Metodyka edukacji wczesnoszkolnej-zajęcia praktyczne [W6-PP-NM-EW-PRAKT3] semestr letni 2020/2021
Laboratorium, grupa nr 2

Adamek I.: Pedagogika wczesnoszkolna. Kraków 2016.

Adamek I.: Podstawy edukacji wczesnoszkolnej. Oficyna Wydawnicza „Impuls”. Kraków 1997.

Adamek I., Zbróg Z. (red.): Wczesna edukacja dziecka wobec wyzwań współczesności. Kraków 2011.

Bereźnicka F.: Dydaktyka kształcenia ogólnego. Oficyna Wydawnicza „Impuls”. Kraków 2009.

Chałas K., Komorowska B., Buk-Cegiełka M. (red.): Pedagogika szkolna, szkolna i przedszkolna. Teoria i praktyka. Lublin 2016.

Denek K.: O nowym kształcie edukacji. Toruń 1998.

Duraj - Nowakowa K.: Integrowanie edukacji wczesnoszkolnej, modernizacja teorii i praktyki. Oficyna Wydawnicza „Impuls”. Kraków 1998.

Dymara B.: Dziecko w świecie edukacji. Podstawy uczenia się kompleksowego – nowe kształty i wymiary edukacji. Kraków 2009.

Klus-Stańska D., Nowicka M.: Sensy i bezsensy edukacji wczesnoszkolnej. Warszawa 2005.

Klus-Stańska D., Szczepska-Pustkowska M. (red.): Pedagogika wczesnoszkolna – dyskursy, problemy, rozwiązania. Warszawa 2009.

Kojs W.: Działanie jako kategoria dydaktyczna. Katowice 1994.

Magda-Adamowicz M., Kopaczyńska I. (red.): Pedagogika wczesnoszkolna wobec zmieniających się kontekstów społecznych. Toruń 2014.

Oelszlaeger B.: Jak uczyć uczenia się? Środki i metody kształcenia samokontroli i samooceny w edukacji wczesnoszkolnej. Kraków 2007.

Oelszlaeger-Kosturek B.: Wybrane problemy edukacji wczesnoszkolnej w kontekście treści podręczników szkolnych. W: B. Kasáčová, S. Kariková, B. Oelszlaeger-Kosturek (red.): Nauczyciel. Teoretyczno-empiryczne konteksty edukacji wczesnoszkolnej. Cieszyn 2015.

Oelszlaeger-Kosturek B.: Nauczyciel i uczeń. Teoria i praktyka odbioru oraz transmisji informacji w edukacji wczesnoszkolnej. Katowice 2018.

Waloszek D. (red.): Edukacja przedszkolna i wczesnoszkolna. Obszary sporów, poszukiwań, wyzwań i doświadczeń w kontekście zmian oświatowych. Kraków 2010.

1. Ocenianie w klasach I-III. Ocena opisowa.

2. Współpraca z rodzicami. Spotkania z rodzicami. Rodzic jako partner procesu kształcenia.

3. Sytuacje trudne w życiu małego ucznia. Przyczyny trudności i niepowodzeń w edukacji dzieci. Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze – uwarunkowania i wyznaczniki ich skuteczności.

4. Rozwijanie ekspresji oraz zdolności artystycznych w klasach I-III.

5. Współpraca nauczyciela wiodącego z nauczycielem współorganizującym proces kształcenia.

6. Analiza lekcji.

7. Praktyczne przeprowadzenie fragmentów lekcji – przygotowanie przerwy śródlekcyjnej, gry dydaktycznej, wiersza, opowiadania.

Przygotowanie raportu z praktyk oraz stosownej dokumentacji. Przygotowanie scenariuszy zajęć, tworzenie pomocy dydaktycznych, kart pracy, prowadzenie zajęć dydaktyczno-wychowawczych

Raport z praktyk:

W raporcie z praktyk powinna znaleźć się charakterystyka środowiska edukacyjnego, w którym praktykę odbywał student, a także opis celów, podstaw prawnych oraz organizacyjnych szkoły podstawowej. W raporcie student opisuje także metody i formy pracy nauczyciela, jakie zaobserwował w placówce będącej miejscem praktyki. Student odnotowuje ponadto istnienie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, jakie wdrażają szkoły podstawowe.

Analiza dokumentacji:

Student dokonuje oceny zgromadzonej dokumentacji ilustrującej funkcjonowanie placówek szkolnych (np. plany pracy, arkusze obserwacji ucznia, scenariusze zajęć itd.) Student przedstawia własne spostrzeżenia dotyczące metod, form i procedur oraz dobrych praktyk, jakie zaobserwował w klasach I-III. Student potwierdza własne zaangażowanie w projektowanie i wykonanie działań pedagogicznych w szkole podstawowej, przedstawiając stosowną dokumentację (np. scenariusze zajęć, arkusze obserwacji ucznia, itd.).

Rejestr frekwencji:

Student potwierdza wysoką frekwencją w zajęciach praktycznych, własnym zaangażowaniem w zaplanowane do realizacji działania, potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego.

st mgr 5l niestac.