Prosemiarium: Dasein jako design [05-DF-S1-35G] semestr letni 2015/2016
Proseminarium, grupa nr 1

magdalena.wolek@us.edu.pl

1. DASEIN

• M. Heidegger, Bycie i czas, Warszawa 1994, s. 17-21(§4); 58-63; (§ 9); 74-84 (§12); 202-210 (§31).

2. TWÓRCA

• W. Benjamin, Twórca jako wytwórca. Poznań 1975.

• R. Barthes, Śmierć autora. „Teksty drugie” nr 1-2 (1999).

• L. Manovich, Kim jest autor? Modele autorstwa w nowych mediach. „Kultura Popularna” nr 1 2003. http://www.cyberforum.edu.pl/teksty.php3?ITEM=94

• W. Welsch, Stając się̨ sobą̨. W. Red. A. Zeidler-Janiszewska, Problemy ponowoczesnej pluralizacji kultury. Wokół koncepcji Wolfganga Welscha, cz. 1, , Poznań́1998.

3. PSYCHOLOGIA DESIGNU

• E. Gombrich, Zmysł porządku. O psychologii sztuki dekoracyjnej. Kraków 2009, s. 17-32 (Kwestie smaku); 95-116 (Ekonomia widzenia); 117-148 (W stronę analizy efektów).

4. WZORNICTWO I EMOCJE

• D.A. Norman, Wzornictwo i emocje: dlaczego kochamy lub nienawidzimy rzeczy powszednie. Warszawa 2015.

• A. Moles, Kicz, czyli sztuka szczęścia. Studium z psychologii kiczu. Warszawa 1978, s. 13-42 (+ wybrany fragment).

5. KAMP

• S. Sontag, Notatki o kampie. W: „Literatura na świecie” 79/9, s. 293-305.

• P. Mauriès, Drugi manifest kampu (fragmenty). W. Red. P. Czapliński, A. Mizerka, Kamp. Antologia przekładów. Kraków 2012, s. 317-327.

• S. Davies, Złe, ale w dobrym sensie. Hip-hop a «Notatki o Kampie» Susan Sontag. W. Glissando nr 17 (17)/2011.

http://www.glissando.pl/tekst/zle-ale-w-dobrym-sensie-hip-hop-a-notatki-o-kampie-susan-sontag-2/

6. SZTUKA AWANGARDOWA I MASOWA

• C. Greenberg, Awangarda i kicz. W. Tegoż, Obrona modernizmu. Wybór esejów. Kraków 2006, s. 3-18.

• N. Carroll, Filozofia sztuki masowej. Gdańsk 2011, s. 175-209; 239-241.

• R. Shusterman, Estetyka pragmatyczna. Żywe piękno i refleksja nad sztuką. Wrocław 1998, s. 213-258 (Forma i funk: sztuka popularna jako wyzwanie estetyczne).

7. DZIEŁO OTWARTE

• J. Cage, Kompozycja jako proces: niezdeterminowanie. W. Red. Ch. Cox, D. Warner, Kultura dźwięku. Teksty o muzyce nowoczesnej. Gdańsk 2010, s. 227-239.

• W. Lutosławski, O roli elementu przypadku w technice komponowania. W. Tegoż, O muzyce. Pisma i wypowiedzi. Gdańsk 2011, s. 79-86; lub W. „Res Facta” nr 1 (1967), s. 34-38.

• U. Eco, Dzieło otwarte: forma i nieokreśloność w poetykach współczesnych. W: Tegoż, Dzieło otwarte, Warszawa 1994, s. 23-56.

8. PLĄDROFONIA

• Ch. Cutler, Plądrofonia. W. Tegoż, O muzyce popularnej. Pisma teoretyczno- krytyczne, Kraków 1999, s. 155-184; lub W: Red. Ch. Cox, D. Warner, Kultura dźwięku. Teksty o muzyce nowoczesnej. Gdańsk 2010, s. 179-204.

• J. Oswald, Ulepszone przez pożyczającego: etyka muzycznego długu. W. Red. Ch. Cox, D. Warner, Kultura dźwięku. Teksty o muzyce nowoczesnej. Gdańsk 2010, s.170-178.

• J. Kreidler, Muzyka z muzyki. W. Glissando nr 22 (22)/2013. http://www.glissando.pl/tekst/muzyka-z-muzyki/

9. SZTUKA JAKO TEORIA

• G. Dziamski, Przełom konceptualny i jego wpływ na praktykę i teorię sztuki. Poznań 2010, s. 7-21; 109-32; 237-265.

