Podstawy diagnozy środowiska społecznego i wychowawczego w teorii i praktyce [12-PE-AR-S1-4PDSS] semestr zimowy 2016/2017
Ćwiczenia, grupa nr 1

Jarosz E.: Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego. Katowice 2001, Wyd. UŚ.

Wysocka E.: Diagnoza psychopedagogiczna – nowe obszary i rozwiązania. Kraków 2013, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Ziemski S.: Problemy dobrej diagnozy. Warszawa 1973, WP.

Jarosz E., Wysocka E.: Diagnoza psychopedagogiczna – podstawowe problemy i rozwiązania. Warszawa 2006, Wydawnictwo Akademickie „Żak”.

Lisowska E.: Diagnostyka pedagogiczna w pracy z dzieckiem i rodziną. Kielce 2008, Wszechnica Świętokrzyska.

Skałbania B.: Diagnostyka pedagogiczna. Wybrane obszary badawcze i rozwiązania praktyczne. Kraków 2011, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

1. Podstawowe pojęcia i przedmiot diagnozowania w pedagogice

2. Rodzaje i typy diagnoz

3. Specyfika i cechy diagnozy pedagogicznej

4. Dylematy i problemy diagnozy pedagogicznej oraz roli diagnosty

5. Metody i techniki diagnostyczne w pedagogice

a. Podstawowe niestandardowe techniki diagnostyczne (obserwacja, rozmowa i wywiad, badania ankietowe, analiza dokumentów i wytworów, techniki projekcyjne)

b. Standardowe techniki diagnostyczne w pedagogice – pomiar i skale pomiarowe (socjometria, skale pomiarowe, skale dystansu społecznego, testy pedagogiczne)

6. Analiza przykładów specjalistycznego procesu diagnostycznego związanego z wybranymi syndromami zaburzeń rozwoju i socjalizacji dziecka oraz z diagnozowaniem środowiska wychowawczego.

analiza tekstów, dyskusja, przygotowanie narzędzi badawczych

Ocenie podlega: umiejętność przygotowania i zaprezentowania prezentacji, wykorzystanie literatury obowiązkowej i uzupełniającej; częstotliwość udziału w dyskusji. Oceny będą dokonywane podczas cotygodniowych zajęć.

POWZAR