Uniwersytet Ślaski w Katowicach - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Pedagogika penitencjarna [W3-PE-R-N2-1] semestr letni 2020/2021
Wykład, grupa nr 1

Przejdź do planu zaznaczono terminy wyświetlanej grupy
To jest strona grupy zajęciowej. Jeśli szukasz opisu przedmiotu, zobacz stronę przedmiotu
Przedmiot: Pedagogika penitencjarna [W3-PE-R-N2-1]
Zajęcia: semestr letni 2020/2021 [2020/2021L] (zakończony)
Wykład [W], grupa nr 1 [pozostałe grupy]
Termin i miejsce: Podana informacja o terminie jest orientacyjna. W celu uzyskania pewnej informacji obejrzyj kalendarz roku akademickiego lub skontaktuj się z wykładowcą (nieregularności zdarzają się przede wszystkim w przypadku zajęć odbywających się rzadziej niż co tydzień).
co druga sobota (nieparzyste), 15:30 - 17:00
sala Zajęcia zdalne
Zdalny jaki jest adres?
Zajęcia prowadzone z częstotliwością "co dwa tygodnie (nieparzyste)" odbywają się w pierwszym tygodniu od rozpoczęcia cyklu dydaktycznego (np. semestru), a potem co dwa tygodnie. Zajęcia prowadzone z częstotliwością "co dwa tygodnie (parzyste)" odbywają się w drugim tygodniu od rozpoczęcia cyklu dydaktycznego (np. semestru), a potem co dwa tygodnie. Jeśli zajęcia wypadają w dniu wolnym, to nie odbywają się, natomiast nie ma to wpływu na terminy kolejnych zajęć - odbędą się one dwa tygodnie później.
Terminy najbliższych spotkań: Daty odbywania się zajęć grupy. Prezentują informacje na podstawie zdefiniowanych w USOS terminów oraz spotkań.
Kliknij w datę by zobaczyć tygodniowy plan z zaznaczonym spotkaniem.
Wszystkie zajęcia tej grupy już się odbyły - pokaż terminy wszystkich spotkań.
Data i miejsceProwadzący
Liczba osób w grupie: 25
Limit miejsc: 28
Zaliczenie: Egzamin
Prowadzący: Marcin Jurczyk
Literatura:

1. Ambrozik W., Stępniak P. (2004). Służba więzienna wobec problemów resocjalizacji penitencjarnej. Poznań: Wydaw. UAM.

2. Bałandynowicz A. (2006). Probacja. Resocjalizacja z udziałem społeczeństwa. Warszawa.

3. Beisert M. (2012). Pedofilia. Geneza i mechanizm zaburzenia. Gdańsk: GWP.

4. Bębas S. (red.). (2010). Współczesne oblicze resocjalizacji penitencjarnej. Wydawnictwo: Wyższa Szkoła Handlowa, Radom.

5. Bulenda T., Musidłowski R. (2003). System penitencjarny i postpenitencjarny w Polsce, Instytut Spraw Publicznych, Warszawa.

6. Chojecka J. (2014). Kobieta w więzieniu i jej resocjalizacja. Poznań: Wydaw. UAM.

7. Ciosek M. (2003). Psychologia sądowa i penitencjarna. Warszawa: Wydaw. Prawnicze Lexis Nexis.

8. Czarkowski J.J. (2018). Ontologiczne i epistemologiczne uwagi o penitencjarystyce i jej autonomizacji, International Journal of Legal Studies, 3(1), 123-140. [online]

9. Czarkowski J.J. (2018). Penitencjarystyka – nauka teoretyczna i stosowana, Przegląd Więziennictwa Polskiego, 99(2), 39-54 [online]

10. Gierowski K. J. (1989). Motywacja zabójstw. Kraków: Wydaw. AM.

11. Gordon M. (2006). Resocjalizacja skazanych z zaburzeniami psychicznymi. W: H. Machel (red.), Wykonywanie kary pozbawienia wolności w Polsce – poszukiwanie skuteczności. Gdańsk: Wydaw. UG.

12. Grzesiak S. (2009). Człowiek stary w placówce penitencjarnej [w:] A. Jaworska (red.). Resocjalizacja. Zagadnienia prawne, społeczne i metodyczne. Kraków.

13. Jaworska A. (2015). Aktywność fizyczna w zakładach karnych a podstawowe wymiary osobowości mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności, Resocjalizacja Polska, 9, 137-157. [online]

14. Kilińska-Pękacz A. (2018). Prawo rodziców osób osadzonych do opieki i wychowania dzieci, Przegląd Więziennictwa Polskiego, 99(2), 55-78. [online]

15. Kłak Cz. (2017). Zatrudnienie skazanych w wybranych państwach europejskich. Analiza porównawcza, Przegląd Więziennictwa Polskiego, 95, 101-124. [online]

16. Kościelak R. (red.). (2006). Problem niedostosowania społecznego – oddziaływania w warunkach wolnościowych i w izolacji penitencjarnej. Słupsk: Wydaw. Naukowe Pomorskiej Akademii Pedagogicznej.

