Propedeutyka psychologii klinicznej 06-PS-SM-030
Ćwiczenia (C) semestr letni 2015/2016

Aleksandrowicz J.( 1998). Zaburzenia nerwicowe. Warszawa. PZWL.. Carson R.C.; Butcher J.; Mineka S.(2003). Psychologia zaburzeń. Gdańsk.GWP.T.

Jakubik A. (1999) Zaburzenia osobowości. Warszawa: PZWL Jaroszyński J.( 1988). Psychozy schizofreniczne. W: S. Dąbrowski, J. Jaroszyński, S. Płużyński ( red.). Psychiatria. W-wa. PZWL. Kaplan H., Saddock B. (1995) Psychiatria kliniczna. Wrocław: Urban & Partner . Rosenhan D.l, Seligman E.P.(2003). Psychopatologia. W-wa. PTP. Rybakowski, J., Pużyński, S., Wiórka, J. (2010). Psychiatria. Podstawy psychiatrii. Tom 1. Wrocław: Wyd. Elsevier, Urban & Partner (rozdział: 2.13, 3, 4.3) Sęk H. (red.) (2005) Psychologia kliniczna. Tom 1-2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN Sęk H.(2001). Wprowadzenie do psychologii klinicznej. Warszawa. Wyd. Scholar. Stirling J.D., Hellewell J.S. (2005). Psychopatologia. Gdańsk: GWP Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”. IPiN, Kraków – Warszawa, 2000.

literatura uzupełniająca:

Suchańska A, (2012) Rozmowa i obserwacja w diagnozie psychologicznej. Oficyna Wydawnicza Łośgraf, Warszawa

Podstawą oceny jest zaliczenie pisemnego kolokwium oraz obecność na zajęciach. Kolokwium będzie przeprowadzone w formie testu składającego się z pytań zamkniętych oraz pytań problemowych sprawdzający wiedzę studentów na temat różnicowania normy i zaburzenia, podstaw klinicznej diagnozy psychologicznej, czynników determinujących zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania jednostki, postaci, mechanizmów powstawania zaburzeń psychicznych i zachowania. Obecność na zajęciach (dopuszcza się opuszczenie dwóch ćwiczeń) oraz przygotowanie i zaprezentowanie sprawozdania z przeprowadzonej rozmowy psychologicznej. W ocenie brana będzie także pod uwagę aktywność - przygotowanie i omówienie studium przypadku (punktowana na każdych zajęciach). W przypadku przekroczenia limitu nieobecności należy każdą ponadwymiarową nieobecność zaliczyć na konsultacjach. Warunkiem dopuszczenia do kolokwium jest wcześniejsze zaliczenie wszystkich ponadwymiarowych nieobecności.

Na ocenę końcową składają się oceny: z kolokwium, teoretyczna aktywność podczas zajęć (m.in. przygotowanie referatu na wskazany przez prowadzącą temat) oraz praca nad studium przypadku.

Ocenie podlegać będą:

1. Umiejętności wykorzystania wiedzy teoretycznej w opracowaniu praktycznej strategii postępowania diagnostycznego i/lub badawczego;

2. Kompetencje komunikacyjne i interpersonalne studenta

Ocena końcowa z ćwiczeń zostanie ustalona według średniej ważonej.

Wagi: 0,75 kolokwium

0.25 referat/ studium przypadku/ inna znacząca aktywność na zajęciach.

test wiedzy skala ocen z kolokwium zaliczeniowego:

