Literatura: |
1. Błaszczyk M.K. 2008. Mikroorganizmy w ochronie środowiska. PWN, Warszawa.
2. Błaszczyk M.K. 2010. Mikrobiologia środowisk. PWN, Warszawa.
3. Dziewit Ł., Bartosik D. 2011. Genomy prokariotyczne w świetle analiz genomicznych. Post. Mikrobiol., 50, 2, 87-96.
4. Klama J. 2004. Współżycie endofitów bakteryjnych z roślinami. Acta Sci. Pol., Agricultura, 3, 1, 19-28.
5. Kukla M., Cania B., Płociniczak T., Piotrowska-Seget Z. 2014. Fitoremediacja terenów skażonych związkami ropopochodnymi z wykorzystaniem bakterii endofitycznych. Przemysł Chemiczny, 93, 3.
6. Napora A., Kacprzak M., Nowak K., Grobelak A. 2015. Wpływ bakterii endofitycznych na promowanie wzrostu roślin w warunkach stresowych. Post. Biochem., 61, 4, 398-402.
7. Pisarska K., Pietr S.J. 2014. Bakterie endofityczne – ich pochodzenie i interakcje z roślinami. Post. Mikrobiol., 53, 2, 141–151.
8. Pawlik M., Płociniczak T., Piotrowska-Seget Z. 2015. Bakterie endofityczne i ich znaczenie w mikrobiologii środowiskowej, medycynie i przemyśle. Post. Mikrobiol., 54, 2, 115-122.
9. Pociejowska M., Natywa M., Gałązka A. 2014. Stymulacja wzrostu roślin przez bakterie PGPR. Kosmos, 63, 4, 603-610.
10. Chlebek D., Hupert-Kocurek K. Endophytic bacteria in phytodegradation of persistent organic pollutants. Advancements of Microbiology. 58 (1), 2019, 2545-3149.
11. Gan S., Lau E. V., Ng H. K. 2009. Remediation of soils contaminated with polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs), J. Hazard. Mater., 171, 532-549.
12. Hepworth J. D., Waring D. R., Waring M. J. 2009. Chemia związków aromatycznych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
13. Hupert-Kocurek K., Mrozik A. 2009. Pozyskiwanie drobnoustrojów o wzmożonej aktywności degradacji związków o strukturze aromatycznej. Laboratorium, 11-12: 22-24.
14. Kur J. 1994. Podstawy inżynierii genetycznej, Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk.
15. Maniatis T., Fritsh E.F., Sambrok J. 1989. Molecular Cloning a Laboratory Manual. CSH Cold Spring Harbour Laboratory Press.
|
Metody i kryteria oceniania: |
Zajęcia laboratoryjne są obowiązkowe. Dopuszcza się 2 usprawiedliwione nieobecności w semestrze, jednak nie więcej niż jedną w danym bloku ćwiczeniowym- części biochemicznej i mikrobiologicznej.
Ocena końcowa z zajęć laboratoryjnych jest średnią arytmetyczną oceny z części biochemicznej i części mikrobiologicznej.
Ocena z laboratorium, zarówno z części biochemicznej jak i mikrobiologicznej, jest średnią ważoną z 4 form weryfikacji efektów kształcenia:
- oceny z kolokwium (0,5),
- końcowej oceny z raportów/kart pracy/testów dotyczących zagadnień omawianych podczas danych zajęć (0,2)
- oceny z opracowanego mini projektu (0,2)
- oceny ciągłej z umiejętności praktycznych z laboratoriów stacjonarnych/aktywności podczas zajęć zdalnych (0,1).
Średnia 4,76 i powyżej oznacza ocenę bdb, 4,75 do 4,26 +db, 4,25 do 3,76 db, 3,75 do 3,26 +dst, 3,25 do 2,76 dst, poniżej 2,76 ndst.
