Uniwersytet Ślaski w Katowicach - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Propedeutyka psychologii klinicznej [W3-PS-SM-PROKLI] semestr letni 2021/2022
Ćwiczenia, grupa nr 3

Przejdź do planu zaznaczono terminy wyświetlanej grupy
To jest strona grupy zajęciowej. Jeśli szukasz opisu przedmiotu, zobacz stronę przedmiotu
Przedmiot: Propedeutyka psychologii klinicznej [W3-PS-SM-PROKLI]
Zajęcia: semestr letni 2021/2022 [2021/2022L] (zakończony)
Ćwiczenia [C], grupa nr 3 [pozostałe grupy]
Termin i miejsce: Podana informacja o terminie jest orientacyjna. W celu uzyskania pewnej informacji obejrzyj kalendarz roku akademickiego lub skontaktuj się z wykładowcą (nieregularności zdarzają się przede wszystkim w przypadku zajęć odbywających się rzadziej niż co tydzień).
każdy wtorek, 15:30 - 17:00
sala 206
Wydział Nauk Społecznych (Katowice, ul. Grażyńskiego 53) jaki jest adres?
Terminy najbliższych spotkań: Daty odbywania się zajęć grupy. Prezentują informacje na podstawie zdefiniowanych w USOS terminów oraz spotkań.
Kliknij w datę by zobaczyć tygodniowy plan z zaznaczonym spotkaniem.
Wszystkie zajęcia tej grupy już się odbyły - pokaż terminy wszystkich spotkań.
Data i miejsceProwadzący
Liczba osób w grupie: 18
Limit miejsc: 25
Zaliczenie: Zaliczenie na ocenę
Prowadzący: Jagoda Sikora
Literatura:

Butcher, J.N., Hooley, J.M., Mineka, S. (2017). Psychologia zaburzeń. DSM-5. Gdańsk: GWP (wybrane zagadnienia)

Cierpiałkowska, L. Sęk, H. (red.) (2016/2021). Psychologia kliniczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN (wybrane rozdziały)

Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10 (1997). Kraków-Warszawa: Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Versalius”, Instytut Psychiatrii i Neurologii.

Kryteria diagnostyczne DSM-V. (2015). Edra Urban& Partner

Uzupełniająca:

Cierpiałkowska, L. Psychologia zaburzeń osobowości: wybrane zagadnienia. Poznań: 2008.

Morrison, J. (2016). DSM-5 bez tajemnic. Praktyczny przewodnik dla klinicystów. Kraków: Wydawnictwo UJ

Sitnik-Warchulska, K., Izydorczyk, B., & Lipowska, M. (2019). Wyzwania klinicznej diagnostyki psychologicznej dzieci i młodzieży: Rekomendacje konsultantów w dziedzinie psychologii klinicznej. Psychiatria i Psychologia Kliniczna, 19(1).

Gaebel, W., Zielasek, J., & Reed, G. M. (2017). Zaburzenia psychiczne i behawioralne w ICD-11: koncepcje, metodologie oraz obecny status. Psychiatria Polska, 51(2), 169-195.

Krawczyk, P., & Święcicki, Ł. (2020). ICD-11 vs. ICD-10–przegląd aktualizacji i nowości wprowadzonych w najnowszej wersji Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób WHO. Psychiatr. Pol, 54(1), 7-20.

Zakres tematów:

Zajęcia 1 Wprowadzenie do psychologii klinicznej

Rozdział 1 Psychologia kliniczna jako dziedzina badań i praktyki.

Rozdział 2 Teoretyczne i metodologiczne podstawy psychologii klinicznej.

Rozdział 3 Pojęcie normy, normalności i zdrowia.

Cierpiałkowska, L., & Sęk, H. (2016). Psychologia kliniczna. PWN.

Zajęcia 2 Psychologia kliniczna i zdrowia a psychopatologia – wzajemne zależności

Rozdział 4 Psychologia kliniczna i zdrowia a psychopatologia – wzajemne zależności.

Cierpiałkowska, L., & Sęk, H. (2016). Psychologia kliniczna. PWN.

Gaebel, W., Zielasek, J., & Reed, G. M. (2017). Zaburzenia psychiczne i behawioralne w ICD-11: koncepcje, metodologie oraz obecny status. Psychiatria Polska, 51(2), 169-195.

Krawczyk, P., & Święcicki, Ł. (2020). ICD-11 vs. ICD-10–przegląd aktualizacji i nowości wprowadzonych w najnowszej wersji Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób WHO. Psychiatr. Pol, 54(1), 7-20.

