Wstęp do teorii komunikacji [02-KM-N2-0203] semestr zimowy 2017/2018
Wykład, grupa nr 1

B. Dobek-Ostrowska, Podstawy komunikowania społecznego, Wrocław 1999 (rozdział I, IV).

T. Goban-Klas, Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, Warszawa 2005 (Wprowadzenie, Część I, rozdziały: 1-3, Cześć II, rozdziały: 6-7, Część III, rozdział 9).

E. Griffin, Podstawy komunikacji społecznej, przeł. O. W. Kubińscy, M. Kacmajor, Gdańsk 2003 (Rozdziały: 32, 33, 34).

M. Filipiak, Homo communicans. Wprowadzenie do teorii masowego komunikowania, Lublin 2003 (s. 9-53).

D. McQuail, Teoria komunikowania masowego, Warszawa 2007 (Część II, rozdział III).

W. Pisarek, Wstęp do nauki o komunikowaniu, Warszawa 2008 (Wstęp, rozdziały: I-V).

Studia z teorii komunikowania masowego, red. B. Dobek-Ostrowska, Wrocław 1999 (Część II).

J. Fiske, Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem, Warszawa 2008 (Rozdziały: I, III, V).

1. Wprowadzenie podstawowych pojęć z zakresu komunikacji, komunikowania się i komunikowania. Charakterystyka triady: nadawca – przekaz – odbiorca.

2. Rodzaje komunikowania i ich charakterystyka. Formy komunikowania, piramida McQuaila.

3. Podstawowe modele komunikowania: transmisji, rytuału, rozgłosu i recepcji. Kompetencje komunikacyjne.

4. Komunikacja-znaczenie-znak (sygnifikacja, denotacja, konotacja, mit, symbol, metafora)

5. Obszary komunikowania masowego: kino, PR, reklama polityczna.

6. Komunikowanie płci. Wprowadzenie teorii: D. Tannen - dialekty rodzajowe; S. Harding, J. T. Wood – teoria punktu widzenia i Ch. Kramarae – teoria zagłuszanej grupy. Język kobiet i mężczyzn w różnych sytuacjach komunikacyjnych.

Wykład, prezentacja PP - 15 godz., 35 godz. pracy własnej studenta (studiowanie literatury, obserwacja zdarzeń komunikacyjnych)

Sposób weryfikacji: egzamin pisemny:

bdb- student w stopniu bardzo dobrym zna terminologię z zakresu teorii komunikacji, ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu nauk z zakresu komunikacji w systemie nauk, ma uporządkowaną wiedzę ogólną z zakresu teorii komunikacji, mediów masowych; ma uporządkowaną wiedzę szczegółowa z zakresu form komunikowania, modeli aktów komunikacji, wybranych teorii komunikowania masowego, zna systemy i podsystemy komunikacji niewerbalnej, odróżnia informację od perswazji, odróżnia fakty od opinii, dostrzega i analizuje konteksty niezbędne do interpretacji zachowań komunikacyjnych.

+db - student w stopniu dobrym zna terminologię z zakresu teorii komunikacji, ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu nauk z zakresu komunikacji w systemie nauk, ma uporządkowaną wiedzę ogólną z zakresu teorii komunikacji, mediów masowych; ma uporządkowaną wiedzę szczegółowa z zakresu form komunikowania, modeli aktów komunikacji, wybranych teorii komunikowania masowego, zna systemy i podsystemy komunikacji niewerbalnej, odróżnia informację od perswazji, odróżnia fakty od opinii, dostrzega i analizuje konteksty niezbędne do interpretacji zachowań komunikacyjnych.dobrym zna terminologię z zakresu teorii komunikacji, ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu nauk z zakresu komunikacji w systemie nauk, ma uporządkowaną wiedzę ogólną z zakresu teorii komunikacji, mediów masowych; ma uporządkowaną wiedzę szczegółowa z zakresu form komunikowania, modeli aktów komunikacji, wybranych teorii komunikowania masowego, zna systemy i podsystemy komunikacji niewerbalnej, odróżnia informację od perswazji, odróżnia fakty od opinii, dostrzega i analizuje konteksty niezbędne do interpretacji zachowań komunikacyjnych.

db - student w stopniu dobrym zna terminologię z zakresu teorii komunikacji, ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu nauk z zakresu komunikacji w systemie nauk, ma uporządkowaną wiedzę ogólną z zakresu teorii komunikacji, mediów masowych; ma wiedzę ogólną z zakresu form komunikowania, modeli aktów komunikacji, wybranych teorii komunikowania masowego, w większości zna systemy i podsystemy komunikacji niewerbalnej, odróżnia informację od perswazji, odróżnia fakty od opinii, dostrzega i analizuje konteksty niezbędne do interpretacji zachowań komunikacyjnych.

+dst - student w stopniu dostatecznym opanował terminologię z zakresu teorii komunikacji, ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu nauk z zakresu komunikacji w systemie nauk, ma wiedzę ogólną z zakresu teorii komunikacji, mediów masowych; ma wiedzę ogólną z zakresu form komunikowania, modeli aktów komunikacji, wybranych teorii komunikowania masowego, w większości zna systemy i podsystemy komunikacji niewerbalnej, odróżnia informację od perswazji, odróżnia fakty od opinii, z pomocą nauczyciela dostrzega i analizuje konteksty niezbędne do interpretacji zachowań komunikacyjnych.

dst - student w stopniu zadowalającym opanował terminologię z zakresu teorii komunikacji, ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu nauk z zakresu komunikacji w systemie nauk, ma powierzchowną wiedzę z zakresu teorii komunikacji, mediów masowych; form komunikowania, modeli aktów komunikacji, wybranych teorii komunikowania masowego, w zarysach zna systemy i podsystemy komunikacji niewerbalnej, odróżnia informację od perswazji, odróżnia fakty od opinii, z pomocą nauczyciela dostrzega i analizuje konteksty niezbędne do interpretacji zachowań komunikacyjnych.

ndst - student nie opanował terminologii z zakresu teorii komunikacji, nie ma wiedzy z zakresu komunikacji, mediów masowych; form komunikowania, modeli aktów komunikacji, wybranych teorii komunikowania masowego, nie potrafi definiować i analizować współczesnych zachowań komunikacyjnych.