Fakultet - Drama in therapy and education [06-PE-EWP-S2-ERAS1.1]
semestr zimowy 2019/2020
Ćwiczenia,
grupa nr 1
Przedmiot: | Fakultet - Drama in therapy and education [06-PE-EWP-S2-ERAS1.1] | ||||||||||||||||
Zajęcia: |
semestr zimowy 2019/2020 [2019/2020Z]
(zakończony)
Ćwiczenia [C], grupa nr 1 [pozostałe grupy] |
||||||||||||||||
Termin i miejsce:
|
co drugi czwartek (parzyste), 8:00 - 9:30
sala PR1 Wydział Nauk Społecznych (Katowice, ul. Grażyńskiego 53) jaki jest adres?
Zajęcia prowadzone z częstotliwością "co dwa tygodnie (nieparzyste)" odbywają się w pierwszym tygodniu od rozpoczęcia cyklu dydaktycznego (np. semestru), a potem co dwa tygodnie. Zajęcia prowadzone z częstotliwością "co dwa tygodnie (parzyste)" odbywają się w drugim tygodniu od rozpoczęcia cyklu dydaktycznego (np. semestru), a potem co dwa tygodnie. Jeśli zajęcia wypadają w dniu wolnym, to nie odbywają się, natomiast nie ma to wpływu na terminy kolejnych zajęć - odbędą się one dwa tygodnie później.
|
||||||||||||||||
Terminy najbliższych spotkań:
Kliknij w datę by zobaczyć tygodniowy plan z zaznaczonym spotkaniem. |
Wszystkie zajęcia tej grupy już się odbyły - pokaż terminy wszystkich spotkań.
|
||||||||||||||||
Liczba osób w grupie: | 3 | ||||||||||||||||
Limit miejsc: | (brak danych) | ||||||||||||||||
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | ||||||||||||||||
Prowadzący: | Alicja Gałązka | ||||||||||||||||
Literatura: |
Aichinger A., Holl W., Psychodrama. Terapia grupowa z dziećmi, Kielce 1999. Arystoteles, Poetyka, Wrocław 1989. Bielańska A. (red.), Psychodrama. Elementy teorii i praktyki, Warszawa 2009. Brühlmeier A., Kształtowanie człowieka 27 kamyczków jednej mozaiki. Impulsy do kształtowania modelu edukacji zgodnie z zasadami sformułowanymi przez Johanna Heinricha Pestalozziego, Kraków 2011. Clifford S., Herrmann A., Teatr przebudzenia. Praktyczny przewodnik dla instruktorów prowadzących zajęcia teatralne z młodzieżą, Łódź – Warszawa 2009. Czapów G., Czapów C., Psychodrama. Geneza i historia, teoria i praktyka. Próba oceny. Warszawa 1968. Malicki J., Krasoń K. (red.), Miejsce literatury i teatru w przestrzeniach terapeutycznych. Werbalne i niewerbalne aspekty wsparcia rozwoju, Katowice 2005. Moreno J. L. , Psychodrama, Collected Papers, Beacon House, 1944. Moreno J. L. , Who Shall Survive, Quotes and Summary, New York 1934, s. 325–326. Muszyńska M., Wizualne analogie w edukacji. U podstaw antropologicznej koncepcji kształcenia studentów, Toruń 2005. Pankowska K. , Pedagogika dramy. Teoria i praktyka. Warszawa 2000. Shoobs N. E., Psychodrama in the Schools, „Sociometry”, vol. 7, No 2 (May, 1944), s. 152–168. Shoobs N. E., Sociometry in Action, „Sociometry”, Volume 6, No. 3, 1942. Shoobs N. E., The Psychodramatic Approach to Classroom Problems, „Sociometry”, Vol. 6 No 3 (Aug. 1943), s. 265–266. Tulving E., Episodic Memory: From Mind to Brain, Annual Reviews Psychology, No 53, 2002, pp.1–25. Way B., Drama w wychowaniu dzieci i młodzieży, Warszawa 1995. Taylor P. (2003), Drama Classroom Action, Reflection, Transformation, Routledge, Falmer, Taylor & Francis Group, Londo |
||||||||||||||||
Zakres tematów: |
Definicja i pojęcie dramy 2. Źródła dramy szkolnej: a) Teatr na przykładzie doświadczeń Augusto Boala, jego rola rozumiana w kontekście pedagogiki krytycznej i emancypacyjnej; podkreślenie waloru teatru w aspekcie podmiotów wyzwalających się spod ucisku, artykułujących w działaniach teatralnych swoje krytyczne myślenie w stosunku do zaniedbanych obszarów egzystencji, odmiennego myślenia, różnic płci; podjęcie prób wywołania takich doświadczeń w przestrzeni estetycznej pedagogiki dramy. b) Psychodrama Jacoba L. Moreno jako źródło dramy szkolnej na przykładzie doświadczeń N. Shoobsa. Stwarzanie okazji do doświadczeń przekonujących, że psychodrama jest metodą, która: - wiedzie do eksploracji subiektywnej prawdy bohatera działającego spontanicznie (sponte – wolna wola), uwalniającego energię; - sprzyja dramatycznym improwizacjom potrzebnym do budowania roli; - służy zawiązywaniu interakcji przez wywoływanie katharsis aktora i katharsis widza; - skłania do przedefiniowania pojęć kreatywności, spontaniczności, bowiem małe opowieści „zalanych światłem spontaniczności” podążają w kierunku twórczego rozwiązania, po czym następuje przełamanie stereotypów, przekraczanie granic, tworzenie nowych, a w rezultacie dochodzi do zmiany zachowania osoby. - wiedzie do empatii i sublimacji (ujęcie psychoanalityczne). c/ Próba osadzenia psychodramy J. L. Moreno jako metody edukacyjnej w kontekście filozofii pedagogiki Pestalozziego. I A. Brühlmeira. d/ Psychodrama jako aksjodrama, wartości, edukacja holistyczna, przemoc, wychowanie moralne. 3. Polska pedagogika dramy – jej początki, inspiracje, rozwój. 4. Techniki dramy: ćwiczenia sensoryczne, żywe obrazy, rzeźby, stopklatki, przygotowujące do realizacji prostych i bardziej złożonych projektów dramy w edukacji (G. Bolton, D. Heathcote, P. Slade, R. Landy, K. Pankowska, B. Way) 5. Najczęstsze błędy początkujących nauczycieli dramy. |
||||||||||||||||
Metody dydaktyczne: |
warsztaty praktyczne , DRAMA |
||||||||||||||||
Metody i kryteria oceniania: |
przygotowanie scenariusza zajęć dramowych oraz prezentacji na wybrany temat związany z zastosowaniem dramy |
||||||||||||||||
Uwagi: |
Krótki opis (2-5 zdań) przedmiotu w języku polskim: Zajęcia będą miały charakter praktycznych, interaktywnych warsztatów. Uczestnicy poznają różne techniki i strategie dramowe i teatralne, które mogą być wykorzystywane w kontekście edukacyjnym i terapeutycznym. Drama to metoda zapewniająca holistyczne podejście do edukacji i terapii ,integrująca rozwój fizyczny, emocjonalny i poznawczy. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.