Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony UE [05-BM-S1-WPBO14] semestr letni 2019/2020
Ćwiczenia, grupa nr 1

literatura obowiązkowa

- A. Ciupiński, Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony Unii Europejskiej. Geneza – rozwój – funkcjonowanie, Warszawa 2013.

- J. Barcik, Europejska polityka bezpieczeństwa i obrony: aspekty prawne i polityczne, Katowice 2008.

- K. Bądźmirowska-Masłowska, Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa Unii Europejskiej: aspekty prawne i polityczne, Warszawa 2013.

- Bezpieczeństwo międzynarodowe, red. R. Kuźniar, B. Balcerowicz et al., Warszawa 2012.

- R. Grzeszczak, Globalna rola Europy oraz Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa – od słów do rzeczywistości, Warszawa 2013.

- Instytucjonalizacja wielostronnej współpracy międzynarodowej w Europie, red. S. Parzymies, R. Zięba, Warszawa 2004.

- R. Kuźniar, Wzlot i upadek Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony, „Bezpieczeństwo Narodowe” nr 4, 2014, s. 31-45.

- I. Słomczyńska, Europejska Polityka Bezpieczeństwa i Obrony. Uwarunkowania – struktury – funkcjonowanie, Lublin 2007.

- M. Stolarczyk, Ewolucja stanowiska Polski wobec Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony Unii Europejskiej, „Studia Politicae Universitatis Silesiensis”, t. 13, 2015.

- F. Tereszkiewicz, Proces instytucjonalizacji wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej, Toruń 2013.

- R. Zięba, Europejska polityka bezpieczeństwa i obrony, Warszawa 2005.

- R. Zięba, Polska we Wspólnej Polityce Bezpieczeństwa i Obrony Unii Europejskiej, „Polityka i Społeczeństwo”, nr 10/2012, ss. 160–169.

- R. Zięba, Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa Unii Europejskiej, Warszawa 2007.

literatura uzupełniająca

- Demkowicz, Integracja Europy Zachodniej w dziedzinie bezpieczeństwa i obrony (od EWO do WEPBiO), Toruń 2007.

- D. Kozłowski, K. Ligęza, Budowanie zasobów i zdolności w ramach Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony, „Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej”, nr 1 (176)/2009.

- K. Miszczak, Polska a Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony Unii Europejskiej, „Studia Polityczne”, nr 3/2014.

- Panek, Problemy europejskiej polityki bezpieczeństwa, Słupsk-Gdańsk 2011.

- Przybylska-Maszner, Operacje w obszarze Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony – uwarunkowania i perspektywy rozwoju, „Środkowoeuropejskie Studia Polityczne”, nr 1-2/2009, s. 8-35.

- J. Przybylski, Udział Polski w realizacji polityki bezpieczeństwa Unii Europejskiej, „Studia Gdańskie”, t. V, 2008, s. 289-299.

- J. Stańczyk, Znaczenie Grup Bojowych w rozwoju Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony Unii Europejskiej, „Doctrina. Studia Społeczno-Polityczne”, nr 6/2009.

- M. Wrzosek, Współczesne zagrożenia w obszarze bezpieczeństwa europejskiego, Warszawa 2013.

- R. Zięba, Czy Unia Europejska potrzebuje nowej strategii bezpieczeństwa, [w:] Klemens Budzowski (red.), Europejska polityka bezpieczeństwa i integracji, Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, Kraków 2010, ss. 7–14.

- R. Zięba, Dziesięć lat po Saint-Malo: próba bilansu Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony, „Rocznik Integracji Europejskiej”, nr 2/2008, ss. 71–83.

- R. Zięba, Europejska tożsamość bezpieczeństwa i obrony: koncepcja – struktura – funkcjonowanie, Warszawa 2000.

- R. Zięba, Instytucjonalizacja bezpieczeństwa europejskiego: koncepcje – struktury – funkcjonowanie, Warszawa 2004.

- R. Zięba, Unia Europejska jako aktor stosunków międzynarodowych, Warszawa 2003.

- R. Zięba, Przyczyny stagnacji i szanse ożywienia polityki obronnej Unii Europejskiej w kontekście stosunków transatlantyckich, „Krakowskie Studia Międzynarodowe”, 2014, nr 4 (XI), ss. 13–28.

- R. Zięba, Rozwój Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony: implikacje dla Polski, „Krakowskie Studia Międzynarodowe”, 2008, nr 4 (IV), ss. 213–227.

- R. Zięba, Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa UE – strategie i wyzwania, [w:] Pytania o Europę. Opinie ekspertów, Komisja Europejska – Przedstawicielstwo w Polsce, Warszawa 2010, ss. 142–152.

