Uniwersytet Ślaski w Katowicach - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Organizacja i reżyseria widowisk cz.1 [W6-AE-S1-7ORW.1] semestr zimowy 2020/2021
Konwersatorium, grupa nr 1

Przejdź do planu zaznaczono terminy wyświetlanej grupy
To jest strona grupy zajęciowej. Jeśli szukasz opisu przedmiotu, zobacz stronę przedmiotu
Przedmiot: Organizacja i reżyseria widowisk cz.1 [W6-AE-S1-7ORW.1]
Zajęcia: semestr zimowy 2020/2021 [2020/2021Z] (zakończony)
Konwersatorium [K], grupa nr 1 [pozostałe grupy]
Termin i miejsce: Podana informacja o terminie jest orientacyjna. W celu uzyskania pewnej informacji obejrzyj kalendarz roku akademickiego lub skontaktuj się z wykładowcą (nieregularności zdarzają się przede wszystkim w przypadku zajęć odbywających się rzadziej niż co tydzień).
co drugi piątek (parzyste), 9:00 - 12:00
sala mała sala gimnast.
Budynek B (Cieszyn, ul. Bielska 62) jaki jest adres?
Zajęcia prowadzone z częstotliwością "co dwa tygodnie (nieparzyste)" odbywają się w pierwszym tygodniu od rozpoczęcia cyklu dydaktycznego (np. semestru), a potem co dwa tygodnie. Zajęcia prowadzone z częstotliwością "co dwa tygodnie (parzyste)" odbywają się w drugim tygodniu od rozpoczęcia cyklu dydaktycznego (np. semestru), a potem co dwa tygodnie. Jeśli zajęcia wypadają w dniu wolnym, to nie odbywają się, natomiast nie ma to wpływu na terminy kolejnych zajęć - odbędą się one dwa tygodnie później.
Terminy najbliższych spotkań: Daty odbywania się zajęć grupy. Prezentują informacje na podstawie zdefiniowanych w USOS terminów oraz spotkań.
Kliknij w datę by zobaczyć tygodniowy plan z zaznaczonym spotkaniem.
Wszystkie zajęcia tej grupy już się odbyły - pokaż terminy wszystkich spotkań.
Data i miejsceProwadzący
Liczba osób w grupie: 6
Limit miejsc: 15
Prowadzący: Ewa Tomaszewska
Literatura:

Książki:

Berg Van Den Hendrik, „Dziecko stało się dzieckiem“ w: „Dzieci”, wybór, opracowanie i redakcja Maria Janion i Stefan Chwin; Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1988, t. II, s.226 – 254.

Griesbeck Josef, Zabawy dla grup, Wydawnictwo „Jedność”, Kielce 1999

lub opracowanie – Małgorzata Jachimska na podst. książki Donny Branders i Howarda Philipsa, Grupa bawi się i pracuje część 1 i 2, Oficyna Wydawnicza UNUS, Wrocław 2000.

Hübner Zygmunt, Sztuka reżyserii, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982.

Jurkowski Henryk, Ryl Henryk, Stanowska Alina, Teatr Lalek – zagadnienia metodyczne, Centralny Ośrodek Upowszechniania Kultury, Warszawa 1979.

Strzelecki Zenobiusz, Scenografia. Projektowanie wstępne, Centralny Ośrodek Metodyki Upowszechniania Kultury, Warszawa 1975.

Way Brian, Drama w wychowaniu dzieci i młodzieży, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1990;

Wieczorkiewicz Bronisław, Sztuka mówienia, dowolne wydanie.

Artykuły lub rozdziały z książek:

Cierniak Jędrzej, Źródła i nurty polskiego teatru ludowego, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1963.

Karłowska Zofia, Wychowawcze wartości teatru szkolnego, Poznań 1937.

Miłobędzka Krystyna, Wolne miejsce dla wyobraźni, wywiad [w:] Filia, 1995/96, nr 25.

Mirski Józef, Uwagi o teatrze młodzieży i dla młodzieży [w:] Dusza teatru, Warszawa 1939

Tomaszewska Ewa, Odnaleźć siebie. O teatrze dla dzieci i młodzieży, w: Dramat dla dzieci i młodzieży, seria: Biblioteczka niedorosłych, red. M. Wiśniewska, M. Wróblewski, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. M. Kopernika, Toruń 2016, s. 23–40.

Tomaszewska Ewa, Teatr zabawy,[w:] Edukacja kulturalna. Wybrane obszary, pod red. K.Olbrycht, Katowice 2004.

Literatura piękna (dowolne wydania):

Pierre Corneille Cyd.

Wiliam Szekspir, Hamlet oraz Król Lear.

Ben Jonson, Volpone albo Lis.

Molier, Don Juan.

Henryk Ibsen Nora (Dom lalki).

Krystyna Miłobędzka Ojczyzna [w:] Siała baba mak, Wydawnictwo A, Wrocław 1995.

Tekst szopki z Woli Gułowskiej.

Literatura uzupełniająca:

Bettelheim Bruno, Cudowne i pożyteczne. O znaczeniach i wart ościach baśni, PIW, Warszawa 1985

Eco Umberto, Dzieło otwarte, Wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2008.

Eliade Mircea Wiecznotrwałość obrazów [ w:] Mit, sacrum, historia, PIW , Warszawa 1993.

Górecki Leon, Teoria i metodyka ćwiczeń ruchowych aktora, Centralny Ośrodek Upowszechniania Kultury, Warszawa 1985.

Huizinga Johan, Homo ludens – zabawa jako źródło kultury”, Czytelnik, Warszawa 1985.

Jurkowski Henryk, Metoda Teatru Dormana, Teatr Lalek 1987, nr 1-2, s.24-31.

Zakres tematów:

prezentacja problematyki związanej z tworzeniem widowiska teatralnego: adaptacja, scenariusz inscenizacyjny i realizacyjny, odbiorca, , słowo i interpretacja tekstu itp. oraz drama i improwizacja teatralna jako formy zdobywania doświadczeń praktycznych z zakresu tworzenia dzieła teatralnego

Metody dydaktyczne:

Zajęcia łączą teorię z działaniami praktycznymi

• Zajęcia teoretyczne oparte na wybranej literaturze przedmiotu oraz przykładach realizacji prezentowanych w formie nagrań i opisów.

• Warsztaty praktyczne z zakresu dramy oraz ćwiczeń aktorskich indywidualnych i grupowych

Metody i kryteria oceniania:

obecność na zajęciach (75%)

cz. praktyczna: student bierze udział w otwartej dla widzów improwizacji ruchowej, w której prezentuje stopień opanowania własnego ciała, możliwości głosowo-dźwiękowych, a także umiejętność szybkiego reagowania na zastaną sytuację, niebanalne rozwiązania przestrzenno-ruchowe indywidualne, w parach i w grupie wskazujące na stopień integracji w grupie, umiejętność współpracy z partnerem i w grupie.

cz. teoretyczna: kolokwium pisemne lub ustne z zakresu analizowanych tematów.

Uwagi:

dr E. Tomaszewska

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)