Uniwersytet Ślaski w Katowicach - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

(B14) z zakresu kszt. i rehab. osób z głębsza i głęboką niepełnospr. inttelek.: Metody kszta. i rehab. osób z głębsza i głęboką niepełnospr. intel.ze szczeg. uwzgl. edukacji [12-OA-S1-7MKIRO.2-E] semestr letni 2016/2017
Ćwiczenia, grupa nr 1

Przejdź do planu zaznaczono terminy wyświetlanej grupy
To jest strona grupy zajęciowej. Jeśli szukasz opisu przedmiotu, zobacz stronę przedmiotu
Przedmiot: (B14) z zakresu kszt. i rehab. osób z głębsza i głęboką niepełnospr. inttelek.: Metody kszta. i rehab. osób z głębsza i głęboką niepełnospr. intel.ze szczeg. uwzgl. edukacji [12-OA-S1-7MKIRO.2-E]
Zajęcia: semestr letni 2016/2017 [2016/2017L] (zakończony)
Ćwiczenia [C], grupa nr 1 [pozostałe grupy]
Termin i miejsce: Podana informacja o terminie jest orientacyjna. W celu uzyskania pewnej informacji obejrzyj kalendarz roku akademickiego lub skontaktuj się z wykładowcą (nieregularności zdarzają się przede wszystkim w przypadku zajęć odbywających się rzadziej niż co tydzień). (brak danych)
Liczba osób w grupie: 38
Limit miejsc: (brak danych)
Prowadzący: Dorota Prysak
Literatura:

Kielin J. (red.): Rozwój daje radość. Gdańsk 1999

Kwiatkowska M.: Dzieci głęboko niezrozumiane. Warszawa 1997

Mazanek E. (red.): Dziecko niepełnosprawne ruchowo. Wychowanie i nauczanie. Warszawa 1992

Piszczek M. (red.): Edukacja uczniów z głębokim upośledzeniem umysłowym. Przewodnik dla nauczycieli. Warszawa 2000

Piszczek M. (red.): Edukacja dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim. Materiały z konferencji szkoleniowej Konstancin, 12 – 13 października 1995. Warszawa 1996

Piszczek M. (red.): Metody komunikacji alternatywnej w pracy z osobami niepełnosprawnymi. Warszawa 1997

Piszczek M. (red.): Przewodnik dla nauczycieli uczniów upośledzonych umysłowo w stopniu znacznym i umiarkowanym, cz.I, II, Warszawa 2001

Tetzchner S., Martinsen H.: Wprowadzenie do wspomagających i alternatywnych sposobów porozumiewania się. Warszawa 2002

Miosga L.: Pomóż mi być. Komunikacja i stymulacja zmysłowa osób ze znaczną i głęboką niepełnosprawnością umysłową. Kraków 2005

Warrick A.: Porozumiewanie się bez słów. Warszawa 1999

Zakres tematów:

1. Charakterystyka zajęć rewalidacyjno-wychowawczych i edukacyjno-terapeutycznych - analiza specjalnej podstawy programowej dla dzieci z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym i znacznym ; specyfika działań interdyscyplinarnych: edukacyjnych, fizjoterapeutycznych

2. Diagnoza funkcjonalna – cele, założenia, metody zbierania informacji

3. Charakterystyka podstawowej dokumentacji zajęć - indywidualne programy rewalidacyjno-terapeutyczne, edukacyjno-terapeutyczne, arkusze obserwacji umiejętności funkcjonalnych

4. Struktura prowadzenia zajęć edukacyjno-terapeutycznych oraz rewalidacyjno-wychowawczych ze szczególnym uwzględnieniem Metody Ośrodków Pracy

5. Charakterystyka wybranych metod: stymulacja polisensoryczna według czterech pór roku, Integracja Sensoryczna, Dotyk i Komunikacja M.Ch.Knill, podstawy komunikacji alternatywnej (piktogramy, PCS, Makaton), Ruch Rozwijający W. Sherborne, Metoda Dobrego Startu, Dziecięca Matematyka

Metody dydaktyczne:

Metody podające: objaśnienie i/lub wyjaśnienie. Metody problemowe: metody aktywizujące - dyskusja dydaktyczna z prezentacją materiału ilustracyjnego w formie multimedialnej, metody audiowizualne.

Metody i kryteria oceniania:

Student prezentuje usystematyzowaną wiedzę z zakresu podstawowych pojęć edukacji i rehabilitacji osób z głębszą i głęboką niepełnosprawnością intelektualną, prowadzonych działań terapeutycznych umożliwiających rozwój umiejętności funkcjonalnych

Egzamin pisemny składający się z kilkunastu pytań otwartych oraz zamkniętych (na przedostatnich zajęciach zgodnie z harmonogramem zajęć)

Uwagi:

Oligofrenopedagogika z arteterapią, studia stacjonarne, I St., III rok

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.
kontakt deklaracja dostępności mapa serwisu USOSweb 7.0.3.0-2 (2024-04-26)