Oligofrenopedagogika (pedagogika osób niepełnosprawnych intelektualnie) 12-OA-N1-5O
Wykład (W) semestr zimowy 2017/2018

• Bobińska K. i In. (red.): Niepełnosprawność intelektualna – etiopatogeneza, epidemiologia, diagnoza, terapia. Wrocław 2012.

• Kopeć D.: Rzeczywistość (nie)edukacyjna osoby z głęboką niepełnosprawnością intelektualną. Pozna 20013.

• Kościelska M.: Oblicza upośledzenia. Warszawa 1995.

• Krause A.: Paradygmaty pedagogiki specjalnej. Kraków 2010.

• Kulesza E., M., Rozwój poznawczy dzieci z lekkim i umiarkowanym stopniem upośledzenia umysłowego – diagnoza i wspomaganie, Warszawa 2004.

• Sękowska Z. Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej. Warszawa 1998.

• Smith D. D.: Pedagogika specjalna. T. 1-2. Warszawa 2009.

• Vašek Š., Stankowski A.: Zarys pedagogiki specjalnej. Katowice 2006.

• Winczura B. (red.): Dzieci o specjalnych potrzebach komunikacyjnych. Diagnoza – edukacja – terapia. Kraków 2013.

• Wyczesany J.: Pedagogika osób upośledzonych umysłowo. Kraków 2005.

Żółkowska T.: Wyrównywanie szans społecznych osób z niepełnosprawnością intelektualną. Uwarunkowania i obszary. Szczecin 2004.

• Doroszewska J.: Pedagogika specjalna. T. I i II. Wrocław – Warszawa – Kraków –Gdańsk – Łódź 1989.

• Dykcik W. (red.): Pedagogika specjalna. Poznań 2005.

• Głodkowska J.: Poznanie ucznia szkoły specjalnej. Warszawa 2000.

• Hulek A. (red): Pedagogika rewalidacyjna. Warszawa 1988, PWN.

• Kosakowski Cz. (red.): Nauczania i wychowanie osób upośledzonych umysłowo. Toruń 2001.

• Obuchowska I. (red.): Dziecko niepełnosprawne w rodzinie. Warszawa 1995.

• One są wśród nas (seria 5 książek). CMPPP, Warszawa 2009

• Kowalik S.: Psychologia rehabilitacji. Warszawa 2007.

• Pisula E.: Rodzice i rodzeństwo dzieci z zaburzeniami w rozwoju. Gdańsk 2005.

• Rzeźnicka-Krupa J.: Niepełnosprawność i świat społeczny. Szkice metodologiczne. Kraków 2009.

• Sęk H.: Wprowadzenie do psychologii klinicznej. Warszawa 2001.

• Smith D.D.: Pedagogika specjalna. Podręcznik akademicki. T 1 i 2. Warszawa 2008.

• Sowa J., Wojciechowski F.: Proces rehabilitacji w kontekście edukacyjnym. Rzeszów 2001.

• Speck O.: Niepełnosprawni w społeczeństwie. Gdańsk 2005.

• Wciórka J.: Kryteria diagnostyczne DSM_IV_TR. Wrocław 2008.

• Woynarowska A.: Niepełnosprawność intelektualna w publicznym i prywatnym dyskursie. Kraków 2010.

Wrona S.: Osoba głęboko upośledzona umysłowo w systemie edukacji . Kraków 2011.

Egzamin pisemny składające się z kilkunastu pytań otwartych oraz zamkniętych (zgodnie z harmonogramem zajęć)

• Oligofrenopedagogika- znaczenie terminu

• Miejsce oligofrenopedagogiki w systemie nauk o człowieku

• Zakres, przedmiot zainteresowań (badań) oligofrenopedagogiki

• Współczesne cele i strategie w obrębie oligofrenopedagogiki

• Znaczenie terminów rehabilitacja, autonomia, autorewalidacja etc.

• Podmiot oddziaływań oligofrenopedagogiki

• Dysfunkcje intelektualne globalne i parcjalne

• Koncepcje i klasyfikacje niepełnosprawności intelektualnej różnych badaczy

• Narzędzia do pomiaru zmiennych w obrębie niepełnosprawności intelektualnej

• Czynniki etiologiczne upośledzenia umysłowego wg. Międzynarodowej klasyfikacji chorób

• Mechanizmy inkluzji – ekskluzji osób z niepełnosprawnością intelektualną

• Rehabilitacja osób z niepełnosprawnością intelektualną w różnym wieku i z różnymi dysfunkcjami

• Funkcjonowanie rodziny z dzieckiem niepełnosprawnym intelektualnie

Funkcjonowanie (działalność) instytucji, organizacji wspierających wychowanie, terapię, kształcenie, rozwój oraz funkcjonowanie osób niepełnosprawnych intelektualnie w sferze społeczno-zawodowej

wykład połączony pokazem multimedialnym, pogadanka