1. Zajęcia organizacyjne

2. Bezpieczeństwo i obronność w historii procesu integracji europejskiej

3. Geneza Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony UE

4. Realizacja Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony – sfera instytucjonalna. Realizacja Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony – struktury polityczno-wojskowe i agendy

5. Operacje wojskowe Unii Europejskiej, cywilne operacje reagowania kryzysowego Unii Europejskiej

6. Polska wobec Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony UE. Przyszłość Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony UE

7. Kolokwium zaliczeniowe

metody prowadzenia zajęć

Zajęcia prowadzone są z użyciem następujących metod:

- dyskusja moderowana,

- opis wyjaśniający,

- dyskusja piramidowa,

- dyskusja dydaktyczna,

- dyskusja okrągłego stołu,

- metoda „burzy mózgów”

- aranżowanie debat,

- analizowanie i rozwiązywanie problemów praktycznych i teoretycznych.

liczba godzin dydaktycznych (kontaktowych) 15

liczba godzin pracy własnej studenta 45

opis pracy własnej studenta

Praca własna studenta obejmuje:

- zapoznanie się z literaturą przedmiotu,

- zapoznanie się i zdanie lektur obowiązkowych,

- przygotowywanie wystąpień ustnych,

- przygotowania do sprawdzianów i kolokwium zaliczeniowego.

Pisemne sprawdziany wiedzy

wymagania merytoryczne

1. Przyswojenie podstawowej wiedzy z tematów podejmowanych w ramach jednostek kontaktowych.

2. Przyswojenie podstawowej wiedzy z wyszczególnionej literatury obowiązkowej.

3. Student posiada wiedzę na temat Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony UE.

kryteria oceny

Akcent w ramach pisemnych sprawdzianów wiedzy zostanie położony na wiedzę na temat Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony UE.

Maksymalna liczba punktów w ramach sprawdzianu: 10.

5 pytań otwartych – maksymalnie 2 punkty za pytanie.

Kryteria oceny:

 Bardzo dobry – 10,

 Dobry+ – 9,

 Dobry – 8,

 Dostateczny+ – 7,

 Dostateczny – 6,

 Niedostateczny – 5 i mniej punktów.

W uzasadnionych przypadkach wykładowca może przyjąć inną formę pisemnych sprawdzianów wiedzy.

przebieg procesu weryfikacji

Sprawdzian przeprowadzany w formie pisemnej. Zawiera pięć pytań opisowych. W związku z tym prowadzący nie wyznacza minimalnej objętości pracy.

Czas trwania: 30 minut. Czas sprawdzianu liczony jest od momentu podania wszystkich pytań. Sprawdzian przeprowadzany jest fakultatywnie przez prowadzącego w trakcie jednostek kontaktowych.

Kolokwium zaliczeniowe

wymagania merytoryczne

1. Przyswojenie podstawowej wiedzy z tematów podejmowanych w ramach jednostek kontaktowych.

2. Przyswojenie podstawowej wiedzy z wyszczególnionej literatury obowiązkowej.

3. Student posiada wiedzę na temat Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony UE.

kryteria oceny

Akcent w ramach kolokwium zaliczeniowego zostanie położony na wiedzę na temat Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony UE.

Maksymalna liczba punktów w ramach sprawdzianu: 20.

Kolokwium zawiera 20 pytań zamkniętych (testowych).

Kryteria oceny:

 Bardzo dobry – 20-19,

 Dobry+ – 18-17,

 Dobry – 16-15,

 Dostateczny+ – 14-13,

 Dostateczny – 12-11,

 Niedostateczny – 10 i mniej punktów.

W uzasadnionych przypadkach wykładowca może przyjąć inną formę kolokwium zaliczeniowego. Wymagania merytoryczne oraz kryteria oceny zostaną wówczas podane po konsultacji między prowadzącym i studentami.

przebieg procesu weryfikacji

Kolokwium przeprowadzone w formie pisemnej. Zawiera 20 pytań zamkniętych (testowych).

Czas trwania: 80 minut. Czas kolokwium liczony jest od momentu rozdania wszystkich testów. Kolokwium odbywa się jednokrotnie w trakcie semestru.

Dyskusja moderowana

wymagania merytoryczne

1. Student jest przygotowany do aktywnego i merytorycznego uczestniczenia w prowadzonej dyskusji.

2. Student posiada oraz potrafi zaprezentować wymaganą treścią zajęć wiedzę.

3. Student potrafi dokonywać pogłębionej analizy omawianych zjawisk i procesów, podawać argumenty na poparcie stawianych tez, łączyć ze sobą fakty oraz samodzielnie wyciągać wnioski.

kryteria oceny

W ramach dyskusji moderowanej nacisk zostanie położony na wykształcenie u studenta wskazanych w opisie modułu umiejętności oraz kompetencji społecznych.

Aktywność:

 5 zajęć – ocena bardzo dobra,

 4 zajęcia – dobra plus,

 3 zajęcia – dobra,

 2 zajęcia – dostateczna plus,

 1 zajęcia – dostateczna,

 0 zajęć – niedostateczna.

przebieg procesu weryfikacji

Na każdych zajęciach (z wyjątkiem zajęć przewidzianych na kolokwium) będzie wykorzystana metoda dyskusji moderowanej, w trakcie której student będzie miał możliwość zabrania głosu.

Na ostateczną ocenę z dyskusji moderowanej wpływa aktywność studenta na poszczególnych zajęciach w czasie całej realizacji modułu.

Nacisk w trakcie zajęć zostanie położony na wykształcenie u studentów pożądanych umiejętności i kompetencji społecznych, wskazanych w opisie modułu.

6 semestr bezpieczeństwo narodowe i międzynarodowe stacjonarne I stopnia