Seminarium magisterskie - sem. 1 [06-PS-SM-401] semestr zimowy 2018/2019
seminarium, grupa nr 3

literatura obowiązkowa

Aronson, E., Wilson, T.D. i Akert, R.M. (1995). Psychologia społeczna. Serce i umysł. Poznań: Zysk i S-ka.

Doliński, D. (2000). Psychologia wpływu społecznego. Wrocław: Towarzystwo Przyjaciół Ossolineum.

Herman, J. L. (1998). Przemoc. Uraz psychiczny i powrót do równowagi. Gdańsk: GWP.

Janicka I., Niebrzydowski L. (1994). Psychologia małżeństwa. Zafascynowanie partnerem, otwartość, empatia, miłość, seks.Łódź.

Janicka I., Rostowska T. (2003). Psychologia w służbie rodziny. Łódź: Wydaw. Uniwersytetu Łódzkiego.

Janicka I. (2006). Kohabitacja a małżeństwo w perspektywie psychologicznej. Łódź: Wyd. UŁ.

Janicka I. (2010). Rodzice i dzieci w różnych systemach rodzinnych. Kraków: Oficyna Wydawnicza "Impuls".

Janicka, I. i Leberska, H. (2014). Psychologia rodziny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Janicka I., Znajmiecka-Sikora M. (2014). Rodzina i kariera: równoważenie czy konflikt ról? Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Kenrick, D.T., Neuberg, S. L. i Cialdini R. B. (2002). Psychologia społeczna. Rozwiązane tajemnice. Gdańsk: GWP.

Kofta, M. i Szustrowa, T. (red) (2001). Złudzenia, które pozwalają żyć. Szkice ze społecznej psychologii osobowości. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Mandal, E. (2000). Podmiotowe i interpersonalne konsekwencje stereotypów związanych z płcią. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Mandal, E. (2003). Kobiecość i męskość: popularne opinie a badania naukowe. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.

Mandal, E. (2008). Miłość, władza i manipulacja w bliskich związkach. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Mandal, E. (ed.) (2012). Masculinity and femininity in everyday life. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Mandal, E. (red.) (2017). Kobiety, mężczyźni i bliskie związki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Strelau, J. i Doliński, D. (2010). Psychologia akademicka. tom II, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Wojciszke, B. (2002). Człowiek wśród ludzi. Warszawa: Scholar.

Wojciszke, B. (2011). Psychologia społeczna. Warszawa: Scholar.

Wosińska, W. (2005). Psychologia życia społecznego. Gdańsk: GWP.

literatura uzupełniająca

Buss, D. (2001). Psychologia ewolucyjna. Gdańsk: GWP.

Eysenck, H.J. i Eysenck, M. (1996). Podpatrywanie umysłu. Dlaczego ludzie się zachowują tak, jak się zachowują. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Forsterling, F. (2005). Atrybucje. Podstawowe teorie, badania i zastosowanie. Gdańsk: GWP.

Festinger, L. (1957/2007). Teoria dysonansu poznawczego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Greenwald, A.G. i Banaji, M.R. (1995). Utajone poznanie społeczne: postawy, wartościowanie siebie i stereotypy. Przegląd Psychologiczny, 38, 11-63.

Jarymowicz, M. (2000). Tożsamość [w] J. Strelau (red.). Psychologia. Podręcznik akademicki. Tom 3. Gdańsk: GWP.

Keltner, D., Gruenfeld, D.H., Anderson, C. (2003). Power, approach, and inhibition. Psychological Review, 110, 265-284.

Krahe, B. (2004). Agresja. Gdańsk: GWP

Leary, M. (1999). Wywieranie wrażenia na innych. O sztuce autoprezentacji. Gdańsk, GWP.

Lewicka, M. i Grzelak, J. (red.) (2002). Jednostka i społeczeństwo. Gdańsk: GWP.

Mead, M. (1986). Trzy studia. Tom 3. Płeć i charakter w trzech społecznościach pierwotnych. Warszawa: PIW.

Macrae, C., Stangor, Ch. i Hewstone, M. (1999). Stereotypy i uprzedzenia. Najnowsze ujęcie. Gdańsk: GWP.

Mandal, E. i Stefańska-Klar, R. (red.) (1995). Współczesne problemy socjalizacji. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Mandal E. (1995). Seksizm a praca i bezrobocie kobiet. Psychologia Wychowawcza, 38, 3, 235-240.

Mądrzycki, T .(1986). Deformacje w spostrzeganiu ludzi. Warszawa: PWN.

Nęcki, Z. (1999). Wzajemna atrakcyjność. Warszawa: KiW.

Pratkanis, A. i Aronson, E. (2007). Wiek propagandy. Warszawa: PWN.

Reykowski, J. (red.) (1976). Osobowość a społeczne zachowanie ludzi. KiW. Warszawa.

Szmajke, A. (1999). Autoprezentacja: maski, pozy, miny. Olsztyn: Consulting.

