Sztuka nowoczesna i najnowsza [13-GR-SM-SNN]
semestr letni 2018/2019
Wykład,
grupa nr 1
Przedmiot: | Sztuka nowoczesna i najnowsza [13-GR-SM-SNN] |
Zajęcia: |
semestr letni 2018/2019 [2018/2019L]
(zakończony)
Wykład [W], grupa nr 1 [pozostałe grupy] |
Termin i miejsce:
|
|
Terminy najbliższych spotkań:
Kliknij w datę by zobaczyć tygodniowy plan z zaznaczonym spotkaniem. |
Wszystkie zajęcia tej grupy już się odbyły - pokaż terminy wszystkich spotkań. |
Liczba osób w grupie: | 27 |
Limit miejsc: | 32 |
Zaliczenie: | Egzamin |
Prowadzący: | Ryszard Solik |
Literatura: |
LITERATURA OBOWIĄZKOWA Czartoryska U.: Od pop-artu do sztuki konceptualnej, Warszawa 1973 Świerkocki M.: Postmodernizm. Paradygmat nowej kultury. Lódź 1997. Solik R.: Pejzaże sztuki, konteksty sztuki. Cieszyn 2007. Kluszczyński R.W.: Sztuka interaktywna. Od dzieła instrumentu do interaktywnego spektaklu. Warszawa 2010. Kluszczyński R.W.: Konceptualizm a sztuka i sztuka interaktywna. PDF Kluszczyński R.W.: Estetyka sztuki nowych mediów.PDF Dziamski G.: Przełom konceptualny i jego wpływ na praktykę i teorię sztuki. Poznań 2010. Dziamski G.: Neowangarda: wprowadzenie do sztuki współczesnej. PDF Dziamski G.: Szkice o nowej sztuce. Warszawa 1984. Dziamski G.: Sztuka po modernizmie. W: „Odra”, 10, październik 2000. Krakowski P.: O sztuce nowej i najnowszej. Warszawa 1984. Kępińska A.: Sztuka w kulturze płynności. Poznań 2003 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Piękno w sieci. Estetyka a nowe media. Red. K. Wilkoszewska. Kraków 1999. Wilkoszewska K.: Wariacje na postmodernizm. Kraków 2000. Piotrowski P.: Znaczenia modernizmu. W stronę historii sztuki polskiej po 1945 roku. Poznań 2011. Guzek Ł.: Sztuka instalacji. Zagadnienie związku przestrzeni i obecności w sztuce współczesnej, Warszawa 2007 Wejman K.: Interaktywna sztuka nowych mediów. PDF. Postmodernizm. Antologia przekładów. Red. R. Nycz. Kraków 1998 Morawski S.: Na zakręcie od sztuki do po-sztuki. Kraków 1985. |
Zakres tematów: |
Szczegółowe treści zajęć: Strategie rozumienia i definiowania kultury. Różnorodność kultur i zjawisk kulturowych. Projekt modernistyczny – od oświecenia do przełomu XIX i XX wieku. Bankructwo ideologii modernistycznej i zjawisko „kryzysu kultury” przełomu wieków. Nowy paradygmat kultury: relacja modernizm – postmodernizm. Przesilenie postmodernistyczne. Czasoprzestrzeń i założenia kultury postmodernistycznej (ponowoczesnej). Alternatywy i permanentna dekonstrukcja. Transgresje modernistycznych koncepcji sztuki. Dylematy sztuki w kulturze transgresji. Pluralizm koncepcyjnych wariantów sztuki drugiej połowy XX wieku (wieloparadygmatyczność). Klasyczny paradygmat sztuki – sztuka ustrukturowana/rękodzielna, dzieło a ontologia przedmiotu (wybrane egzemplifikacje: od abstrakcjonizmu do hiperralizmu, Hanson, Mueck) Paradygmat sztuki partycypacyjnej. Redefinicja tradycyjnych ról artysty i odbiorcy. Sztuka akcji, partycypacyjna i instalacje (Fluxus, happening, performance, environment, nowe koncepcje dzieła, założenia i przedstawiciele: Kaprow, Beuys, Vostell) Sztuka ciała i interaktywność: Abramowic i Orlane. Konteksty interaktywności (od „śmierci autora” i transmisji do interakcji) Sztuka intermedialna i multimedialna Sztuka interaktywna Transgresja autorstwa (od rozdziału sfery autorstwa do kolektywizacji działań w sztuce partycypacyjnej i interaktywnej) Postmodernistyczna sztuka i praktyka artystyczna (próba bilansu: cechy , własności, tendencje). |
Metody dydaktyczne: |
Wykład dotyczy wybranych aspektów wiedzy o genezie, czasoprzestrzeni i założeniach kultury ponowoczesnej, ze szczególnym uwzględnieniem ponowoczesnej sztuki i praktyki artystycznej (od tradycyjnego paradygmatu artystycznego do interaktywnej sztuki nowych mediów). Wykład w połączeniu z prezentacją audiowizualną. |
Metody i kryteria oceniania: |
wymagania merytoryczne Student ma wiedzę na temat mechanizmów zmian kulturowych w XX wieku, związanych z przekształceniem modelu modernistycznego w postmodernistyczny, rozumie wybrane pojęcia odnoszące się do współczesnej teorii sztuki i praktyki artystycznej, zna kontekstowe determinanty wybranych zagadnień sztuki nowoczesnej i postmodernistycznej. Potrafi wskazać uwarunkowania oraz założenia wiodących tendencji w sztuce współczesnej, zna poszczególne nurty artystyczne oraz twórczość reprezentujących je (wybranych) artystów. Uwzględniając efekty kształcenia przedmiotu pod uwagę będą brane następujące kryteria oceny: wiedza w zakresie problematyki przedmiotu, przygotowanie merytoryczne, świadomość uwarunkowań kontekstowych, umiejętność krytycznego i selektywnego wykorzystania wiedzy, poprawność formułowania sądów i wniosków. Test sprawdzający z wybranych zagadnień z materiału realizowanego na wykładach oraz znajomości wybranej literatury przedmiotu. Około 20 pytań wymagających uzupełnienia lub wielokrotnego wyboru. |
Uwagi: |
jak wyżej |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.