60-67% punktów - ocena dst

68-75% dst +

76-83% db

84-91% db +

92-100% bdb

Podstawą oceny jest zaliczenie pisemnego kolokwium oraz obecność na zajęciach. Kolokwium będzie przeprowadzone w formie testu składającego się z pytań zamkniętych oraz pytań problemowych sprawdzający wiedzę studentów na temat różnicowania normy i zaburzenia, podstaw klinicznej diagnozy psychologicznej, czynników determinujących zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania jednostki, postaci, mechanizmów powstawania zaburzeń psychicznych i zachowania. Obecność na zajęciach (dopuszcza się opuszczenie dwóch ćwiczeń) oraz przygotowanie i zaprezentowanie sprawozdania z przeprowadzonej rozmowy psychologicznej. W ocenie brana będzie także pod uwagę aktywność - przygotowanie i omówienie studium przypadku (punktowana na każdych zajęciach). W przypadku przekroczenia limitu nieobecności należy każdą ponadwymiarową nieobecność zaliczyć na konsultacjach. Warunkiem dopuszczenia do kolokwium jest wcześniejsze zaliczenie wszystkich ponadwymiarowych nieobecności.

Na ocenę końcową składają się oceny: z kolokwium, teoretyczna aktywność podczas zajęć (m.in. przygotowanie referatu na wskazany przez prowadzącą temat) oraz praca nad studium przypadku.

Ocenie podlegać będą:

1. Umiejętności wykorzystania wiedzy teoretycznej w opracowaniu praktycznej strategii postępowania diagnostycznego i/lub badawczego;

2. Kompetencje komunikacyjne i interpersonalne studenta

Ocena końcowa z ćwiczeń zostanie ustalona według średniej ważonej.

Wagi: 0,75 kolokwium

0.25 referat/ studium przypadku/ przygotowanie i analiza klinicznego wywiadu psychologicznego

test wiedzy skala ocen z kolokwium zaliczeniowego:

60-67% punktów - ocena dst

68-75% dst +

76-83% db

84-91% db +

92-100% bdb

§ Przedmiot, zakres, zadania psychologii klinicznej. Kierunki rozwoju psychologii klinicznej. Modele i teorie istotne dla psychologii klinicznej. § Orientacja patogenetyczna i salutogenetyczna w psychologii klinicznej,§ Pojęcie normy, normalności i zdrowia w psychologii klinicznej. Psychologia kliniczna a psychopatologia – wzajemne zależności.§ Podstawy klinicznej diagnozy psychologicznej - metody kliniczne i psychometryczne diagnozy psychologicznej.§ Prezentacja przez studentów pracy własnej: informacji pozyskanych na podstawie przeprowadzonej przez siebie rozmowy oraz obserwacji psychologicznej. Wymiana doświadczeń. § Uraz psychiczny jako szczególny rodzaj sytuacji trudnej. Pojęcie kryzysu. Interwencja kryzysowa. Specyfika funkcjonowania psychologicznego po urazie psychicznym. § Przyczyny powstawania zaburzeń psychicznych: podejście biologiczne, neuronauka i koncepcje psychologiczne. § Psychologia zaburzeń lękowych - psychologiczne koncepcje wyjaśniające etiopatogenezę. Mechanizmy psychologicznego funkcjonowania. Analiza studium przypadku.§ Psychozy schizofreniczne ( zaburzenia procesów poznawczych, emocji, myślenia spostrzegania i działania w psychozach). Formy pomocy psychologicznej udzielanej pacjentowi i jego rodzinie. Analiza studium przypadku.§ Psychologia zaburzeń osobowości - psychologiczne koncepcje wyjaśniające etiopatogenezę. Mechanizmy psychologicznego funkcjonowania. Analiza studium przypadku.§ Psychologia zaburzeń afektywnych – koncepcje wyjaśniające mechanizm i patogenezę zaburzeń nastroju. Postulowane oddziaływania pomocowe. Analiza studium przypadku.§ Psychologia uzależnień – obraz kliniczny, główne koncepcje i modele uzależnienia. § Model zawodowy psychologa klinicznego. Zadania psychologa klinicznego w obszarze różnych dziedzin. Etyczny kontekst działalności zawodowej psychologa klinicznego.§ Psychologia kliniczna w kontekście prawnym – ustawa o ochronie zdrowia psychicznego – tajemnica zawodowa psychologa, ochrona praw pacjenta, zasady leczenia przymusowego. Ustawa o zawodzie psychologa.

Jak w opisie modułu