Intermedialność w kulturze [02-KM-N1-016]
semestr letni 2017/2018
Wykład,
grupa nr 1
Przedmiot: | Intermedialność w kulturze [02-KM-N1-016] | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Zajęcia: |
semestr letni 2017/2018 [2017/2018L]
(zakończony)
Wykład [W], grupa nr 1 [pozostałe grupy] |
||||||||||||||||||||||||||||||||
Terminy i miejsca:
|
Zajęcia prowadzone z częstotliwością "co dwa tygodnie (nieparzyste)" odbywają się w pierwszym tygodniu od rozpoczęcia cyklu dydaktycznego (np. semestru), a potem co dwa tygodnie. Zajęcia prowadzone z częstotliwością "co dwa tygodnie (parzyste)" odbywają się w drugim tygodniu od rozpoczęcia cyklu dydaktycznego (np. semestru), a potem co dwa tygodnie. Jeśli zajęcia wypadają w dniu wolnym, to nie odbywają się, natomiast nie ma to wpływu na terminy kolejnych zajęć - odbędą się one dwa tygodnie później.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
Terminy najbliższych spotkań:
Kliknij w datę by zobaczyć tygodniowy plan z zaznaczonym spotkaniem. |
Wszystkie zajęcia tej grupy już się odbyły - pokaż terminy wszystkich spotkań.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
Liczba osób w grupie: | 18 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Limit miejsc: | 30 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Prowadzący: | Piotr Aptacy | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Literatura: |
Y. Spielmann, Klocki do teorii intermedialności obrazu. W: Od projektora do komputera. Współczesna niemiecka myśl filmowa, wybór., wstęp, oprac. A. Gwóźdź, Katowice 1999. P. Zawojski, Od obrazów pisma do pisma obrazów. W: Słowo w kulturze mediów, red. Z. Suszczyński, Białystok 1999. M. Michałowska, Fotografia – pismo sztuk intermedialnych, w: Słowo w kulturze mediów, red. Z. Suszczyński. Białystok 1999. J. Musiał, Intermedialne relacje fotografii. Fotografia między mediami, w: Konteksty intermedialności, red. M. Popczyk, Katowice 2013. T. Stępień, T. Bielak, Książka, literatura, intermedialność, w: Konteksty intermedialności, red. M. Popczyk, Katowice 2013. H. Jenkins, Kultura konwergencji, Warszawa 2007, rozdz.: Wstęp. A. Gwóźdź, Obrazy i rzeczy. Film między mediami, Kraków 2008 (rozdz. 1 i 2). K. Chmielecki, Intermedialność jako fenomen ponowoczesnej kultury, "Kultura Współczesna" 20007, nr 2. |
||||||||||||||||||||||||||||||||
Zakres tematów: |
Przedmiotem poruszanych zagadnień jest szerokie spektrum badań nad kulturą w perspektywie mediów: technokultury, technoestetyki, intermedialności jako nowej dyscypliny (transdyscyplinarność oraz interdyscyplinarność). Tradycyjne formacje i zjawiska medialne ukazywane są jako przedmiot transformacji oraz adaptacji transmedialnych. Poszczególne wykłady poświęcone są wybranym zagadnieniom, takim jak: - początki multimedialnego preformance'u - estetyka wideoartu - technologia wideo w rękach amatorów - przestrzeń miejska jako ekran - idea hipertekstu i jej realizacja w mediach cyfrowych - początki grafiki i animacji cyfrowej - wybrane realizacje performatywności (escape room itp.) - intermedialne formy reklamy. |
||||||||||||||||||||||||||||||||
Metody dydaktyczne: |
02-MO1N-13-f_w Wykład prezentujący problematykę. 20 godzin Praca własna studenta Samodzielne przyswojenie wiedzy przekazanej na wykładzie, lektura zadanych tekstów oraz wybranych tekstów poszerzających wiedzę. 50 godzin |
||||||||||||||||||||||||||||||||
Metody i kryteria oceniania: |
02-MO1SN-13-w_e Praca pisemna - weryfikacja wiedzy i umiejętności w oparciu o treść zajęć i wskazaną w sylabusie literaturę. Kryteria oceniania: Bdb - praca została napisana w dobrym stylu, całkowicie (lub niemal całkowicie) pozbawiona błędów stylistycznych, gramatycznych i edycyjnych. Dobór bibliografii i jej wykorzystanie nie budzą zastrzeżeń. Autor sprawnie wykorzystuje otrzymaną wiedzę jasno formułuje tezy, prezentuje ciekawe wnioski i spostrzeżenia, wykazuje znajomość wiedzy wykraczającej poza bibliografię przerabianą na zajęciach. Db plus - praca spełnia podobne kryteria jak wyżej, jednak od strony formalnej (stylistycznej, gramatycznej i edycyjnej) widoczne są niedociągnięcia i błędy mające wpływ na obniżenie oceny. Db - praca została napisana w poprawnym stylu, z akceptowalną ilością błędów stylistycznych, gramatycznych i edycyjnych. Dobór bibliografii odpowiadający poruszanej tematyce. Autor poprawnie wykorzystuje otrzymaną wiedzę. Dst plus - praca spełnia kryteria stawiane przy ocenie dobrej, jednak wykazuje zwiększony udział niedoskonałości formalnych. Dst - praca napisana w sposób dający podstawy do oceny pozytywnej, posiadająca jednak wyraźne niedostatki formalne i merytoryczne (takie jak: słabe umiejętności pisarskie, spora ilość błędów formalnych, nieumiejętne dobranie i wykorzystanie bibliografii, zastrzeżenia do formułowanych tez). Ndst - praca prezentuje niewystarczający poziom formalny i merytoryczny, występują w niej błędy gramatyczne, stylistyczne. Autor nie potrafi sformułować jasnych tez i pracować ze źródłami bibliografcznymi. |
||||||||||||||||||||||||||||||||
Uwagi: |
Uwagi zostały podane w sekcji Laboratorium - Informacje o grupie 1. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.