Struktury wizualne [W6-EP-S1-SW4]
semestr letni 2022/2023
Ćwiczenia,
grupa nr 1
Przedmiot: | Struktury wizualne [W6-EP-S1-SW4] |
Zajęcia: |
semestr letni 2022/2023 [2022/2023L]
(zakończony)
Ćwiczenia [C], grupa nr 1 [pozostałe grupy] |
Termin i miejsce:
|
|
Terminy najbliższych spotkań:
Kliknij w datę by zobaczyć tygodniowy plan z zaznaczonym spotkaniem. |
Wszystkie zajęcia tej grupy już się odbyły - pokaż terminy wszystkich spotkań. |
Liczba osób w grupie: | 10 |
Limit miejsc: | (brak danych) |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę |
Prowadzący: | Krystyna Pasterczyk |
Literatura: |
- Paul Klee, „Pedagogical sketchbook”, wyd. Praeger Publishers, New York, 1953 (internet). - Rudolf Arnheim „Sztuka i percepcja wzrokowa”, Wyd. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1978. - Rudolf Arnheim, „Myślenie wzrokowe”, wyd. słowo/obraz terytoria, 2013. - Maurice Merleau-Ponty, “Fenomenologia percepcji”, wyd. Aletheia, 2001. - Wasyl Kandyński, „O duchowości w sztuce”, wyd. PIW, 1986. - Materiały prezentowane podczas zajęć. |
Zakres tematów: |
1. KOMPOZYCJE PRZESTRZENNE Kilka prostych ćwiczeń badających wybrane zagadnienia przestrzenne np. dwie przenikające się bryły geometryczne, kompozycja z czterech brył z dominantą, linia w przestrzeni, kontrapost… Materiały: glina, ekwiwalenty linii. Zagadnienia: przestrzeń geometryczna a przestrzeń konkretna, ciężar, równowaga, balans, grawitacja, energia, statyka, dynamika, rytm. Obowiązują wstępne szkice i projekty koncepcyjne. 2. 100 JEDNOSTEK – 3 STRUKTURY Zadanie polega na skonstruowaniu trzech rodzajów struktur przestrzennych w formie reliefu lub rzeźby pełnej, składających się ze stu dowolnie wybranych jednostek (np. kartki papieru, kawałki sznurka, kawałki drutu, patyki, szpilki, pudełka po zapałkach, spinacze, itd.). Procedura: materiał > złącze > konstrukcja. Klejenie dopiero kiedy inne sposoby zostały wypróbowane. 1. STRUKTURA WZROSTU (dodawania, progresji, propagacji zaburzenia). 2. STRUKTURA NACHYLANIA (topologia nachylania i wsparcia). 3. STRUKTURA WZNOSZENIA (fruwania) lub SPADANIA (lądowania). |
Metody dydaktyczne: |
- Omówienie tematów/wykład wprowadzający. - Ćwiczenia nie są swobodnymi wyrażeniami, dekoracjami, przedstawieniami lub ilustracjami, ale przede wszystkim badaniami, które pozwalają doświadczyć różnorakich aspektów trójwymiarowości oraz je racjonalizować. Mechanizm myślenia i system budowy są tożsame. To, co jest możliwe do zrobienia, wydaje się być bardzo racjonalną metodą. Nie skupiamy się tylko na formie, ale podkreślamy metodę. Tzn. nie naśladujemy, ale szukamy na własną rękę i uczymy się, jak znaleźć niezależne - konstruktywne rozwiązanie problemu/zadania. - Metoda prób i błędów oznacza naprzemienność procesów intuicji i kalkulacji/weryfikacji. Odkrycie staje się miarą kreatywności. |
Metody i kryteria oceniania: |
- Weryfikacja wiedzy i umiejętności w oparciu o stopień realizacji samodzielnych zadań plastycznych. - Wzajemna konfrontacja prac studentów jako ważny element oceny rezultatów oraz samopoznania i kształtowania własnej podmiotowości. Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną ocen cząstkowych. Kryteria oceniania: 1. Obecność na zajęciach i zaangażowanie w proces kształcenia i samokształcenia (autodydaktyka). 2. Adekwatność koncepcji/wypowiedzi artystycznej do tematu i założeń pracy. 3. Inwencja twórcza i jakość artystycznej artykulacji. 4. Jakość/precyzja wykonania. 5. Postęp pracy studenta w toku indywidualnym oraz na tle grupy. 6. Prezentacja i dokumentacja rozwijanych idei i rezultatów pracy (autokomentarz). |
Uwagi: |
Uczenie się – także na własnych błędach – jest lepsze niż bycie nauczonym. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.