Pedagogika społeczna [W3-PE-OG-S1-PSpoł] semestr letni 2019/2020
Ćwiczenia, grupa nr 3

Literatura obowiązkowa:

1. Adamski F.: Rodzina. Wymiar społeczno-kulturowy. Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kraków 2002. Część I Roz. II

2. Kawula S. (red.): Pedagogika społeczna. Dokonania – aktualność – perspektywy, Toruń 2001.

3. Kosek-Nita B.: Wychowanie w rodzinie jako przedmiot zainteresowań pedagogiki społecznej, [W:] B.Kosek-Nita, D.Raś (red.): Resocjalizacja, diagnoza, wychowanie. Wyd. Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 1999.

4. Kromolicka B.: Pedagog społeczny w meandrach środowiska lokalnego, Szczecin 2008.

5. Kromolicka B.: Radziewicz-Winnicki A., Noszczyk-Bernasiewicz M. (red.), Pedagogika społeczna w Polsce po 1989 roku, Katowice 2007.

6. Lalak D., Pilch T. (red.) : Elementarne pojęcia pedagogiki społecznej i pracy socjalnej, Warszawa 1999.

7. Lepalczyk I., Pilch T.: Pedagogika społeczna, Warszawa 1995

8. Marynowicz- Hetka E. (red): Pedagogika społeczna. Podręcznik akademicki, T.I, II. Warszawa 2007.

9. Marynowicz-Hetka E.: Pedagogika społeczna : pojmowanie aktywności w polu praktyki, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2019

10. Nowak A., Wysocka E.: Problemy i zagrożenia społeczne we współczesnym świecie.

Katowice 2001. (Rozdział 5.1).

11. Przecławska A., Theiss W.(red.) : Pedagogika społeczna . Pytania o XXI wiek ; Warszawa 1999.

12. Radziewicz – Winnicki A.: Pedagogika społeczna. Pedagogika wobec współczesności. Warszawa 2008.

Literatura uzupełniająca:

- Hrynkiewicz J., Rola organizacji obywatelskich w polityce społecznej. [W:] J. Hrynkiewicz (red.): Przeciw ubóstwu i bezrobociu: lokalne inicjatywy obywatelskie. ISP. Warszawa 2002.

- Kochanowska E., Funkcje szkoły w kształtowaniu tożsamości lokalnej podmiotów edukacji (w:) W: Człowiek w świecie kultury, języka , edukacji. Red. D. Pluta- Wojciechowska, W. Adamczyk, Bielsko- Biała 2006.

- Malinowski J. A. (red.), Używanie środków psychoaktywnych przez uczniów w percepcji studentów – kandydatów na nauczycieli. Raport z badań, Toruń 2005.

- Malinowski J. A., Środowisko lokalne a uwarunkowania pracy szkoły, [w:] K. Denek, T. M. Zimny, Edukacja Jutra. VII tatrzańskie seminarium naukowe, Częstochowa 2001.

- Marzec Holka E. (red.), Marginalizacja w problematyce pedagogiki społecznej i praktyce pracy socjalnej, Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2005.

- Melosik Z., Mass media, tożsamość i rekonstrukcje kultury współczesnej, w: Media - Edukacja – Kultura. W stronę edukacji medialnej, W. Skrzydlewski, S. Dylak, (red.), Wyd. Uniwersytetu Rzeszowkiego, Rzeszów 2012

- Melosik Z., Facebook i społeczne konstrukcje narcyzmu (o tożsamości zamkniętej w celi wizerunku), „Studia Edukacyjne”, nr 26, rok 2013, s. 99-117.

- Pilch T., Środowisko lokalne - struktura, funkcje, przemiany. [W:] T.Pilch, I.Lepalczyk (red.): Pedagogika społeczna. Człowiek w zmieniającym się świecie. Warszawa 1995.

- Roter A. Proces socjalizacji dzieci w warunkach ubóstwa społecznego. Katowice 2005.

- Rymsza M., Szanse i zagrożenia inicjatyw obywatelskich w świetle przygotowywanych prawnych regulacji działalności pożytku publicznego [W:] J. Hrynkiewicz (red.): Przeciw ubóstwu i bezrobociu: lokalne inicjatywy obywatelskie. ISP. Warszawa 2002.

