Literatura: |
Literatura obowiązkowa:
Berthold M., Historia teatru , Warszawa 1980.
Bettelheim Bruno, Freud i dusza ludzka, Jacek mSantorski&CO Agencja Agencja Wydawnicza Warszawa 1994, rozdz. V.
Kudliński T., Vademecum teatromana (dowolne wydanie).
Nicoll A., Dzieje dramatu, t. 1-2, Warszawa 1983.
Nicoll A., Dzieje teatru, Warszawa 1959, 1975, 1977.
Orzechowski E., Kilka lekcji o teatrze, Kraków 1995.
Raszewski Z. Krótka historia teatru polskiego, Warszawa 1977.
Dramaty:
Sofokles, Król Edyp.
Szekspir , Hamlet, Sen nocy letniej
Molier, Don Juan.
Ibsen H. , Dzika kaczka/ Nora.
Literatura uzupełniająca:
Teatry narodowe. Tradycja i współczesność, red. K. Olbrycht, M. Pindór, Wyd. Uniwersytet Śląski Filia w Cieszynie, Cieszyn 2003.
Kleist H., O teatrze marionetek, (w:) Dramaty wybrane, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2000.
|
Metody i kryteria oceniania: |
Kolokwium.
Wymagania merytoryczne:
wymagana znajomość treści ćwiczeń oraz znajomość związanej z ćwiczeniami literatury przedmiotu: obowiązkowej i poszerzającej (wskazane fragmenty).
Kryteria oceny:
ocenie podlega wiedza z zakresu konwencji teatralnych od starożytności do XIX wieku, uzyskana na zajęciach oraz w toku indywidualnej lektury literatury przedmiotu wskazanej przez prowadzącą;
ocenę pozytywną uzyskuje się po zaliczeniu przynajmniej 50% wymaganych odpowiedzi.
Przebieg procesu weryfikacji:
kolokwium grupowe, czas trwania: 90 min.
Recenzja.
Wymagania merytoryczne:
wymagana znajomość treści ćwiczeń oraz znajomość związanej z ćwiczeniami literatury przedmiotu: obowiązkowej i poszerzającej (wskazane fragmenty).
Kryteria oceny:
stopień opanowania umiejętności analizy, interpretacji i wartościowania obejrzanego przedstawienia teatralnego.
Przebieg procesu weryfikacji:
recenzja oddana w ostatnim tygodniu semestru (wydruk komputerowy – 6 tys. znaków)
|
Zakres tematów: |
Zapoznanie z przemianami form i idei teatralnych od starożytności do XIX wieku ze szczególnym uwzględnieniem najważniejszych konwencji teatralnych. Tematy do realizacji: teatr starożytny; teatr średniowiecza; komedia dell’arte; teatr elżbietański; klasycyzm francuski; romantyzm; Teatr Narodowy – teatr narodowy – Teatr Narodów – teatr narodów. Obowiązkowe uczestnictwo w wybranych przedsięwzięciach teatralnych (spektakle, festiwale teatralne, wystawy, spotkania z twórcami teatru, projekty teatralne)
|