Literatura: |
1/ Red. A. Jaskiernia, K. Gajleiwicz-Korab. Pluralizm mediów, pluralizm w mediach, Warszawa 2017. 2/A. Jaskiernia. Od telewizji masowej do Netfliksa. Warszawa 2016. 3/ Red.A. Jaskiernia, K. Gajlewicz-Korab. Rozwój internetu a zmiany w mediach, systemach medialnych praz społecznych. Warszawa 2016. 4/ Red. Z. Oniszczuk. Systemy medialne w dobie cyfryzacji. kierunki i skala przemian. Katowice 2015. 5/ Red. J. Adamowski, A. Jaskiernia. Systemy medialne w XXI wieku. Warszawa 2012. 6/ T. Flew. Media globalne, Kraków 2010. 7/ J.W. Adamowski (red.), Wybrane zagraniczne systemy medialne. Warszawa 2008. 8/ K. Williams. Media w Europie. Warszawa 2008. 9/ Red. J. Adamowski. Wybrane zagraniczne systemy medialne. Warszawa 2008 10/ B. Dobek-Ostrowska, M. Głowacki, Democracy and Media in Central and Eastern Europe 25 Years On, Peter Lang, Frankfurt am Main 2015 / / 11. D. Głuszek-Szafraniec, Publiczni nadawcy w regionach autonomicznych Hiszpanii, Katowice 2020
|
Metody i kryteria oceniania: |
W przypadku wykładów podstawą jest egzamin ustny (dwa problemowe pytania osobę), a w przypadku ćwiczeń - ocena końcowa jest wypadkową następujących elementów:
1. aktywność własna studentów
2. przygotowanie i prezentacja konkretnego tematu, przydzielonego przez prowadzącego
3. kolokwium zaliczeniowe
Ostateczną ocenę końcową z modułu ustala się na podstawie średniej ocen z wykładów i z ćwiczeń.
|
Zakres tematów: |
1. Pojęcie i struktura systemu medialnego. Podstawowe relacje między centrum a otoczeniem systemu medialnego. Szczególne znaczenie zależności łączących system medialny z systemem politycznym. 2. Teoria systemu medialnego w polskiej nauce o komunikowaniu (Bartłomiej Golka – podejście politologiczne i medioznawcze, Bogusława Dobek-Ostrowska – podejście rynkowe, Maciej Mrozowski – podejście strukturalne). 3. Koncepcja F. Sieberta, W. Schramma i T. Petersena (1955) czterech modeli systemów medialnych, których podstawą wyróżnienia jest charakter systemu politycznego w danym kraju (otwarty lub zamknięty) – model autorytarny, liberalny, komunistyczny i model odpowiedzialności społecznej. 4. Trzy główne modele systemów medialnych w warunkach ustabilizowanej demokracji wg D. Hallina i P. Manciniego (1. Północnoatlantycki model liberalny, 2. Model demokratycznego korporacjonizmu, 3. Śródziemnomorski model spolaryzowanego pluralizmu). 5. Typologia M. Brueggmanna, S. Engessera, F. Buchel, E. Humprecht, L. Castro. 6. Wpływ transformacji politycznej na przeobrażenia systemów medialnych w krajach Europy Środkowo-Wschodniej po 1989 roku. Argumenty za i przeciw łącznemu traktowaniu przemian medialnych w tym regionie. Typologia przemian w CEE wg Perusko, Vozab, Cuvalo. Typologia B. Dobek-Ostrowskiej (mediów upolitycznionych, hybrydowo-liberalny model, model liberalny i inne). 7. Media w Ameryce Łacińskiej - specyfika, główne problemy i trendy w rozwoju. 8. Kulturowe uwarunkowania systemu medialnego - przypadek japoński. 9. Powstanie i rozwój globalnego systemu medialnego. Rola znaczenie wielkich ponadnarodowych koncernów medialnych w jego kształtowaniu. Główne tendencje rozwojowe tego systemu.
|
Metody dydaktyczne: |
Wykłady prowadzone są tradycyjną techniką podawczą wzbogaconą o elementy aktywizacji słuchaczy (stawianie pytań, inicjowanie dyskusji). Natomiast ćwiczenia prowadzone są z użyciem następujących metod:
- dyskusja moderowana,
- opis wyjaśniający,
- metoda „burzy mózgów”,
- przygotowanie multimedialnych prezentacji konkretnych zagadnień ( np. agencji informacyjnej Reuter's, telewizji BBC itp).
|