Dydaktyka ogólna [W3-AR2-S1-2]
semestr letni 2021/2022
Wykład,
grupa nr 1
Przedmiot: | Dydaktyka ogólna [W3-AR2-S1-2] | ||||||||||||||||||
Zajęcia: |
semestr letni 2021/2022 [2021/2022L]
(zakończony)
Wykład [W], grupa nr 1 [pozostałe grupy] |
||||||||||||||||||
Termin i miejsce:
|
Zajęcia prowadzone z częstotliwością "co dwa tygodnie (nieparzyste)" odbywają się w pierwszym tygodniu od rozpoczęcia cyklu dydaktycznego (np. semestru), a potem co dwa tygodnie. Zajęcia prowadzone z częstotliwością "co dwa tygodnie (parzyste)" odbywają się w drugim tygodniu od rozpoczęcia cyklu dydaktycznego (np. semestru), a potem co dwa tygodnie. Jeśli zajęcia wypadają w dniu wolnym, to nie odbywają się, natomiast nie ma to wpływu na terminy kolejnych zajęć - odbędą się one dwa tygodnie później.
|
||||||||||||||||||
Terminy najbliższych spotkań:
Kliknij w datę by zobaczyć tygodniowy plan z zaznaczonym spotkaniem. |
Wszystkie zajęcia tej grupy już się odbyły - pokaż terminy wszystkich spotkań.
|
||||||||||||||||||
Liczba osób w grupie: | 15 | ||||||||||||||||||
Limit miejsc: | 19 | ||||||||||||||||||
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | ||||||||||||||||||
Prowadzący: | Violetta Rodek | ||||||||||||||||||
Literatura: |
V.Rodek: Poczucie własnej skuteczności jako czynnik różnicujący samodzielne uczenie się studentów „Studia Edukacyjne”, nr 58, 2020; V.Rodek: Uczenie się w czasie pandemii – obszary trudności i próby optymalizacji procesu „Edukacja Dorosłych”, nr 1, 2020; V.Rodek: Learning and its Effectiveness in Students’ Self – reflection, „The New Educational Review’’, 2019, Vol. 55, No. 1. D.Klus – Stańska: Paradygmaty dydaktyki – myśleć teorią o praktyce. Warszawa 2018. V.Rodek: Stan i uwarunkowania autoedukacji studentów. Katowice 2014. Z.Włodarski, A.Hankała: Nauczanie i wychowanie jako stymulacja rozwoju człowieka. Warszawa – Kraków 2004. Pedagogika. Podręcznik akademicki. Red. Z.Kwieciński, B.Śliwerski. Warszawa 2003. W.Żłobicki: Ukryty program w edukacji. Między niewiedzą a manipulacją. Kraków 2002. J.Półturzycki: Dydaktyka dla nauczycieli. Płock 2002. Dydaktyka ogólna. Wyzwania a rzeczywistość. Red. K.Denek, F.Bereźnicki, J.Świrko-Pilipczuk. Szczecin 2001. F.Bereźnicki: Dydaktyka kształcenia ogólnego. Kraków 2001. D.Bernacka: Od słowa do działania. Przegląd współczesnych metod kształcenia. Warszawa 2001. J.Bogaj: Kształcenie ogólne. Między tradycją a ponowoczesnością. Warszawa 2000. K.Duraj-Nowakowa: Nauczyciel – kultura – osoba – zawód. Kielce 2000. G.D.Fenstermacher, J.F.Soltis: Style nauczania. Warszawa 2000. D.F.Walker, J.F.Soltis: Program i cele kształcenia. Warszawa 2000. B.Dyrda: Syndrom Nieadekwatnych Osiągnięć jako niepowodzenie szkolne uczniów zdolnych-diagnoza i terapia. Kraków 2000. H.Komorowska: O programach prawie wszystko. Warszawa 1999. E.Wragg: Trzy wymiary programu. Warszawa 1999. Niepowodzenia szkolne. Red. J.Łysek. Kraków 1998. Cz. II i III. A.Ornstein, F.Hunkins: Program szkolny. Założenia, zasady, problematyka. Warszawa 1998. H.Hamer: Klucz do efektywnego nauczania. Przewodnik dla nauczyciela. Warszawa 1997. Sztuka nauczania. Red. K.Kruszewski, K.Konarzewski. T.II, r.4, Warszawa 1997. W.Okoń: Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej. Warszawa 1995. Cz.2, r.9. S.Rimm: Bariery szkolnej kariery. Warszawa 1994. R.Meighan: Socjologia edukacji. Toruń 1993 (rozdział dotyczący programu ukrytego). R.H.Davis, L.T.Aleksander, S.L.Yelon: Konstruowanie systemu kształcenia. Warszawa 1983. |
||||||||||||||||||
Zakres tematów: |
Dydaktyka ogólna jako dyscyplina – paradygmaty dydaktyki, czyli jak myśleć teorią o praktyce. 2. Kompetencje zawodowe współczesnego nauczyciela – wychowawcy; funkcje, style nauczania; Osobliwości roli zawodowej nauczyciela. 3. Zasady nauczania: istota poszczególnych zasad, przyczyny i skutki ich nieprzestrzegania dla osiągnięć ucznia. Analiza porównawcza różnych klasyfikacji. 4. Program kształcenia w warstwie jawnej (filozoficzne, psychologiczne i socjologiczne podstawy konstruowania programu kształcenia; wzorce programowe). Program ukryty (istota „programu ukrytego”, przykłady jego oddziaływania, konsekwencje dla ucznia – wychowanka). Programy autorskie. 5. Analiza treści kształcenia; teorie doboru treści kształcenia. 6. Budowa celów kształcenia - cele ogólne i operacyjne – ich zalety i wady. Koncepcja operacjonalizacji celów kształcenia. Przykłady celów nauczania i wychowania na poszczególnych poziomach taksonomicznych według różnych propozycji taksonomicznych. 7. Różne klasyfikacje metod/strategii nauczania. 8. Ewaluacja w edukacji. Psychologiczne prawidłowości procesu oceniania; społeczne oczekiwania wobec nauczycieli, jako osób oceniających. Przedmiot, funkcje i metody oceniania uczniów przez nauczycieli w systemie edukacji tradycyjnej i alternatywnej. 9. Szkoła jako źródło zagrożeń dla rozwoju ucznia? Niepowodzenia szkolne. Syndrom Nieadekwatnych Osiągnięć Szkolnych – jak go rozpoznać? Uczeń zdolny. 10. Autoedukacja, w tym samodzielne uczenie się – strategie uczenia się – w stronę obalania mitów. |
||||||||||||||||||
Metody dydaktyczne: |
Metoda podająca z wykorzystaniem prezentacji - forma on - line (aplikacja Microsoft Teams) Wykład interaktywny - rozwijanie umiejętności operacjonalizacji celów kształcenia |
||||||||||||||||||
Metody i kryteria oceniania: |
Przedmiot kończy się zaliczeniem z oceną - indywidualna praca pisemna (rozwiązanie zadania problemowego) |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.