Metodyka konstruowania indywidual.planów rozwoju dziecka oraz progr. terapeutycznych [12P-WDN-NP-6MKIP] semestr letni 2016/2017
Ćwiczenia, grupa nr 1

1.Piszczek M., Diagnoza i wspomaganie rozwoju dziecka, (2007), Warszawa

2. Bernard C. J. Lievegoed: Fazy rozwoju dziecka. [oprac. i przekł. Ewa Łyczewska]. - 1 wyd w jęz. pol. - Toruń : Wydawnictwo "Akademia", 1993.

3. Aleksandra Siedlaczek: Diagnostyka pedagogiczna : przewodnik metodyczny dla studentów pedagogiki. Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Częstochowie. - Częstochowa : Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 1999.

4. Klaczak M., Majewicz P. (red.), Diagnoza i rewalidacja indywidualna dziecka ze spoecjalnymi potrzebami edukacyjnymi, (2006), Kraków

5. Szczygieł B., Jak Pracować z dzieckiem niepełnosprawnym, (2003), Kraków

• Teorie rozwoju dziecka: modele poznawczo-rozwojowe, teorie uczenia się, rozwój a środowisko

• Rozwój społeczny i rozwój osobowości: temperament, rodzina a przywiązanie, rozwój moralny, zachowania prospołeczne, przyczyny nasilonej agresji, znaczenie płci we wczesnych kontaktach rówieśniczych, świadomość, tożsamość, preferencje i uprzedzenia dzieci

• Indywidualne programy rozwoju - cele, funkcje

• Podstawy diagnozy psychologiczno-pedagogicznej – przykładowe narzędzia diagnostyczne, tworzenie własnych narzędzi obserwacji

• Zastosowanie i omówienie narzędzi obserwacji oraz propozycji programów

Metody podające: objaśnienie i/lub wyjaśnienie. Metody problemowe: metody aktywizujące - dyskusja dydaktyczna z prezentacją materiału ilustracyjnego w formie multimedialnej, metody audiowizualne.

średnia arytmetyczna z poszczególnych sposobów weryfikacji efektów kształcenia (indywidualny program rozwoju) -przy założeniu, że wszystkie sposoby weryfikacji zostały zaliczone pozytywnie (tzn. co najmniej na ocenę dostateczną)

Praca grupowa – indywidualny program rozwoju

• znajomość podstaw tworzenia narzędzi diagnostycznych

• posiadanie wiedzy zaczerpniętej ze wskazanej literatury obowiązkowej

• 90% obecności na zajęciach (dozwolona jedna nieobecność nieusprawiedliwiona)

• aktywny udział w zajęciach

• Przygotowanie indywidualnego programu rozwoju uwzględniającego cele tego programu możliwości dziecka, jego mocne strony w pracy nad stymulowaniem słabych stron oraz przeprowadzenie zajęć z grupą zgodnie z konspektem zatwierdzonym przez prowadzącego.

Wczesne wspomaganie

Efekty pracy można konsultować przez cały semestr