Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony UE 05-BM-N1-WPBO14
semestr letni 2019/2020
Ćwiczenia,
grupa nr 1
 plan zajęć przedmiotu zaznaczono (na zielono) terminy aktualnie wyświetlanej grupy |
| |||||
| Przedmiot | Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony UE 05-BM-N1-WPBO14 | |||||||||||||
| Zajęcia |
semestr letni 2019/2020 (2019/2020L)
(zakończony)
Ćwiczenia (C), grupa nr 1 [pozostałe grupy] |
|||||||||||||
 |
Termin i miejsce: |
wielokrotnie, niedziela (niestandardowa częstotliwość), 15:00 - 16:30
sala 207 Bankowa 11 jaki jest adres? |
||||||||||||
|
|
Terminy najbliższych spotkań: |
Wszystkie zajęcia tej grupy już się odbyły - pokaż terminy wszystkich spotkań.
|
||||||||||||
| Liczba osób w grupie: | 35 | |||||||||||||
| Limit miejsc: | 37 | |||||||||||||
| Zaliczenie: | Zaliczenie lub ocena | |||||||||||||
| Prowadzący: | Monika Szynol | |||||||||||||
| Literatura: |
literatura obowiązkowa - Ciupiński A., Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony Unii Europejskiej. Geneza – rozwój – funkcjonowanie, Warszawa 2013. - J. Barcik, Europejska polityka bezpieczeństwa i obrony: aspekty prawne i polityczne, Katowice 2008. - K. Bądźmirowska-Masłowska, Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa Unii Europejskiej: aspekty prawne i polityczne, Warszawa 2013. - Bezpieczeństwo międzynarodowe, red. R. Kuźniar, B. Balcerowicz et al., Warszawa 2012. - R. Grzeszczak, Globalna rola Europy oraz Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa – od słów do rzeczywistości, Warszawa 2013. - Instytucjonalizacja wielostronnej współpracy międzynarodowej w Europie, red. S. Parzymies, R. Zięba, Warszawa 2004. - R. Kuźniar, Wzlot i upadek Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony, „Bezpieczeństwo Narodowe” nr 4, 2014, s. 31-45. - I. Słomczyńska, Europejska Polityka Bezpieczeństwa i Obrony. Uwarunkowania – struktury – funkcjonowanie, Lublin 2007. - M. Stolarczyk, Ewolucja stanowiska Polski wobec Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony Unii Europejskiej, „Studia Politicae Universitatis Silesiensis”, t. 13, 2015. - F. Tereszkiewicz, Proces instytucjonalizacji wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej, Toruń 2013. - R. Zięba, Europejska polityka bezpieczeństwa i obrony, Warszawa 2005. - R. Zięba, Polska we Wspólnej Polityce Bezpieczeństwa i Obrony Unii Europejskiej, „Polityka i Społeczeństwo”, nr 10/2012, ss. 160–169. - R. Zięba, Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa Unii Europejskiej, Warszawa 2007. literatura uzupełniająca - Demkowicz, Integracja Europy Zachodniej w dziedzinie bezpieczeństwa i obrony (od EWO do WEPBiO), Toruń 2007. - D. Kozłowski, K. Ligęza, Budowanie zasobów i zdolności w ramach Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony, „Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej”, nr 1 (176)/2009. - K. Miszczak, Polska a Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony Unii Europejskiej, „Studia Polityczne”, nr 3/2014. - Panek, Problemy europejskiej polityki bezpieczeństwa, Słupsk-Gdańsk 2011. - Przybylska-Maszner, Operacje w obszarze Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony – uwarunkowania i perspektywy rozwoju, „Środkowoeuropejskie Studia Polityczne”, nr 1-2/2009, s. 8-35. - J. Przybylski, Udział Polski w realizacji polityki bezpieczeństwa Unii Europejskiej, „Studia Gdańskie”, t. V, 2008, s. 289-299. - J. Stańczyk, Znaczenie Grup Bojowych w rozwoju Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony Unii Europejskiej, „Doctrina. Studia Społeczno-Polityczne”, nr 6/2009. - M. Wrzosek, Współczesne zagrożenia w obszarze bezpieczeństwa europejskiego, Warszawa 2013. - R. Zięba, Czy Unia Europejska potrzebuje nowej strategii bezpieczeństwa, [w:] Klemens Budzowski (red.), Europejska polityka bezpieczeństwa i integracji, Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, Kraków 2010, ss. 7–14. - R. Zięba, Dziesięć lat po Saint-Malo: próba bilansu Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony, „Rocznik Integracji Europejskiej”, nr 2/2008, ss. 71–83. - R. Zięba, Europejska tożsamość bezpieczeństwa i obrony: koncepcja – struktura – funkcjonowanie, Warszawa 2000. - R. Zięba, Instytucjonalizacja bezpieczeństwa europejskiego: koncepcje – struktury – funkcjonowanie, Warszawa 2004. - R. Zięba, Unia Europejska jako aktor stosunków międzynarodowych, Warszawa 2003. - R. Zięba, Przyczyny stagnacji i szanse ożywienia polityki obronnej Unii Europejskiej w kontekście stosunków transatlantyckich, „Krakowskie Studia Międzynarodowe”, 2014, nr 4 (XI), ss. 13–28. - R. Zięba, Rozwój Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony: implikacje dla Polski, „Krakowskie Studia Międzynarodowe”, 2008, nr 4 (IV), ss. 213–227. - R. Zięba, Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa UE – strategie i wyzwania, [w:] Pytania o Europę. Opinie ekspertów, Komisja Europejska – Przedstawicielstwo w Polsce, Warszawa 2010, ss. 142–152. |