• J.-F. Lyotard, Odpowiedź na pytanie: Co to jest ponowoczesność? W. Tegoż, Postmodernizm dla dzieci. Warszawa 1998, s. 7-28.

10. CIAŁO

• R. Shusterman, Myślenie poprzez ciało. Rozwiniecie nauk humanistycznych – uzasadnienie dla somaestetyki. http://www.fau.edu/humanitieschair/pdf/Shusterman_s_45_60_Polish_Translation_of_Thinking_Through_the_Body.pdf

• R. Shusterman, Somaesthetics: A Disciplinary Proposal.

http://www.fau.edu/humanitieschair/pdf/Somaesthetics_A_Disciplinary_Proposal.pdf

• R. Shusterman, O sztuce i życiu. Od poetyki hip-hopu do filozofii somatycznej. Wrocław 2007.

11. MODA

• C. Lalo, Społeczne funkcje mody. W. Red. I. Wojnar, Antologia współczesnej estetyki francuskiej. Warszawa 1980, s. 195-220.

• G. Simmel, Z psychologii mody. Studium socjologiczne. W. Most i drzwi. Wybór esejów, Warszawa, 2006, s. 155-173.

• G. Simmel, Filozofia mody. W. Red. S. Magala, Simmel, Warszawa 1980, s. 180-212.

• R. Barthes, System mody. Kraków 2005.

12. FOTOGRAFIA

• R. Barthes, Światło obrazu. Uwagi o fotografii, Warszawa 1996, s.7-49; 71-83; 129-169.

• A.C. Danto, Naga prawda. W. S. Walden, Fotografia i filozofia. Szkice o nędzy natury. Kraków 2013.

13. POWONIENIE

• A. Corbin, We władzy wstrętu. Społeczna historia poznania przez węch: od odrazy do snu ekologicznego Warszawa1998, (wstęp + wybrany fragment).

• M. Krajewski, Kultura piąta: kultura aromatyzacji. W. Tegoż, Kultury kultury popularnej. Poznań 2005, s. 246-316.

http://otworzksiazke.pl/images/ksiazki/kultury_kultury_popularnej/kultury_kultury_popularnej.pdf

1. DASEIN

2. DESIGN

3. WZORNICTWO I EMOCJE

4. SOCJOLOGIA RZECZY

5. SZTUKA

6. TWÓRCA/PROJEKTANT

7. KAMP

8. SZTUKA AWANGARDOWA, POPULARNA, MASOWA

0. PLĄDROFONIA I WOLNA KULTURA

10. KOLEKCJONOWANIE

11. MODA

12. FOTOGRAFIA

13. KULTURA AROMATYZACJI

Analiza tekstów źródłowych podejmujących wybrane zagadnienie; dyskusja; burza mózgów, wymiana argumentów i komentarzy do prezentowanego referatu.

Na ocenę w końcową z ćwiczeń składają się w równym stopniu:

1.) aktywność́ (50%) oceniana pod kątem znajomości i umiejętności interpretacji oraz krytycznej analizy tekstów źródłowych;

2.) referat lub praca pisemna (50%) opracowane na podstawie wybranego tekstu (lub tekstów).

Ocena: bardzo dobry (5.0) – pełna znajomość́ tekstów źródłowych; aktywność́ na 80% zajęć́; referat lub praca pisemna o charakterze porównawczo-problemowym, bez błędów merytorycznych oraz formalnych; umiejętność́ zaaranżowania i moderowania dyskusji;

Ocena: dobry plus (4.5) – referat lub praca pisemna o charakterze porównawczo-problemowym, z niewielkimi uchybieniami merytorycznymi lub formalnymi; aktywność́ na 60% zajęć́;

Ocena: dobry (4.0) – referat lub praca pisemna o charakterze opisowym; aktywność́ na 50% zajęć́;

Ocena: dostateczny plus (3.5) – referat lub praca pisemna o charakterze opisowym, z niewielkimi uchybieniami merytorycznymi lub formalnymi; aktywność́ na 50% zajęć́;

Ocena: dostateczny (3.0) – referat lub praca pisemna o charakterze opisowym; aktywność́ na 30% zajęć́.

Proseminaria, 4 sem. Doradztwo filozoficzne i coaching, studia stacjonarne I stopnia