Współczesne systemy medialne 05-SO-R-S1-WSM
semestr letni 2016/2017
Wykład,
grupa nr 1
 plan zajęć przedmiotu zaznaczono (na zielono) terminy aktualnie wyświetlanej grupy |
| |||||
| Przedmiot | Współczesne systemy medialne 05-SO-R-S1-WSM | |||
| Zajęcia |
semestr letni 2016/2017 (2016/2017L)
(zakończony)
Wykład (W), grupa nr 1 [pozostałe grupy] |
|||
 |
Termin i miejsce: | (brak danych) | ||
| Liczba osób w grupie: | 22 | |||
| Limit miejsc: | (brak danych) | |||
| Zaliczenie: | Egzamin | |||
| Prowadzący: | Dagmara Głuszek-Szafraniec | |||
| Literatura: |
1. Terry Flew, Media globalne, wyd. UJ, 2010 2. J. Olędzki. Komunikowanie w świecie. Warszawa 2001 3. B. Ociepka, Komunikowanie międzynarodowe, Wrocław 2002, 4. B. Dobek-Ostrowska, Studia z teorii komunikowania masowego, Wrocław 1999. 5.Systemy medialne w XXI wieku. Pod red. J. Adamowskiego i A. Jaskierni, W-wa 201 6. J. Adamowski, Wybrane zagraniczne systemy medialne, System Stanów Zjednoczonych, W-wa 2012 7. Media masowe na świecie. Modele systemów medialnych i ich dynamika rozwojowa. Pod red. B. Dobek-Ostrowskiej, Wrocław 2007 8. K. Gajlewicz, Współczesna prasa codzienna we Francji i jej problemy, Studia Medioznawcze, Nr 2(37)/2009 rok, s.82-104 9. K. Gajlewicz, Prezydentura Sarkozy’ego czyli rupture we francuskich środkach przekazu, Studia Medioznawcze, Nr 4(39)/2009 rok, s.83-87 10. K.Gajlewicz, Niepopularna prasa popularna, czyli sytuacja ogólnokrajowej prasy brukowej we Francji, Studia Medioznawcze, Nr 1(40) 2010 rok, s.92-104 11. K.Gajlewicz-Korab, Realna pomoc czy próba upolitycznienia? Subwencjonowanie francuskich dzienników ogólnokrajowych, Studia Medioznawcze, Nr 1(44) 2011 rok, s.148155 12. Mało znane systemy medialne pod red. Z. Oniszczuka, M. Gieruli, 2007 13. E. Stasiak-Jazukiewicz, System medialny RFN, Zmiana paradygmatu? 2013 |
|||
| Zakres tematów: |
1. Pojęcie i struktura systemu medialnego. Podstawowe relacje między centrum a otoczeniem systemu medialnego. Szczególne znaczenie zależności łączących system medialny z systemem politycznym. 2. Koncepcja F. Sieberta, W. Schramma i T. Petersena (1955) czterech modeli systemów medialnych, których podstawą wyróżnienia jest charakter systemu politycznego w danym kraju (otwarty lub zamknięty) – model autorytarny, liberalny, komunistyczny i model odpowiedzialności społecznej. 3. Trzy główne modele systemów medialnych w warunkach ustabilizowanej demokracji wg D. Hallina i P. Manciniego (1. Północnoatlantycki model liberalny, 2. Model demokratycznego korporacjonizmu, 3. Śródziemnomorski model spolaryzowanego pluralizmu). 4. Teoria systemu medialnego w polskiej nauce o komunikowaniu (Bartłomiej Golka – podejście politologiczne i medioznawcze, Bogusława Dobek-Ostrowska – podejście rynkowe, Maciej Mrozowski – podejście strukturalne). 5. Powstanie i rozwój globalnego systemu medialnego. Rola znaczenie wielkich ponadnarodowych koncernów medialnych w jego kształtowaniu. Główne tendencje rozwojowe tego systemu. 6. Wpływ transformacji politycznej na przeobrażenia systemów medialnych w krajach Europy Środkowo-Wschodniej po 1989 roku. 7. Polski system medialny: podstawy prawne przemian. 8. Historyczne początki i rozwój radiofonii i telewizji w Polsce i na świecie. |
|||
| Metody dydaktyczne: |
*Wszystkie jednostki kontaktowe są prowadzone za pomocą metody podającej z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych. |
|||
| Metody i kryteria oceniania: |
Egzamin pisemny, 5-6 pytań otwartych. 3 pkt. za poprawną odpowiedź. 50%+ 1 pkt. = ocena dostateczna |
|||
| Uwagi: |
4 semestr Socjologia Reklamy i Komunikacja Społeczna (stacjonarne 1 stopnia) |
|||
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.