Techniki histochemicznei i immunocytochemiczne [01-BT-S2-2BT-24] semestr letni 2016/2017
Wykład, grupa nr 2

1. Zabel M. Immunocytochemia. PWN, Warszawa, 1990.

2. Kurczyńska E., Borowska-Wykręt D. Mikroskopia świetlna w badaniach komórki roślinnej. Ćwiczenia. Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa, 2007.

3. Naish S.J., Boenisch T., Farmilo A.J., Stead R.H. Immunochemical staining methods. Dako Corporation, Carpinteria, California, USA, 1989.

4. Starz H. Immunohistochemistry on paraffin sections. Git Verlag GmbH, Darmstadt, 1991.

5. Dykstra M.J. Biological electron microscopy. Theory, techniques and troubleshooting. Plenum Press, New York & London, 1992.

6. Bagiński S. Technika mikroskopowa. PWN. 1965.

7. Wędzony M. Mikroskopia fluorescencyjna dla botaników. Kraków, 1996.

8. Wróbel B., Zienkiewicz K., Smoliński D.J., Niedojadło J., Świdziński M. Podstawy mikroskopii elektronowej. Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń, 2005.

9. Litwin J.A., Gajda M. Podstawy technik mikroskopowych. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, 2011.

10. Zhu L., Chun J. Apoptosis detection and assai methods. Biotechniques Books, Eaton Publishing, 1998.

11. Broda B. Metody histochemii roślinnej. PZWL, Warszawa, 1971.

1. Podstawy metod histochemicznych – histochemia klasyczna.

2. Histochemia enzymów.

3. Podstawy immunohistochemii - przeciwciała.

4. Metody histochemiczne w analizie materiału roślinnego.

5. Metody immunohistochemiczne w analizie materiału roślinnego.

jak w opisie modułu

Końcowe zaliczenie będzie miało charakter opisowy: sprawdzona będzie zarówno wiedza, jak i umiejętności zdobyte w trakcie zajęć laboratoryjnych z przedmiotu. Zakres materiału: wiedza przekazana podczas zajęć przez osobę prowadzącą laboratorium oraz wykład z danej tematyki, praca z podręcznikiem i literaturą uzupełniającą, korzystanie z konsultacji. Czas trwania zaliczenia końcowego 1,5h.

bdb – student posiada pogłębioną, zaawansowaną wiedzę dotyczącą technik histochemicznych wykorzystywanych w analizie tkanek roślinnych i zwierzęcych, wykazuje znajomość najnowszych technik analizy tkanek, zna możliwości wykorzystania zaawansowanych technik analizy tkanek, ocenia zastosowanie praktyczne poznanych metod histo- oraz immunohistochemicznych;

db - student posiada podstawową wiedzę dotyczącą technik histochemicznych wykorzystywanych w analizie tkanek roślinnych i zwierzęcych, wykazuje znajomość wybranych technik analizy tkanek, próbuje określić zastosowanie wybranych technik analizy tkanek, podejmuje próbę oceny zastosowań praktycznych poznanych metod histo- oraz immunohistochemicznych;

dst - student posiada podstawową wiedzę dotyczącą technik histochemicznych wykorzystywanych w analizie tkanek roślinnych i zwierzęcych, jednak wykazuje problemy ze znajomością zaawansowanych technik analizy tkanek, próbuje określić zastosowanie wybranych technik analizy tkanek, nie podejmuje próby oceny zastosowań praktycznych poznanych metod histo- oraz immunohistochemicznych;

ndst - student nie posiada podstawowej wiedzy dotyczącej technik histochemicznych wykorzystywanych w analizie tkanek roślinnych i zwierzęcych, wykazuje problemy ze znajomości zarówno podstawowych, jak i zaawansowanych technik analizy tkanek, nie podejmuje próby określenia zastosowania wybranych technik analizy tkanek, nie podejmuje próby oceny zastosowań praktycznych poznanych metod histo- oraz immunohistochemicznych.

Przewidywane są również oceny + db (4,5) i +dst (3,5)

Skala procentowa klasyfikacji:

poniżej 55% - ndst

55 -65% - dst

66-70% - +dst

71-80% - dobry

81-90% - +dobry

³90 – bardzo dobry

Problemy pojawiające się w trakcie pracy własnej studenta, bądź w trakcie laboratoriów mogą być wyjaśniane i omawiane podczas konsultacji z osobami prowadzącymi moduł.