Konwersatorium monograficzne: Wojna, kino, propaganda [05-BM-S1-KM13-14] semestr letni 2017/2018
Konwersatorium, grupa nr 1

R. Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, Gdańsk 2004.

J. Bralczyk, O języku polskiej polityki lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, Warszawa 2003.

K. Bredemeier, Czarna retoryka. Siła i magia języka, Warszawa 2007.

R. Cialdini, Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, Gdańsk 1996.

R. Cole (red.), International Encyclopedia of Propaganda, New York – London 1998.

B. Dobek-Ostrowska, J. Fras, B. Ociepka, Teoria i praktyka propagandy, Wrocław 1997.

K. Hogan, Psychologia perswazji. Strategie i techniki wywierania wpływu na ludzi, Warszawa 1996.

M. Hopfinger M. (red.), Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku, Warszawa 2002.

U. Jarecka, Propaganda wizualna słusznej wojny. Media wizualne XX wieku wobec konfliktów zbrojnych, Warszawa 2008.

I. Kamińska-Szmaj, T. Piekot, M. Poprawa (red.), Ideologie w słowach i obrazach, Wrocław 2008.

M. Karwat, O złośliwej dyskredytacji. Manipulowanie wizerunkiem przeciwnika, Warszawa 2007.

M. Kochan, Pojedynek na słowa. Techniki erystyczne w publicznych sporach, Kraków 2005.

H.M. Kula, Propaganda współczesna, Toruń 2005.

S. Kwiatkowski, Oddziaływanie emocjonalne w propagandzie, w: Psychospołeczne problemy propagandy, Warszawa 1972.

A. Lepa, Świat propagandy, Częstochowa 2008.

P. Levinson, Miękkie ostrze. Naturalna historia i przyszłość rewolucji informacyjnej, Warszawa 1999.

S. Macdonald S., Propaganda and Information Warfare in the Twenty-First Century. Altered Images and Deception Operations, New York – London 2009.

L.C. Olson, C.A. Finnegan, D. S. Hope (red.), Visual Rhetoric. A Reader in Communication and American Culture, Thousand Oaks 2008.

N.J. O’Shaughnessy, Politics and Propaganda. Weapons of Mass Seduction, Ann Arbor 2004.

R. Paradowski, P. Załęcki (red.), Kulturowe instrumentarium panowania, Toruń 2001.

A. Pratkanis, E. Aronson, Wiek propagandy: używanie i nadużywanie perswazji na co dzień, Warszawa 2004.

J. Sztumski, Propaganda – jej problemy i metody, Katowice 1990.

M. Szulczewski, Propaganda polityczna. Zarys problematyki teoretycznej, Warszawa 1975.

K. Szymanek, Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny, Warszawa 2008.

O. Thomson, Historia propagandy, Warszawa 2001.

L. Wojtasik, Agitacja polityczna, Warszawa 1979.

L. Wojtasik, Propaganda wizualna, Warszawa 1987.

L. Wojtasik, Psychologia propagandy politycznej, Warszawa 1986.

L. Wojtasik, Teoria i praktyka politycznej propagandy wizualnej, Warszawa 1977.

1. Wprowadzenie do propagandy. Definicje i podejścia. Propaganda wśród innych sposobów oddziaływania na opinie, postawy i zachowania.

2. Nadawcy i odbiorcy propagandy politycznej. Rodzaje propagandy (najważniejsze klasyfikacje i typologie). Funkcje propagandy.

3. Tematy i motywy propagandy audiowizualnej. Metody i techniki propagandy audiowizualnej i filmowej.

4. Historia filmowej propagandy („Pancernik Potiomkin” i „Październik” reż. S.Eisenstein, „Triumf woli” i „Tag der Freiheit - Unsere Wehrmacht” reż. L.Riefenstahl).

5. Z dziejów polskiej propagandy wojennej („This is Poland” reż. E. Cękalski”).

6. Amerykańskie filmy propagandowe okresu II wojny światowej („Dyktator” reż. Ch.Chaplin, seria „dlaczego walczymy” reż. F.Carpa, kreskówki Walt Disney Company).

7. Propaganda (anty)wojenna w filmie dokumentalnym i paradokumentalnym („Fahrenheit 9/11” reż. M.Moore).

8. Odsłony współczesnej filmowej propagandy wojennej:

„Snajper” reż. C.Eastwood,

„Wróg numer jeden” reż. K.Bigelow,

„Karbala” reż. K.Łukaszewicz.

9. Rola mediów w relacjonowaniu konfliktów. Nowe media i wojna.

Zajęcia prowadzone są z użyciem następujących metod:

- dyskusja moderowana,

- praca z tekstem przewodnim,

- praca z materiałem źródłowym - tekstem kultury (materiałem audiowizualnym)

- opis wyjaśniający,

- wykład problemowy,

- metoda „burzy mózgów”,

- analizowanie i rozwiązywanie problemów praktycznych i teoretycznych.

Ocena z zaliczenia jest wypadkową następujących elementów:

- obecność na zajęciach (dopuszczalne maksymalnie 2 nieobecności)

- przygotowanie do zajęć i aktywne uczestnictwo w dyskusji moderowanej (aktywność i udział w dyskusji studentów jest odnotowywana po każdych zajęciach)

- opcjonalnie - w przypadku większej liczby opuszczonych przez studenta zajęć: pisemne (na zasadach jak przy pracy semestralnej) lub ustne zaliczenie opuszczonych tematów.

2 semestr bezpieczeństwo narodowe i miedzynarodowe stacjonarne I stopnia