Zajęcia 3 Modele diagnozy klinicznej a problemy diagnostyczne

Rozdział 10 Modele diagnozy klinicznej a problemy diagnostyczne.

Cierpiałkowska, L., & Sęk, H. (2016). Psychologia kliniczna. PWN.

Sitnik-Warchulska, K., Izydorczyk, B., & Lipowska, M. (2019). Wyzwania klinicznej diagnostyki psychologicznej dzieci i młodzieży: Rekomendacje konsultantów w dziedzinie psychologii klinicznej. Psychiatria i Psychologia Kliniczna, 19(1).

Zajęcia 4 Komunikowanie diagnozy i jakość diagnozy

Rozdział 11 Postępowanie diagnostyczne psychologa klinicznego a konteksty i sytuacje społeczne tworzenia diagnozy.

Rozdział 13 Jakość diagnozy klinicznej i jej uwarunkowania.

Cierpiałkowska, L., & Sęk, H. (2016). Psychologia kliniczna. PWN.

Zajęcia 5 Metody stosowane w psychologicznej diagnozie klinicznej

Rozdział 12 Metody stosowane w psychologicznej diagnozie klinicznej.

Cierpiałkowska, L., & Sęk, H. (2016). Psychologia kliniczna. PWN.

Zajęcia 6 Psychopatologia

Rozdział 15 Psychologia zaburzeń lękowych i dysocjacyjnych.

Rozdział 16 Psychologia schizofrenii.

Rozdział 17 Psychologia zaburzeń nastroju.

Cierpiałkowska, L., & Sęk, H. (2016). Psychologia kliniczna. PWN.

Butcher, J.N., Hooley, J.M., Mineka, S. (2017). Psychologia zaburzeń. DSM-5. Gdańsk: GWP (wybrane zagadnienia)

Zajęcia 7 i 8 Formy pomocy psychologicznej

Krótkie prezentacja (15 minut) w grupach:

Tematy do wyboru:

1. Psychoterapia grupowa

2. Psychoterapia indywidualna

3. Grupy wsparcia

4. Interwencja kryzysowa

5. Rehabilitacja

6. Poradnictwo

7. Profilaktyka

Prezentacja ma zawierać:

• Charakterystykę danej formy

• Czym różni się od innych?

• Jakich wymaga kompetencji i umiejętności

• Opinię na temat danej formy od specjalisty

Zajęcia 9 i 10 Prezentacja prac własnych

Zajęcia 11 Dziedziny zastosowań psychologii klinicznej

Rozdział 22 Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży

Rozdział 23 Neuropsychologia kliniczna jako dziedzina badań i praktyki

Rozdział 24 Kliniczna psychologia zdrowia

Cierpiałkowska, L., & Sęk, H. (2016). Psychologia kliniczna. PWN.

Zajęcia 12 Dziedziny zastosowań psychologii klinicznej

Rozdział 25 Psychologia niepełnosprawności i rehabilitacja psychologiczna

Rozdział 26 Psychologia kliniczna seniorów

Rozdział 27 Psychologia sądowa a psychologia kliniczna

Cierpiałkowska, L., & Sęk, H. (2016). Psychologia kliniczna. PWN.

Zajęcia 13 Kolokwium (31.05)

Metody dydaktyczne:

Studia przypadków, dyskusja, symulacje

Metody i kryteria oceniania:

Kolokwium, prezentacja, praca zaliczeniowa

A. kolokwium zaliczeniowe weryfikujące wiedzę Studenta (max: 30 pkt.). Do kolokwium można podejść jednokrotnie. Wartość progowa zaliczenia kolokwium wynosi 15 pkt. W sytuacji nie osiągnięcia wystarczającej ilości punktów z kolokwium, można podejść do niego raz jeszcze.

B. prezentacja 15 pkt

Prezentacja ma zawierać:

• Charakterystykę danej formy 3 pkt

• Czym różni się od innych? 3 pkt

• Jakich wymaga kompetencji i umiejętności 3 pkt

• Opinię na temat danej formy od specjalisty 3 pkt

plus aktywne przedstawienie pracy przez członków grupy 3 pkt

C. praca własna 15 pkt

przedstawienie problemu rozmowy (streszczenie) 5 pkt

dane obserwacyjne z rozmowy 5 pkt

własne refleksje 5 pkt

Rozpiętość punktacji w odniesieniu do oceny końcowej:

56 - 60 bdb

51 - 55 db plus

46 - 50 db

41 - 45 dst plus

36 - 40 dst

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)