|||||||||||||
| Zakres tematów: |
1. Zajęcia organizacyjne 2. Bezpieczeństwo i obronność w historii procesu integracji europejskiej 3. Geneza Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony UE 4. Polska wobec Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony UE. Przyszłość Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony UE 5. Kolokwium zaliczeniowe |
|||||||||||||
| Metody dydaktyczne: |
metody prowadzenia zajęć Zajęcia prowadzone są z użyciem następujących metod: - dyskusja moderowana, - opis wyjaśniający, - dyskusja piramidowa, - dyskusja dydaktyczna, - dyskusja okrągłego stołu, - metoda „burzy mózgów” - aranżowanie debat, - analizowanie i rozwiązywanie problemów praktycznych i teoretycznych. liczba godzin dydaktycznych (kontaktowych) 10 liczba godzin pracy własnej studenta 50 opis pracy własnej studenta Praca własna studenta obejmuje: - zapoznanie się z literaturą przedmiotu, - zapoznanie się i zdanie lektur obowiązkowych, - przygotowywanie wystąpień ustnych, - przygotowania do sprawdzianów i kolokwium zaliczeniowego. |
|||||||||||||
| Metody i kryteria oceniania: |
Pisemne sprawdziany wiedzy wymagania merytoryczne 1. Przyswojenie podstawowej wiedzy z tematów podejmowanych w ramach jednostek kontaktowych. 2. Przyswojenie podstawowej wiedzy z wyszczególnionej literatury obowiązkowej. 3. Student posiada wiedzę na temat Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony UE. kryteria oceny Akcent w ramach pisemnych sprawdzianów wiedzy zostanie położony na wiedzę na temat Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony UE. Maksymalna liczba punktów w ramach sprawdzianu: 10. 5 pytań otwartych – maksymalnie 2 punkty za pytanie. Kryteria oceny: Bardzo dobry – 10, Dobry+ – 9, Dobry – 8, Dostateczny+ – 7, Dostateczny – 6, Niedostateczny – 5 i mniej punktów. W uzasadnionych przypadkach wykładowca może przyjąć inną formę pisemnych sprawdzianów wiedzy. przebieg procesu weryfikacji Sprawdzian przeprowadzany w formie pisemnej. Zawiera pięć pytań opisowych. W związku z tym prowadzący nie wyznacza minimalnej objętości pracy. Czas trwania: 30 minut. Czas sprawdzianu liczony jest od momentu podania wszystkich pytań. Sprawdzian przeprowadzany jest fakultatywnie przez prowadzącego w trakcie jednostek kontaktowych. Kolokwium zaliczeniowe wymagania merytoryczne 1. Przyswojenie podstawowej wiedzy z tematów podejmowanych w ramach jednostek kontaktowych. 2. Przyswojenie podstawowej wiedzy z wyszczególnionej literatury obowiązkowej. 3. Student posiada wiedzę na temat Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony UE. kryteria oceny Akcent w ramach kolokwium zaliczeniowego zostanie położony na wiedzę na temat Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony UE. Maksymalna liczba punktów w ramach sprawdzianu: 20. Kolokwium zawiera 20 pytań zamkniętych (testowych). Kryteria oceny: Bardzo dobry – 20-19, Dobry+ – 18-17, Dobry – 16-15, Dostateczny+ – 14-13, Dostateczny – 12-11, Niedostateczny – 10 i mniej punktów. W uzasadnionych przypadkach wykładowca może przyjąć inną formę kolokwium zaliczeniowego. Wymagania merytoryczne oraz kryteria oceny zostaną wówczas podane po konsultacji między prowadzącym i studentami. przebieg procesu weryfikacji Kolokwium przeprowadzone w formie pisemnej. Zawiera 20 pytań zamkniętych (testowych). Czas trwania: 80 minut. Czas kolokwium liczony jest od momentu rozdania wszystkich testów. Kolokwium odbywa się jednokrotnie w trakcie semestru. Dyskusja moderowana wymagania merytoryczne 1. Student jest przygotowany do aktywnego i merytorycznego uczestniczenia w prowadzonej dyskusji. 2. Student posiada oraz potrafi zaprezentować wymaganą treścią zajęć wiedzę. 3. Student potrafi dokonywać pogłębionej analizy omawianych zjawisk i procesów, podawać argumenty na poparcie stawianych tez, łączyć ze sobą fakty oraz samodzielnie wyciągać wnioski. kryteria oceny W ramach dyskusji moderowanej nacisk zostanie położony na wykształcenie u studenta wskazanych w opisie modułu umiejętności oraz kompetencji społecznych. Aktywność: 5 zajęć – ocena bardzo dobra, 4 zajęcia – dobra plus, 3 zajęcia – dobra, 2 zajęcia – dostateczna plus, 1 zajęcia – dostateczna, 0 zajęć – niedostateczna. przebieg procesu weryfikacji Na każdych zajęciach (z wyjątkiem zajęć przewidzianych na kolokwium) będzie wykorzystana metoda dyskusji moderowanej, w trakcie której student będzie miał możliwość zabrania głosu. Na ostateczną ocenę z dyskusji moderowanej wpływa aktywność studenta na poszczególnych zajęciach w czasie całej realizacji modułu. Nacisk w trakcie zajęć zostanie położony na wykształcenie u studentów pożądanych umiejętności i kompetencji społecznych, wskazanych w opisie modułu. |
|||||||||||||
| Uwagi: |
6 semestr bezpieczeństwo narodowe i miedzynarodowe niestacjonarne I stopnia |
|||||||||||||
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.