyd. Naukowe AP, Kraków 2004. E. Stucki, Nauczanie matematyki w klasach niższych, Wydawnictwo uczelniane WSP, Bydgoszcz cz. I – 1998, cz. II – 1993, cz. III – 2000. Literatura uzupełniająca: J. Filip, T. Rams, Dziecko w świecie matematyki, Oficyna Wyd. „Impuls”, Kraków 2000. E. Gruszczyk-Kolczyńska, E. Zielińska, Dziecięca matematyka. Książka dla rodziców i nauczycieli, WSiP, Warszawa 1997. E. Gruszczyk-Kolczyńska (red.), Wspomaganie rozwoju umysłowego oraz edukacja matematyczna dzieci w ostatnim roku wychowania przedszkolnego i w pierwszym roku szkolnej edukacji. Wydawnictwo Edukacja Polska, Warszawa 2009. A. Kalinowska, Matematyczne zadania problemowe w klasach początkowych – między wiedzą osobistą a jej formalizacją, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2010. A. Kalinowska, Pozwólmy dzieciom działać – mity i fakty o rozwijaniu myślenia matematycznego, Centralna Komisja Egzaminacyjna, Warszawa 2010. D. Klus-Stańska, A. Kalinowska, Rozwijanie myślenia matematycznego młodszych uczniów, Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa 2004. D. Klus-Stańska, M. Nowicka, Sensy i bezsensy edukacji wczesnoszkolnej, WSiP, Warszawa 2005. J. Nowik, Kształcenie matematyczne w edukacji wczesnoszkolnej, Wydawnictwo NOWIK, Opole 2009. U. Oszwa (red.), Psychologia trudności arytmetycznych u dzieci. Doniesienia z badań, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2008. R. Raszka, Komputerowe wspomaganie procesu zintegrowanej edukacji matematycznej uczniów klas pierwszych w zakresie arytmetyki, Toruń 2008. |
Zakres tematów: |
Wykład stanowi bazę dla ćwiczeń, tj. tematyka wykładów jest podstawą teoretyczną treści realizowanych na ćwiczeniach i rozwinięciem ich interpretacji: Wykład stanowi bazę dla ćwiczeń, tj. tematyka wykładów jest podstawą teoretyczną treści (m.in. pojęć i praw matematycznych z wszystkich działów matematyki z zakresu klas I–IV) realizowanych na ćwiczenniach i rozwinięciem ich interpretacji. 1. Specyfika nauczania/uczenia się matematyki; koncepcje matematyki szkolnej. 2. Poziomy języka matematyki – reprezentacje według Brunera, język grafów i środków graficznych (diagramy Venna, schematy okienkowe Carrolla, grafy, drzewka, tabele, oś liczbowa – schematyzacja i matematyzacja zadania). 3. Język grafów (drzewka) i metoda kruszenia. 4. Dojrzałość intelektualna i emocjonalna do uczenia się matematyki szkolnej. Czynnościowe nauczanie matematyki jako podstawowa strategia nauczania. 5. Gry i zabawy w nauczaniu matematyki. 6. Kształtowanie pojęć z logiki i teorii mnogości oraz odpowiadających im zwrotów i pytań i wyrażeń na poziomie nauczania początkowego. 7-8. Kształtowanie pojęć matematycznych – wielopoziomowość przyswajania pojęć matematycznych i geometrycznych. 9-11. Zadania tekstowe (typy, metody rozwiązywania, rodzaje; analiza, synteza, porównywanie, uogólnianie). 12. Aktywność matematyczna versus werbalizacja i formalizacja (typy aktywności). 13. Cele nauczania matematyki, kryteria doboru i ocena programu, podręcznika (kryteria modelu lekcyjnego/model tematyczny). 14. Ocena – rodzaje i sposoby oceniania, ocena opisowa w matematyce; błąd w matematyce (wieloaspektowe typologie z wyszczególnieniem błędu jako kategorii dydaktycznej; wykrywanie, przyczyny). 15. Testy i sprawdziany z matematyki. |
Metody dydaktyczne: |
Wykład stanowi bazę dla ćwiczeń, tj. tematyka wykładów jest podstawą teoretyczną treści (m.in. pojęć i praw matematycznych z wszystkich działów matematyki z zakresu klas I–IV) realizowanych na zajęciach i rozwinięciem ich interpretacji. Zajęcia prowadzone są z wykorzystaniem możliwości mediów* czy spotkań z ekspertem – terapeutą, pedagogiem, nauczycielem-praktykiem z zakresu zajęć korekcyjno-wyrównawczych czy problematyki pracy w klasie integracyjnej. *Wykład z wykorzystaniem omawianych środków dydaktycznych dla uczniów, z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych, filmów, programów komputerowych, a także wybranych podręczników. |
Metody i kryteria oceniania: |
Ocena z egzaminu jest średnią arytmetyczną z poszczególnych form weryfikacji efektów kształcenia – testy (P*cz.2 i T-teorii) – przy założeniu uzyskania zaliczenia z wykładu, tj. umiejętności zaprezentowania różnych poziomów sytuacji dydaktycznej z matematyki oraz obecności we wszystkich wprowadzanych na ćwiczeniach formach zajęć lub uzupełnienie ich w sposób umożliwiający pozytywną weryfikację. *Test P zawiera typy zadań z całości zagadnień obowiązujące matematyki w zakresie kl. IV, których rozwiązanie ma być podane łącznie z uzasadnieniem czy metodycznym opracowaniem. |
Uwagi: |
ZEWiWP |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.