Komunikacja intermedialna [02-KU-N2-117]
semestr letni 2016/2017
Wykład,
grupa nr 1
Przedmiot: | Komunikacja intermedialna [02-KU-N2-117] | ||||||||||||||||||
Zajęcia: |
semestr letni 2016/2017 [2016/2017L]
(zakończony)
Wykład [W], grupa nr 1 [pozostałe grupy] |
||||||||||||||||||
Termin i miejsce:
|
Zajęcia prowadzone z częstotliwością "co dwa tygodnie (nieparzyste)" odbywają się w pierwszym tygodniu od rozpoczęcia cyklu dydaktycznego (np. semestru), a potem co dwa tygodnie. Zajęcia prowadzone z częstotliwością "co dwa tygodnie (parzyste)" odbywają się w drugim tygodniu od rozpoczęcia cyklu dydaktycznego (np. semestru), a potem co dwa tygodnie. Jeśli zajęcia wypadają w dniu wolnym, to nie odbywają się, natomiast nie ma to wpływu na terminy kolejnych zajęć - odbędą się one dwa tygodnie później.
|
||||||||||||||||||
Terminy najbliższych spotkań:
Kliknij w datę by zobaczyć tygodniowy plan z zaznaczonym spotkaniem. |
Wszystkie zajęcia tej grupy już się odbyły - pokaż terminy wszystkich spotkań.
|
||||||||||||||||||
Liczba osób w grupie: | 7 | ||||||||||||||||||
Limit miejsc: | 7 | ||||||||||||||||||
Zaliczenie: | Zaliczenie z modułu | ||||||||||||||||||
Prowadzący: | Ilona Copik | ||||||||||||||||||
Literatura: |
1. K. Chmielecki, Estetyka intermedialności, Kraków 2008 – rozdz. I, s. 17-51, rozdz. III, s. 117-128. 2. K. Chmielecki, Intermedialność jako fenomen współczesnej kultury, „Kultura współczesna” 2007 nr 2 (52). https://www.academia.edu/3840357/Poj%C4%99cie_i_fenomen_intermedialno%C5%9Bci 3. A. Gwóźdź, Obrazy i rzeczy: film między mediami, Kraków 2003 – rozdział I i II s. 17-79. 4. D. Higgins, Intermedia, w: Nowoczesność od czasu postmodernizmu oraz inne eseje, red. P. Rypson, Gdańsk 2000. 5. R. Kluszczyński, Sztuka interaktywna. Od dzieła-instrumentu do interaktywnego spektaklu, Warszawa 2010, rozdz. VI, s. 265-295. 6. R. Kluszczyński, Estetyka sztuki nowych mediów http://www.medialarts.pl/download/skrypty/Estetyka-sztuki-nowych-mediow.pdf 7. J. E. Muller, Intermedialnosć jako prowokacja nauki o mediach, w: Współczesna niemiecka myśl filmowa <Od projektora do komputera>. Antologia, red. A. Gwóźdź, Katowice 1999. 8. K. Wilkoszewska: Prefiksy w roli wyznaczników współczesności. W: Intermedialność w kulturze końca XX wieku. Red. A. Gwóźdź, S. Krzemień-Ojak. Białystok 1998. 9. E. Wójtowicz, Net art. Kraków 2008, rozdz. IV, s. 191-225. 10. A. Ziębińska-Witek, Muzeum publiczne: od instrumentu edukacji do przestrzeni doświadczeń, w: Tejże, Historia w muzeach. Studium ekspozycji Holokaustu, Lublin 2011, s. 15-51. |
||||||||||||||||||
Zakres tematów: |
1.Geneza intermediów - wprowadzenie.Różne definicje intermedialności, zarys terminologii i obszarów badawczych. 2.Nowe media w przestrzeni muzealnej i w przestrzeniach publicznych. 3.Internet jako nowe medium sztuki. 4.Intermedialność i międzyprzestrzenie filmu. 5.Estetyka sztuki wideo. |
||||||||||||||||||
Metody dydaktyczne: |
prezentacja PP, pokaz fragm. filmu |
||||||||||||||||||
Metody i kryteria oceniania: |
02-KO1SN-12-w_t test bardzo dobry - student posiada pogłębioną szczegółową wiedzę z zakresu komunikacji intermedialnej, bardzo dobrze zna specjalistyczną terminologię, analizuje, interpretuje i wyjaśnia współczesne problemy przenikania się mediów, kodów różnych generacji strategii komunikacyjnych, prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z użyciem nowych mediów i multimediów w pracy zawodoweji , konstruuje samodzielnie wypowiedź nowomedialną z zastosowaniem strategii intermedialnych, jego wypowiedź jest oryginalna i swiadczy o samodzielności myslenia. dobry - student posiada szczegółową wiedzę z zakresu komunikacji intermedialnej, dobrze zna specjalistyczną terminologię, analizuje, interpretuje i wyjaśnia współczesne problemy przenikania się mediów, kodów różnych generacji strategii komunikacyjnych, prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z użyciem nowych mediów i multimediów w pracy zawodoweji , konstruuje samodzielnie wypowiedź nowomedialną z zastosowaniem strategii intermedialnych. dostateczny - student posiada ogólną wiedzę z zakresu komunikacji intermedialnej, zazwyczaj prawidłowo posługuje się specjalistyczną terminologią, analizuje, interpretuje i wyjaśnia większość współczesnych problemów przenikania się mediów, kodów różnych generacji strategii komunikacyjnych, konstruuje samodzielnie wypowiedź nowomedialną z zastosowaniem strategii intermedialnych. niedostateczny - student nie posiada wiedzy z zakresu komunikacji intermedialnej, nie zna terminów, metod analizy i współczesnych problemów badawczych. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.