- Winiarski M., Funkcje organizacji i stowarzyszeń społecznych w środowisku lokalnym. [W:] T.Pilch, I.Lepalczyk (red): Pedagogika społeczna. Człowiek w zmieniającym się świecie. Warszawa 1995.

- Wysocka E.: Doświadczanie życia w młodości – problemy, kryzysy i strategie ich rozwiązywania. Próba opisu strukturalno – funkcjonalnego modelu życia preferowanego przez młodzież z perspektywy pedagogiki społecznej. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego. Katowice 2009.

1. Rozwój pedagogiki społecznej. Przedstawiciele. Podstawowe pojęcia pedagogiki społecznej (socjalizacja, wychowanie, siły ludzkie / siły społeczne, opieka społeczna, profilaktyka, kompensacja, otoczenie, środowisko życia, środowisko wychowawcze, wsparcie społeczne).

2. Rola rodziny w wychowaniu człowieka. Funkcje, style wychowania, postawy rodzicielskie. Kształt i przemiany polskich rodzin. Dysfunkcjonalność wychowawcza rodzin- przyczyny, przebieg, skutki.

3. Dzieci i młodzież jako przedmiot zainteresowań pedagogiki społecznej (zaniedbywanie dzieci jako forma przemocy, ubóstwo dzieci i młodzieży, eurosieroctwo, nowe formy tożsamości młodzieży). Grupy rówieśnicze i ich oddziaływanie wychowawcze.

4. Szkoła jako środowisko edukacyjno – wychowawczo -kulturowe. Kierunki przemian współczesnej szkoły. Przemoc rówieśnicza.

5. Wybrane dziedziny aktywności człowieka: kultura, czas wolny, rekreacja, aktywność społeczna i obywatelska, organizacje pozarządowe, wolontariat.

6. Zagrożenia lokalne i globalne oraz sytuacje ryzyka dla jednostek, grup, środowiska: bezrobocie, ubóstwo, marginalizacja, wykluczenie społeczne, deprywacja potrzeb, rozwarstwienie społeczne, niesprawiedliwość społeczna, starość, dezorganizacja rodziny itd. Naznaczenie społeczne. Ekskluzja i inkluzja.

7. Stereotypy i ich rola w płynnej rzeczywistości.

Dyskusja

Praca z tekstem

Burza mózgów

Gra dydaktyczna

Przy ustalaniu oceny końcowej będą brane pod uwagę następujące elementy:

1. Kolokwium zaliczeniowe (test wyboru oraz pytania otwarte)

2. Aktywność na zajęciach.

Ad.1. Z kolokwium zaliczeniowego student ma możliwość zdobycia 15 punktów (za każde pytanie 1 pkt). Punkty będą przeliczane na oceny w sposób następujący:

14 – 15 pkt.: bdb

13 pkt.:+db

11 – 12 pkt.: db

10 pkt.: +dst

8 – 9 pkt.: dst

Poniżej 8 pkt.: ndst

Czas trwania kolokwium zaliczeniowego: 15 minut.

Czas trwania kolokwium zaliczeniowego mierzony jest od momentu rozdania wszystkim studentom kart zawierających pytania testowe.

Ad.2. Oceniana będzie częstotliwość wypowiadania się na zajęciach oraz jakość wniesionej do dyskusji wiedzy. Zaznaczenie aktywności studenta następuje na liście obecności za pomocą plusów. Podczas jednych zajęć można otrzymać 1 plus.

W przypadku braku przygotowania do zajęć studenci mogą otrzymać minus.

Na ostatnich zajęciach ćwiczeniowych prowadzący podsumowuje uzyskane przez każdego studenta plusy oraz minusy. Zdobycie w ciągu cyklu zajęć przez studenta 3 lub więcej plusów podnosi ocenę końcową (której podstawą jest kolokwium zaliczeniowe - test) o pół stopnia, natomiast zdobycie 3 lub więcej minusów obniża ocenę końcową o pół stopnia.