Pedagogika kultury [W3-PE-OWITP3-S1-3] semestr zimowy 2021/2022
Ćwiczenia, grupa nr 2

Jerzy Szacki, „Wczesny pozytywizm i początki socjologii. W: tenże, Historia myśli socjologicznej. Warszawa: PWN 2002. (Rozdz. 8).

Bartłomiej Gołek, Wychowanie jako proces duchowy w koncepcji Sergiusza Hessena. „Sympozjum”, nr 1 (2018).

Bogdan Nawroczyński, Swoboda i przymus w wychowaniu: siedem rozpraw pedagogicznych. Warszawa: Wyd. Nasza Księgarnia 1929.

---, Szukajmy człowieka w: tenże, Dzieła Wybrane, T1, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1987.

---, Nauczanie kształcące i wychowujące, w: tenże, Dzieła Wybrane, T2, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1987.

Bogdan Nawroczyński, Swoboda i przymus w wychowaniu. Siedem rozpraw pedagogicznych. (Rozdział I).

Stanisław Jedynak, Filozofia kultury Bogdana Nawroczyńskiego. „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska”, nr 8 (2004).

Przemysław Biela, Wychowanie a wartości. Geneza i rozwój pedagogiki kultury, edukacji kulturalnej oraz edukacji aksjologicznej. „Pedagogika Filozoficzna on-line”, nr 3 (2008-9).

Sergiusz Hessen, „Szczebel wolnego samokształcenia czyli teoria oświaty pozaszkolnej”. W: tenże, Podstawy Pedagogiki. Warszawa: Wyd. „Żak” 1997.

---------, Ideał swobodnego wychowania (tamże).

---------, Karność, wolność, osobowość. Ideał wychowania moralnego (tamże).

Lech Witkowski, Wybuchowe idee dla pedagogiki i edukacji a procesy rozwoju duchowego. „Orbis Idearum”, nr 1 (2021).

TEMATYCZNIE:

1. Przełom antynaturalistyczny w filozofii niemieckiej końca XIX wieku (W. Dilthey, W. Windelband, H. Rickert) jako kontekst powstania i rozwoju pedagogiki kultury. Niedostatki pozytywizmu jako epistemologii i teorii społecznej.

2. Pedagogika kultury – wprowadzenie do zagadnienia: pedagogika kultury jako kierunek myśli pedagogicznej, jego założenia filozoficzne i metodologiczne.

3. Jak rozumieć „zysk symboliczny” w spotkaniach z tekstami kultury?

4. Pedagogika wobec kultury popularnej jako istotnego elementu życia

uczniów.

5. Jakie wychowanie i nauczanie w niestałym świecie ciągłej zmiany?

PROBLEMOWO:

1. Pedagogika jako nauka przede wszystkim humanistyczna, bo skupiająca się na człowieku jako bycie kulturowym

2. Pojęcie kultury i dóbr kulturowych (symbolicznych) wprowadzających człowieka w świat wartości duchowych

3. Pedagogika kultury jako aranżowanie spotkań z dobrami/wartościami kultury humanistycznej

4. Pedagogika kultury jako wspomaganie w internalizacji i urzeczywistnianiu wartości

5. Wychowanie „tradycjonalne” a wychowanie „prospektywne” (B. Nawroczyński)

6. Pedagogika kultury jako teoria kształcenia, a także samokształcenia całożyciowego (S. Hessen)

7. Koncepcja „wybuchowego efektu” czytania tekstów kultury jako propozycja postawy kulturowej i posłania pedagogicznego (L. Witkowski)

8. Humanistyka jako autorefleksja kultury rozumianej jako gleba symboliczna, z której możemy czerpać zaplecze wzbogacania języka, wyobraźni, wrażliwości (M.P. Markowski, R. Rorty).

9. Refleksje nad zagadnieniem wprowadzania elementów kultury popularnej do szkolnego nauczania.

miniwykład

analiza tekstu

dyskusja

brainstorming

Student jest oceniany w dwóch obszarach:

- aktywnego uczestnictwa w dyskusjach podczas zajęć, które potwierdza przeczytanie zadanych materiałów,

- wiedzy wyniesionej z lektur i zajęć, weryfikowanej w formie sprawdzianu końcowego. Test końcowy ma charakter problemowych pytań otwartych odnoszących się do lektur i ustaleń poczynionych na zajęciach.

Oznacza to, że z zajęć otrzymuje się najpierw 2 oceny, z których po zsumowaniu wyciągana jest średnia jako ocena do wpisu.

Ocena dostateczna w obszarze uczestnictwa w zajęciach = 3 razy odnotowany, merytoryczny głos w dyskusji. Im więcej razy zabiera się głos na zajęciach, tym więcej ma się odnotowanych punktów za aktywność i ocena w tym obszarze znacząco wzrasta.

Test końcowy ma do zdobycia 20 punktów max. Ocena dostateczna = 10 pkt.