Prawo dowodowe w procesie karnym [07-PR-NM-WS15] semestr zimowy 2016/2017
Wykład, grupa nr 1

1. P. Kruszyński, M. Błoński, M. Zbrojewska Dowody i postępowanie dowodowe w procesie karnym – po nowelizacji z 1 lipca 2015 r. Komentarz praktyczny z orzecznictwem. Wzory pism procesowych, Warszawa 2015;

2. A. Gaberle Dowody w sądowym procesie karnym, Kraków 2007;

3.3. R. Kmiecik (red.) Prawo dowodowe. Zarys wykładu, Warszawa 2008;

3. Z. Kwiatkowski Zakazy dowodowe w procesie karnym, Warszawa 2005,

4. M. Cieślak Zagadnienia dowodowe w procesie karnym. W: M. Cieślak Dzieła wybrane. Tom I, red. S. Waltoś, Kraków 2011;

5. Z. Doda, A. Gaberle Dowody w procesie karnym. Orzecznictwo Sądu Najwyższego. Komentarz, tom II, Warszawa 1997;

6. T. Grzegorczyk Dowody w procesie karnym, Warszawa 1998;

7. S. Waltoś Owoce zatrutego drzewa, Kraków 1978;

8. S. Waltoś (red.) Świadek w procesie sądowym, Warszawa 1985;

9. P. Wiliński Świadek incognito w polskim procesie karnym, Kraków 2003;

11. E. Kowalewska – Borys Świadek koronny w ujęciu dogmatycznym, Kraków 2004;

12. M. Lipczyńska , Z. Czeszejko – Sochacki Technika i taktyka zadawania pytań w procesie karnym a rola adwokata, Warszawa 1980;

13. T. Hanusek Kryminalistyka Zarys wykładu, Warszawa 2009;

14. P. Girdwoyń Zarys kryminalistycznej taktyki obrony, Kraków 2004.

1. Pojęcie dowodu i najczęściej dokonywane klasyfikacje dowodów

a) podział dowodów ze względu na kryterium źródła dowodowego, treści środka dowodowego, sposobu utrwalenia dowodów, odległości od faktu dowodzonego, stosunku dowodu do faktu głównego,

b) klasyfikowanie dowodów na przykładzie konkretnych spraw karnych.

2. Zakazy dowodowe

a) pojęcie, podział zakazów dowodowych,

b) zakazy dowodzenia określonych faktów,

c) zakazy dowodzenia za pomocą określonego dowodu,

d) prawo do odmowy składania zeznań ze względu na tajemnicę służbową i zawodową, ze szczególnym uwzględnieniem tajemnic zwodów prawniczych oraz tajemnicy dziennikarskiej i lekarskiej (na przykładzie wybranych orzeczeń sądów)

e) zakazy stosowania określonych metod dowodzenia w procesie karnym, ze szczególnym uwzględnieniem poligrafu i hipnozy,

f) zakazy wykorzystywania dowodów nielegalnych, ze szczególnym uwzględnieniem tzw. „owoców z zatrutego drzewa”, tj. dowodów pośrednio nielegalnych (na przykładzie wybranych orzeczeń sądów),

4. Źródła dowodowe

a) oskarżony – wyjaśnienia oskarżonego a prawo do obrony,

b) świadkowie, ze szczególnym uwzględnieniem przysługującej im ochrony (instytucja tzw. małego świadka koronnego, świadek in cognito, świadek koronny)]

c) dowody rzeczowe oraz eksperyment procesowy.

5. Czynności dowodowe i kryminalistyczne (kryteria różnicujące eksperyment procesowy, eksperyment rzeczoznawczy, oględziny, wizję lokalną, przeszukanie, penetrację miejsca zdarzenia, rekognicję, okazanie nastawione wyłącznie na efekt psychologiczny).

6. Proces dowodzenia

a) poszukiwanie i zabezpieczanie dowodów,

b) wprowadzenie dowodów do procesu,

c) przeprowadzenie dowodów,

d) swobodna ocena dowodów,

e) dokonywanie ustaleń faktycznych,

f) symulacja procesu dowodzenia na przykładzie konkretnych spraw, rekonstruowanie stanów faktycznych w następstwie oceny wiarygodności dowodów i sporządzanie projektów wyroków na podstawie tak ustalonego stanu faktycznego.

Wykład prowadzony jest metodą werbalną połączoną z prezentacją multimedialną, w trakcie wykładu stosowana jest też dyskusja, w toku której prowadzący wskazuje na zagadnienia sporne i kontrowersyjne, oczekując propozycji ich rozstrzygnięcia. Praca własna Studenta polega na zapoznawaniu się z określoną literaturą oraz orzecznictwem dotyczącym problematyki dowodowej w procesie karnym

Wykład specjalizacyjny na studiach niestacjonarnych wymaga zdania egzaminu. Ma on formę ustnej wypowiedzi na trzy wylosowane pytania. W trakcie egzaminu wykluczone jest korzystanie z tekstu prawnego. Przygotowując się do odpowiedzi student może sporządzać pisemne notatki. Udzielenie ustnej odpowiedzi na pytania następuje według kolejności ustalonej przez odpowiadającego. Za każde z pytań student uzyskuje oddzielną ocenę w skali od 2-5, na postawie których liczona jest średnia arytmetyczna decydująca o ocenie końcowej egzaminu. Warunkiem uzyskania zaliczenia konwersatorium jest uczestnictwo we wszystkich zajęciach, samodzielne rozwiązanie kilku kazusów orz sporządzenie projekty decyzji procesowych. Zaliczenie egzaminu ustnego na studiach niestacjonarnych wymaga wykazania się w trakcie odpowiedzi dostateczna wiedza z zakresu postępowania w sprawach o wykroczenia.

Przykładowe pytania:

1. Charakterystyka dowodów bezpośrednich i pośrednich.

2. Różnica pomiędzy względnymi i bezwzględnymi zakazami dowodowymi.

3. Dopuszczalność stosowania wariografu w procesie karnym.

4. Charakterystyka oględzin oraz tzw. oględzin wtórnych.

5. Odrębności pomiędzy eksperymentem procesowym i eksperymentem rzeczoznawczym.

6. Samoistne i niesamoistne zakazy wykorzystania dowodów.

7. Dopuszczalność dowodów prywatnych.

8. Dopuszczalność tzw. owoców z zatrutego drzewa, tj. dowodów po-średnio nielegalnych.

grupa sobotnio niedzielna prawo /niestacjonarne jednolite magisterskie/