17. Kozaczuk F. (red.). (2009). Prawne i socjokulturowe uwarunkowania profilaktyki społecznej i resocjalizacji. Rzeszów.

18. Linowski K. (2013). Oblicza współczesnej opieki postpenitencjarnej, Resocjalizacja Polska, 4, 215-229. [online]

19. Linowski K. (2013). Więzienie a skazani młodociani, Resocjalizacja Polska, 215-230.

20. Linowski K. (2017). Organizacja i zadania służby więziennej w Polsce, Wyda. Wyższa Szkoła Handlowa, Radom.

21. Machel H. (2001). Czy więzienie może wychowywać – spór o poprawczą funkcję więzienia. W: Borowski R., Wysocki D. (red.). Instytucje wychowania resocjalizującego. Płock.

22. Machel H. (2003). Więzienie jako instytucja karna i resocjalizacyjna. Gdańsk: Wydaw. Arche.

23. Machel H. (2003). Więzienie jako instytucja karna i resocjalizacyjna. Gdańsk.

24. Machel H. (2008). Sens i bezsens resocjalizacji penitencjarnej – casus polski. Kraków.

25. Matysiak-Błaszczyk A. (2010). Sytuacja życiowa kobiet pozbawionych wolności. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

26. Matysiak-Błaszczyk A. (2016). Więzienne macierzyństwo. Studium socjopedagogiczne, Wyda. UAM, Poznań.

27. Mirosław-Nawrocka K. (2014). Ofiary losu i harpie. Umiejętności społeczne kobiet skazanych za zabójstwa. Warszawa: Wydaw. APS.

28. Nawój-Śleszyński A., Leszczyńska A. (2019). Współczesne problemy i perspektywy więziennictwa, Wyda. UŁ, Łódź.

29. Niewiadomska I. (2007). Osobowościowe uwarunkowania skuteczności kary pozbawienia wolności. Lublin.

30. Nowacki Z. (2014). Czas izolacji więziennej a podatność skazanych na manipulacje skoncentrowane na deprecjacji innych oraz odwołujące się do konformizmu, Resocjalizacja Polska, 8, 185-200. [online]

31. Ornowska A., Zduński I. (2014). Resocjalizacja penitencjarna. Zarys problematyki. Wyda. KPSW, Bydgoszcz.

32. Pastwa-Wojciechowska B. (2013). Psychopaci sprawcy przestępstw seksualnych. Gdańsk: Harmonia Universalis.

33. Pawełek K., Marczak M. (2008). Resocjalizacja w polskich zakładach karnych. Teoria a praktyka. W: Bartkowicz Z., Węgliński A. (red.). Skuteczna resocjalizacja. Doświadczenie i propozycje. Lublin.

34. Pol J. D. (2008). Więzienna szansa. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ŁośGraf.

35. Przesławski T. (2012), Służba Więzienna w Polsce. Administracja i podstawy działania, Wyda. UW, Warszawa.

36. Sobczak S. (2010). Humanistyczny wymiar penitencjarystyki, Resocjalizacja Polska, 1, 193-202.

37. Stadno-Kawecka B. (2016). Wykonywanie kary pozbawienia wolności w trzech systemach − uwagi krytyczne, Nowa Kodyfikacja Prawa Karnego, t. XXXIX, s. 109.

38. Stępniak P. (2014). Blaski i cienie współczesnej przestrzeni penitencjarnej. Człowiek a system. Poznań: Wydaw. UAM.

39. Szczepaniak P. (2013). Polski system penitencjarny. Ujęcie integralno-kulturowe. Warszawa: Wyd. Forum Penitencjarne.

40. Zych A. (1999). Człowiek wobec starości. Katowice, Wyda. Śląsk.

Zakres tematów:

- Istota pedagogiki penitencjarnej

- Istota podkultury więziennej

- Niewerbalne metody komunikacji w zakładach karnych

- Symbolika tatuażu więziennego

- Formy pracy resocjalizacyjnej w zakładach penitencjarnych

- Praca, nauczanie, sport, twórczość, duszpasterstwo.

- Psychospołeczne skutki izolacji więziennej

- Zakłady karne dla kobiet

- Pozycja osób z niepełnosprawnością zakładzie penitencjarnym

- Mobbing w praktyce penitencjarnej

- Resocjalizacja osadzonych w wieku senioralnym

- Pomoc postpenitencjarna a readaptacja społeczna

- System dozoru elektronicznego w resocjalizacji

- Programy resocjalizacji penitencjarnej

Metody dydaktyczne:

Zajęcia prowadzone są przy pomocy metod i technik kształcenia na odległość.

Metody i kryteria oceniania:

Egzamin ustny uwzględniający treści omawiane na wykładach. Kryterium otrzymania pozytywnej oceny jest udzielenie odpowiedzi na co najmniej 2 z 4 pytań. Oceniana jest aktywność studenta podczas zajęć. Zaznaczenie aktywności studenta następuje na liście obecności.

Ocena z modułu uwzględnia ocenę z egzaminu (A) oraz ocenę z ćwiczeń (B) według wzoru: A+B /2

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.
kontakt deklaracja dostępności mapa serwisu USOSweb 7.0.3.0-2 (2024-04-26)