Prosemiarium: Dasein jako design [05-DF-S1-35G]
semestr zimowy 2017/2018
Proseminarium,
grupa nr 1
Przedmiot: | Prosemiarium: Dasein jako design [05-DF-S1-35G] |
Zajęcia: |
semestr zimowy 2017/2018 [2017/2018Z]
(zakończony)
Proseminarium [P], grupa nr 1 [pozostałe grupy] |
Termin i miejsce:
|
(brak danych) |
Liczba osób w grupie: | 17 |
Limit miejsc: | 17 |
Zaliczenie: | Zaliczenie z modułu |
Prowadzący: | Magdalena Wołek |
Literatura: |
1. DASEIN • M. Heidegger, Bycie i czas, Warszawa 1994, s. 17-21(§4); 58-63; (§ 9); 74-84 (§12); 202-210 (§31). 2. DESIGN • D. Sudjic, B jak Bauhaus. A jak autentyk, c jak cztery kółka. Alfabet współczesności. Kraków 2014, s. 109-118; 119-132; 329-336 (D jak dizajnu; D jak dizajnart; Z jak zamek błyskawiczny) • V. Papanek, Dizajn dla realnego świata. Środowisko człowieka i zmiana społeczna. Łódź 2012, S. 23-44; s. 67-109; s. 208-257. 3. WZORNICTWO I EMOCJE • A. Moles, Kicz, czyli sztuka szczęścia. Studium z psychologii kiczu. Warszawa 1978, s. 13-42 (+ wybrany fragment). • D.A. Norman, Wzornictwo i emocje: dlaczego kochamy lub nienawidzimy rzeczy powszednie. Warszawa 2015. • D. Sudjic, Język rzeczy. Dizajn i luksus, moda i sztuka: w jaki sposób przedmioty nas uwodzą? Kraków 2013, s. 5-148. 4. SOCJOLOGIA RZECZY • W. Godzic, M. Żakowski (red.), Gadżety popkultury. Społeczne życie przedmiotów. Warszawa 2007 (wybrane fragmenty) • M. Krajewski, Są w życiu rzeczy...: szkice z socjologii przedmiotów. Warszawa 2013. 5. SZTUKA • A. Danto, Świat sztuki. W. Tegoż, Świat Sztuki. Pisma z filozofii sztuki, Kraków 2006, 35-46. • A. Danto, Dzieło sztuki a zwykłe przedmioty. W. Tegoż, Świat Sztuki. Pisma z filozofii sztuki, Kraków 2006, 47-72. • G. Dickie, Czym jest sztuka? Analiza instytucjonalna. W. Red. M. Gołaszewska, „Estetyka w świecie”, t. 1, Uniwersytet Jagielloński, Kraków 1985, s. 9-30. • N. Goodman, Jak tworzymy świat. Warszawa 1997, s. 180-212 (Kiedy sztuka?) 6. TWÓRCA/PROJEKTANT • W. Benjamin, Twórca jako wytwórca. W. Tegoż, Twórca jako wytwórca. Poznań 1975. • M. Foucault, Kim jest autor? W. Tegoż, Szaleństo iliteratura. Powiedziane, napisane. Warszawa 1999. • R. Barthes, Śmierć autora. „Teksty drugie” nr 1-2 (1999). http://bazhum.muzhp.pl/media/files/Teksty_Drugie_teoria_literatury_krytyka_interpretacja/Teksty_Drugie_teoria_literatury_krytyka_interpretacja-r1999-t-n1_2_(54_55)/Teksty_Drugie_teoria_literatury_krytyka_interpretacja-r1999-t-n1_2_(54_55)-s247-251/Teksty_Drugie_teoria_literatury_krytyka_interpretacja-r1999-t-n1_2_(54_55)-s247-251.pdf • W. Welsch, Stając się̨ sobą̨. W. Red. A. Zeidler-Janiszewska, Problemy ponowoczesnej pluralizacji kultury. Wokół koncepcji Wolfganga Welscha, cz. 1, Poznań́1998. 7. KAMP • S. Sontag, Notatki o kampie. W: „Literatura na świecie” 79/9, s. 293-305. • P. Oczko, Święte obrazki – campowe Igrazki? Camp a (pop)katolicyzm. W. Red. P. Oczko, CAMPania. Zjawisko campu we współczesnej kulturze. Warszawa 2008, s. 142-149 8. SZTUKA AWANGARDOWA, POPULARNA, MASOWA • H. Ortega y Gaset, Bunt mass. https://monoskop.org/images/e/e6/Ortega_y_Gasset_Jose_Bunt_mas.pdf • M. Horkheimer, T. W. Adorno, Przemysł kulturalny. Oświecenie jako masowe oszustwo. W: Tegoż, Dialektyka Oświecenia. Fragmenty filozoficzne. Warszawa 1994, s. 138-188. http://skf.wdfiles.com/local--files/materialy/przemysł%20kulturalny.pdf. • U. Eco, Wysoki, średni, niski. W. Tegoż, Apokaliptycy i dostosowani. Komunikacja masowa a teorie kultury masowej. Warszawa 2010, s. 61-108. • J. Fiske, Towar a kultura i Teksty popularne. W: Tegoż, Zrozumieć kulturę popularną. Krąków 2010, s. 23-49 i 106-131. • N. Carroll, Filozofia sztuki masowej. Gdańsk 2011, s. 175-209; 239-241. • R. Shusterman, Estetyka pragmatyczna. Żywe piękno i refleksja nad sztuką. Wrocław 1998, s. 213-258 (Forma i funk: sztuka popularna jako wyzwanie estetyczne). • W. Welsch, Sport – przez pryzmat estetyki, a nawet widziany jako sztuka? W. Red. A. Gwóźdź. Media – eros – przemoc. Sport w czasach popkultury. Kraków 20003, s. 299-331. 