Zimbardo, P.G. i Leippe, M.R. (2004). Psychologia zmiany postaw i wpływu społecznego. Poznań: Zysk i s-ka.

Wojciszke, B. (1993). Psychologia miłości. Gdańsk: GWP.

Wybrane problemy psychologii społecznej:

obraz ja i samoocena,

atrakcyjność,

autoprezentacja,

władza,

wpływ społeczny,

agresja,

kobiecość i męskość w relacjach społecznych.

Bliskie związki:

dynamika bliskich związków, bliskie związki o różnym stażu,

różnice indywidualne a funkcjonowanie w bliskich związkach,

wzajemne wywieranie wpływu na siebie partnerów, techniki wpływu w bliskich związkach,

negatywne zjawiska w bliskich związkach (np. manipulacja, rywalizacja, walka o władzę),

nowe formy bliskich relacji (np. związki na odległość, związki internetowe),

kliniczne problemy w bliskich związkach (np. uzależnienia, współuzależnienie, seksoholizm, pracoholizm, przemoc).

Prelekcje, prezentacje multimedialne, dyskusja nad tematem i badaniami pracy magisterskiej. Analiza literatury i doniesień z badań, dyskusje grupowe nad określonymi zagadnieniami, prezentacje referatów przez poszczególnych studentów, formułowanie problemów badawczych.

Praca własna Studenta

Studiowanie literatury na temat wybrany przez Studenta w uzgodnieniu z promotorem, praca z materiałami źródłowymi.

Przygotowanie referatu, zawierającego przegląd i krytyczną analizę badań i aktualnego stanu wiedzy w wybranym temacie.

Przygotowanie ustnej i pisemnej prezentacji własnego problemu badawczego (sformułowanie problemu badawczego, pytań badawczych, zmiennych, które będą objęte badaniem oraz sporządzenie podstawowej bibliografii).

Ocena końcowa dla modułu jest ustalana w oparciu o średnią arytmetyczną z referatu, ustnej prezentacji własnego zamysłu badawczego oraz pisemnego przedstawienia problemu badań własnych.

Warunkiem uzyskania pozytywnej oceny jest obecność na minimum 90% zajęć (istnieje możliwość odrabiania zajęć na dyżurach).

Warunkiem uzyskania zaliczenia jest: przygotowanie koncepcji pracy magisterskiej zawierającej: temat pracy, problem badawczy, pytania badawcze, hipotezy badawcze, zmienne badawcze, opis metod i narzędzi badawczych, bibliografię;

Ostateczny wynik wpisywany do indeksu ustalany jest na podstawie następującej skali:

- od 3,00 do 3,25 – ocena dostateczna (3,0);

- od 3,26 do 3,75 – ocena dostateczna plus (3,5)

- od 3,76 do 4,25 – ocena dobra (4,0)

- od 4,26 do 4,60 – ocena dobra plus (4,5)

- od 4,61 do 5,00 – ocena bardzo dobra (5,0)

1.Referat

Referat samodzielnie przygotowany przez studenta ma pokazać jego samodzielność i jakość radzenia sobie z rozpracowaniem zagadnienia teoretycznego oraz umiejętność dokonania krytycznego przeglądu badań na określony temat na podstawie odpowiednio dobranych źródeł naukowych

2.Ustna prezentacja własnego zamysłu badawczego

Student powinien być w stanie sformułować i uzasadnić w toku dyskusji grupowych ważność i oryginalność tematu, nad którym zamierza pracować, zaprezentować swoje kompetencje w zakresie krytycznego myślenia oraz wyrażania swoich myśli w sposób komunikatywny i z użyciem odpowiedniej terminologii naukowej

3.Pisemne przedstawienie problemu badań własnych

Podsumowując swoje studia literaturowe i dyskusje grupowe, student powinien przedstawić na piśmie problematykę planowanej przez siebie pracy badawczej wraz z odwołaniem się w prawidłowy sposób (por. standardy APA) do odpowiedniej literatury naukowej.

Skala ocen:

5,0 (bdb) – bardzo dobre rozpracowanie tematu, wysokie kompetencje w zakresie krytycznego myślenia oraz przeglądu badań; dobrze dobrane źródła naukowe oraz adekwatny dobór terminologii naukowej

4,5 (db+) - bardzo dobre rozpracowanie tematu, wystarczające kompetencje w zakresie krytycznego myślenia oraz przeglądu badań; dobrze dobrane źródła naukowe oraz adekwatny dobór terminologii naukowej

4,0 (db) - dobre rozpracowanie tematu, wystarczające kompetencje w zakresie krytycznego myślenia oraz przeglądu badań; dobrze dobrane źródła naukowe oraz adekwatny dobór terminologii naukowej

3,5 (dst+) - dobre rozpracowanie tematu

3,0 (dst) – dostateczne rozpracowanie tematu

2,0 (ndst) – niezadowalające rozpracowanie tematu

W przypadku otrzymania oceny niedostatecznej, student ma prawo do powtórnego przedstawienie pracy w terminie wyznaczonym przez prowadzącego.