Teoria komunikowania masowego [05-DK-S2-TKM12] semestr letni 2016/2017
Ćwiczenia, grupa nr 1

1. W. Pisarek: Wstęp do nauki o komunikowaniu. Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008.

2. D. McQuail: Teoria komunikowania masowego, Warszawa 2007.

3. M. Nieć: Komunikowanie społeczne i media. Perspektywa politologiczna, Warszawa 2010.

4. M. Jabłoński, T. Gackowski: Tożsamość nauk o mediach. Obszary, perspektywy, postulaty [w:] „Studia Medioznawcze” nr 2 z 2012 r.

5. M. Mrozowski: Tożsamość nauk o mediach. Przyczynek do dyskusji. [w:] „Studia Medioznawcze” nr 2 z 2012 r.

6. Em Griffin: Podstawy komunikacji społecznej, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2003

7. M. Sokołowski: (R)ewolucja w komunikacji. Wprowadzenie do mediozawstwa, Warszawa 2010

8. M. Molęda-Zdziech: Czas celebrytów. Mediatyzacja życia publicznego. Warszawa 2013 (fragmenty).

9. O. Białek-Szwed: Voyeuryzm medialny w kontekście współczesnej prasy polskiej. Toruń 2012 (fragmenty).

10. Hans Mathias Kepplinger: Mechanizmy skandalizacji w mediach. Kraków 2008 (fragmenty).

11. Zbigniew Bauer: „Twój głos w Twoim domu”: cztery typy tabloidyzacji; materiały po konferencji Oblicza Komunikacji; Język i kultura tabloidów; Wrocław czerwiec 2009 str. 1-24.

12. K. Kopiecka-Piech: Koncepcje konwergencji mediów [w:] „Studia Medioznawcze” nr 3 z 2011 r.

13. J. Kreft: Problemy z konwergencją [w:] „Studia Medioznawcze” nr 3 z 2011 r.

14. M. Dróżdż: Konwergencje mediów – tendencje, modele, konsekwencje [w:] „Studia Medioznawcze” nr 3 z 2008 r.

15. T. Kowalski, B. Jung: Media na rynku. Wprowadzenie do ekonomiki mediów. Warszawa 2006, Rozdział I.

16. Lyn Gorman, David McLean: Media i społeczeństwo. Wprowadzenie historyczne. Kraków 2010, (fragmenty).

17. K. Pokorna-Ignatowicz: Katolicka doktryna medialna: historia, główne tezy, dokumenty[w:] Teorie komunikacji i mediów Tom I, M. Graszewicz, J. Jastrzębski (red.), Wrocław 2009.

18. Hanna Karp: Terroryzm medialny [w:] Maryniarczyk A. Jaroszyński P (red.) Terroryzm dawniej i dziś, Lublin 2010.

19. T. Goban-Klass: Media i terroryści czy zastraszą nas na śmierć? Kraków 2009 (fragmenty).

20. Komunikowanie o zdrowiu, chorobie i leczeniu : między psychologią a medycyną / red. nauk. Barbara Jacennik, Aleksandra Hulewska, Agnieszka Piasecka; Warszawa 2012.

21. A. Adamski: Media w analogowym i cyfrowym świecie. Wpływ cyfrowej rewolucji na rekonfigurację komunikacji społecznej. Warszawa 2012, Rozdział I i II.

22. B. Jung (red.) Media komunikacja biznes elektroniczny. Warszawa 2001, Rozdział XI – Przyszłość mediów- media przyszłości (fragmenty).

23. P. T. Nowakowski: Fast food dla mózgu czyli telewizja i okolice. Tychy 2002.

24. K. Pokorna-Ignatowicz (red.): Polski system medialny 1989-2011. Kraków 2013 (fragmenty).

25. I. Marklejn: „Teoria społeczeństwa informacyjnego Umesamo Tadao i jej znaczenie dla dalszych badań” [w:] Nowe media i komunikowanie wizualne (red.) P. Francuz, S. Jędrzejewski; Lublin 2010

26. M. Lisowska-Magdziarz: „Feniksy, łabędzie, motyle. Media i kultura transformacji”, Kraków 2012

27. A. Walkiewicz, Czym są memy internetowe? Rozważania z perspektywy memetycznej [w:] „Teksty z Ulicy. Zeszyt Memetyczny” nr 14, Katowice 2012

28. M. Kamińska, Niecne memy. Dwanaście wykładów o kulturze internetu, Galeria Miejska „Arsenał”, Poznań 2011

29. M. Juza, Memy internetowe- tworzenie, rozpowszechnianie, znaczenie społeczne, „Studia Medioznawcze”, nr 4, Warszawa 2013

30. L. Szot, Wartości i standardy zawodowe dziennikarza, „Zeszyty Prasoznawcze” 2016, nr 2

31. K. Piskorz, Internet nie śpi, Internet reaguje. Memy internetowe jako forma komentarza do bieżących wydarzeń społecznych i politycznych, „Zeszyty Prasoznawcze” 2015, nr 3

32. M. Chyliński, Research i źródła informacji w świetle badań środowiska dziennikarskiego, „Zeszyty Prasoznawcze” 2016, nr 2

33. dowolna literatura z zakresu reklamy

1. Nauka o mediach (powstanie, obszary zainteresowań, metody badawcze)

2. Celebrytyzacja i voyeuryzm medialny jako współczesne tendencje w mediach. Mechanizmy skandalizacji w mediach. Makeover show.

3. Kultura popularna w mediach. Tabloidyzacja.

4. Zjawisko konwergencji.

5. Media i ekonomia. Liczba w medioznawstwie.

6. Komunikowanie międzynarodowe i lokalne w świetle badań medioznawczych.

7. Religia w mediach.

8. Terroryzm i przemoc w mediach.

9. Studia kobiece w medioznawstwie.

10. Komunikowanie o zdrowiu.

11. Świat wirtualny – nowe metody komunikowania. Społeczeństwo informacyjne iluzja czy rzeczywistość? Cyfrowy narcyzm. Memy.

12. Telewizja medium wiodące?

13. Współczesny dziennikarz i jego warsztat.

14. Reklama w mediach.

Zajęcia prowadzone są z użyciem następujących metod:

- dyskusja moderowana

- opis wyjaśniający,

- aranżowanie dyskusji

- wystąpienia ustne

- prezentacje multimedialne

- analizowanie i rozwiązywanie problemów praktycznych i teoretycznych

Na ocenę końcową z ćwiczeń składają się następujące elementy:

1. Na każdych zajęciach będzie wykorzystywana metoda dyskusji moderowanej, w trakcie której student będzie miał możliwość zabrania głosu, składową oceny końcowej z ćwiczeń będzie aktywność studenta na poszczególnych zajęciach, w czasie całej realizacji modułu.

2. Znajomość literatury przedmiotu obowiązującej na poszczególnych zajęciach.

3. Przygotowywanie prezentacji.

4. Pisemne kolokwium decydujące przy ustalaniu oceny z ćwiczeń, które zostanie przeprowadzone w formie pisemnego testu składającego się z pytań otwartych i zamkniętych.

2 semestr dziennikarstwo i komunikacja społeczna stacjonarne II stopnia