9. PLĄDROFONIA i WOLNA KULTURA • Ch. Cutler, Plądrofonia. W. Tegoż, O muzyce popularnej. Pisma teoretyczno- krytyczne, Kraków 1999, s. 155-184; lub W: Red. Ch. Cox, D. Warner, Kultura dźwięku. Teksty o muzyce nowoczesnej. Gdańsk 2010, s. 179-204. • L. Lessig, Wolna kultura. Warszawa 2005. http://otworzksiazke.pl/images/ksiazki/wolna_kultura/wolna_kultura.pdf 10. KOLEKCJONOWANIE • M. Sommer, Zbieranie. Warszawa 2003, s. 13-90. • D. Sudjic, B jak Bauhaus. A jak autentyk, c jak cztery kółka. Alfabet współczesności. Kraków 2014, s. 77-95 (C jak czar kolekcjonowania) • 11. MODA • C. Lalo, Społeczne funkcje mody. W. Red. I. Wojnar, Antologia współczesnej estetyki francuskiej. Warszawa 1980, s. 195-220. • G. Simmel, Z psychologii mody. Studium socjologiczne. W. Tegoż, Most i drzwi. Wybór esejów, Warszawa, 2006, s. 155-173. • G. Simmel, Filozofia mody. W. Red. S. Magala, Simmel, Warszawa 1980, s. 180-212. • P. Bourdieu, Dystynkcja. Społeczna krytyka władzy sądzenia. Warszawa 2005, r. 4, s. 280-312. • D. Sudjic, B jak Bauhaus. A jak autentyk, c jak cztery kółka. Alfabet współczesności. Kraków 2014, s. 329-336 (U jak upodobania) • D. Muggelton, Wewnątrz subkultury. Ponowoczesne znaczenie stylu. Kraków 2004, s. 47-71. • M. Pastoureau, Niebieski, Historia koloru. Warszawa 2013. 12. FOTOGRAFIA • W. Benjamin, Dzieło sztuki w dobie reprodukcji technicznej. W. Tegoż, Twórca jako wytwórca. Poznań 1975, s. 66-105. • R. Barthes, Światło obrazu. Uwagi o fotografii, Warszawa 1996, s.7-49; 71-83; 129-169. • A.C. Danto, Naga prawda. W. S. Walden, Fotografia i filozofia. Szkice o nędzy natury. Kraków 2013. 13. KULTURA AROMATYZACJI • A. Corbin, We władzy wstrętu. Społeczna historia poznania przez węch: od odrazy do snu ekologicznego Warszawa1998, (wstęp + wybrany fragment). • M. Krajewski, Kultura piąta: kultura aromatyzacji. W. Tegoż, Kultury kultury popularnej. Poznań 2005, s. 246-316. http://otworzksiazke.pl/images/ksiazki/kultury_kultury_popularnej/kultury_kultury_popularnej.pdf |
Zakres tematów: |
1. DASEIN 2. DESIGN 3. WZORNICTWO I EMOCJE 4. SOCJOLOGIA RZECZY 5. SZTUKA 6. TWÓRCA/PROJEKTANT 7. KAMP 8. SZTUKA AWANGARDOWA, POPULARNA, MASOWA 0. PLĄDROFONIA I WOLNA KULTURA 10. KOLEKCJONOWANIE 11. MODA 12. FOTOGRAFIA 13. KULTURA AROMATYZACJI |
Metody dydaktyczne: |
Analiza tekstów źródłowych podejmujących wybrane zagadnienie; dyskusja; burza mózgów, wymiana argumentów i komentarzy do prezentowanego referatu. |
Metody i kryteria oceniania: |
Na ocenę w końcową z ćwiczeń składają się w równym stopniu: 1.) aktywność́ (50%) oceniana pod kątem znajomości i umiejętności interpretacji oraz krytycznej analizy tekstów źródłowych; 2.) referat lub praca pisemna (50%) opracowane na podstawie wybranego tekstu (lub tekstów). Ocena: bardzo dobry (5.0) – pełna znajomość́ tekstów źródłowych; aktywność́ na 80% zajęć́; referat lub praca pisemna o charakterze porównawczo-problemowym, bez błędów merytorycznych oraz formalnych; umiejętność́ zaaranżowania i moderowania dyskusji; Ocena: dobry plus (4.5) – referat lub praca pisemna o charakterze porównawczo-problemowym, z niewielkimi uchybieniami merytorycznymi lub formalnymi; aktywność́ na 60% zajęć́; Ocena: dobry (4.0) – referat lub praca pisemna o charakterze opisowym; aktywność́ na 50% zajęć́; Ocena: dostateczny plus (3.5) – referat lub praca pisemna o charakterze opisowym, z niewielkimi uchybieniami merytorycznymi lub formalnymi; aktywność́ na 50% zajęć́; Ocena: dostateczny (3.0) – referat lub praca pisemna o charakterze opisowym; aktywność́ na 30% zajęć́. |
Uwagi: |
Proseminaria do wyboru, 5 sem. Doradztwo filozoficzne i coaching, studia stacjonarne I stopnia |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.