Teatr w kulturze [02-KU-S1-018] semestr letni 2017/2018
Laboratorium, grupa nr 3

I. Lektury obowiązkowe:

1. Goffman E., Człowiek w teatrze życia codziennego, w: Antropologia widowisk. Zagadnienia i wybór tekstów, red. L. Kolankiewicz, Warszawa 2005.

2. Karnawał. Studia historyczno-antropologiczne, red. W. Dudzik, Warszawa 2011 (wybrane rozdziały).

3. Mauss M., Sposoby posługiwania się ciałem, przeł. M. Król, w: Socjologia i antropologia, wprowadzenie C. Levi-Strauss. Warszawa 2001.

4. Schechner R., Performatyka. Wstęp, przeł. T. Kubikowski, Wrocław 2006 [rozdziały: Co to jest performans?, Rytuał]

5. S. Świontek, Teatr jako widowisko, w: Encyklopedia kultury polskiej XX wieku. Teatr – widowisko, red. M. Fik, Warszawa 2000.

6. Teatr w kulturze. Zagadnienia i wybór tekstów, oprac. W. Dudzik i L. Kolankiewicz, Warszawa 1991 (wybrane rozdziały).

7. Turner V., Teatr w codzienności, codzienność w teatrze, w: Antropologia widowisk. Zagadnienia i wybór tekstów, red. L. Kolankiewicz, Warszawa 2005.

8. Widowisko – teatr – dramat. Skrypt dla studentów kulturoznawstwa, red. E. Wąchocka, Katowice 2010 [rozdz. I Teatr wśród społecznych i artystycznych praktyk performatywnych].

II. Lektury uzupełniające (2 do wyboru):

1. Brach-Czaina J., O „niegraniu roli”, „Dialog” 1981, nr 8.

2. A. Boholm, Weneckie widowiska karnawałowe w maskach, w: Karnawał. Studia historyczno-antropologiczne, red. W. Dudzik, Warszawa 2011.

3. Carlson M., Performans, przeł. E. Kubikowska, Warszawa 2007, s. 62 – 95, 294 -310.

4. D. Kosiński, Teatra polskie, Warszawa 2010 [rozdział Między ceremonią a protestacją].

5. Lévi-Strauss C., Malowanie ciała, w: Antropologia widowisk. Zagadnienia i wybór tekstów, red. L. Kolankiewicz, Warszawa 2005.

6. Schechner R., Przyszłość rytuału, przeł. T. Kubikowski, Warszawa 2000 [rozdział: Przyszłość rytuału].

7. Szpakowska M., O „byciu sobą”, „Dialog” 1981, nr 8.

8. V. Turner, Karnawał, rytuał i zabawa w Rio de Janeiro, w: Karnawał. Studia historyczno-antropologiczne, red. W. Dudzik, Warszawa 2011.

1. RELIGIJNO-RYTUALNE I LUDYCZNE ŹRÓDŁA TEATRU.

2. TEATR JAKO WIDOWISKO.

3. PRZEŻYCIE ESTETYCZNE W TEATRZE.

4. TEORIA KARNAWAŁU.

5. PRAKTYKI SPOŁECZNE A CIAŁO JEDNOSTKI.

6. TEATRALNOŚĆ ŻYCIA CODZIENNEGO.

7. DRAMATYCZNA STRUKTURA PROCESÓW SPOŁECZNYCH I PRAKTYK KULTUROWYCH.

8. TEATR A PERFORMANS.

praca z tekstami teoretycznymi, praca analityczno-interpretacyjna poświęcona teatralnym praktykom społeczno-kulturowym, gry dydaktyczne jako sposób zdobycia wiedzy praktycznej z zakresu działań społecznych

(praca ze wskazaną literaturą przedmiotu, obejmująca samodzielne przyswojenie wiedzy z zakresu wskazanych zagadnień podstawowych oraz lekturę wybranych tekstów poszerzających wiedzę, zapoznanie się z zalecanymi materiałami audiowizualnymi)

1. test - weryfikacja wiedzy w oparciu o treść zajęć i wskazaną w sylabusie literaturę

2. dyskusja

3. prezentacja

Ocena końcowa jest średnią ważoną trzech składowych:

1. test złożony z 6 pytań otwartych (sformułowanych na podstawie zagadnień omówionych wspólnie przez prowadzącego i studentów w trakcie zajęć), punktowanych od 0-4 pkt - student zalicza test w przypadku osiągnięcia 51% punktacji (0-20 pkt) - 50%

2. dyskusja - zastosowanie poznanych koncepcji teoretycznych do analizy wybranych przez prowadzącego przejawów teatralności w różnych widowiskach i praktykach społecznych (0-5 pkt) - 20%

3. prezentacja ustna - prezentacja wybranego przykładu praktyki estetycznej bądź społecznej z uwzględnieniem teoretycznych analiz tej praktyki zawartych w literaturze przedmiotu - oceniana jest poprawność merytoryczna prezentacji, trafność analizy danego zjawiska, a także umiejętność zainteresowania prezentacją odbiorców (0-10 pkt) - 30%

Dopuszczalna liczba nieobecności studenta na zajęciach - 2 nieobecności. W przypadku większej liczby nieobecności zaliczenie materiału realizowanego na zajęciach odbywa się na konsultacjach - po uprzednim uzgodnieniu terminu z prowadzącym.