Uzyskanie pozytywnej oceny końcowej z laboratorium możliwe jest po uzyskaniu pozytywnej oceny z każdej z form weryfikacji efektów kształcenia.
W trakcie całego cyklu zajęć przeprowadzane są 2 kolokwia. Stosuje się punktowy system oceny pytań na kolokwium. Za każdą prawidłową odpowiedź na pytanie, przydzielana jest liczba punktów wskazana przy tym pytaniu. Liczba uzyskanych punktów stanowi podstawę oceny wg skali: bdb – powyżej 90% +db – 90 do 81% db – 80 do 71% +dst – 70 do 61% dst – 60 do 51% ndst – poniżej 51%. Kolokwia należy zaliczyć w terminach wyznaczonych przez prowadzących. Nieobecność nieusprawiedliwiona na kolokwium jest równoznaczna z oceną niedostateczną z tego kolokwium.
Na ocenę raportu z pracy laboratoryjnej składa się: poprawność wykonania doświadczeń, obliczeń matematycznych, formułowania wniosków i dyskusji wyników przedstawionych w raporcie. Studenci (w obrębie zespołów wyznaczonych przez prowadzących) przygotowują raporty z poszczególnych ćwiczeń. Każdy z raportów oceniany jest w skali ocen ndst (2.0) – bdb (5.0). Ocena końcowa z raportów jest średnią arytmetyczną z ocen poszczególnych raportów.
Podczas zajęć prowadzonych w trybie zdalnym, prowadzący oceniają wiedzę przyswojoną na każdych zajęciach na podstawie kart pracy/testów/ gier lub krzyżówek przeprowadzanych pod koniec zajęć z wykorzystaniem aplikacji i platform edukacyjnych. Stosuje się punktowy system oceny pytań. Za każdą odpowiedź prawidłową przydzielana jest liczba punktów wskazana przy pytaniu. Uzyskane punkty przelicza się na %.
Kryteria oceny mini projektu. Zespół studentów opracowuje samodzielnie mini-projekt związany z problemami poruszanymi podczas wykładów i zajęć praktycznych. Ocenie podlega poprawność merytoryczna, umiejętność krytycznej analizy treści przekazywanych w trakcie wykładów i zajęć praktycznych oraz pochodzących ze źródeł literaturowych, internetowych, w rozwiązaniu zadanego problemu, umiejętność pracy w grupie, podziału zadań podczas opracowywania projektu, prezentacji projektu. Projekt oceniany jest w skali ocen ndst (2.0) – bdb (5.0).
Aktywność ciągła studenta podczas laboratoriów lub aktywność podczas zajęć zdalnych, oceniana jest w skali punktowej 0-1, gdzie: 1 – spełnienie wymagań merytorycznych 0 – wymagania merytoryczne ocenione negatywnie Końcowa ocena ustalana jest na podstawie ilości uzyskanych punktów: bdb – powyżej 90% +db – 90 do 81% db – 80 do 71% +dst – 70 do 61% dst – 60 do 51% ndst – poniżej 51%. Student, który uzyskał negatywną ocenę nie podlega dalszej ocenie.
|
Zakres tematów: |
Część mikrobiologiczna:
1. Izolacja bakterii zdolnych do rozkładu związków aromatycznych oraz bakterii opornych na jony metali ciężkich. Izolacja bakterii endofitycznych. Przygotowanie odczynników i podłoży mikrobiologicznych. Zasady opracowania mini-projektu.
2. Izolacja DNA genomowego i plazmidowego z wybranych szczepów bakterii. Ocena potencjalnych mechanizmów promowania wzrostu roślin występujących u wybranych szczepów bakterii cz. - 1 posiew.
3. Ocena potencjalnych mechanizmów promowania wzrostu roślin występujących u wybranych szczepów bakterii cz. 2 – odczyt.
4. Analiza i omówienie wyników przeprowadzonych doświadczeń. Kolokwium.
Część biochemiczna:
1.Badania mikroorganizmów znajdujących zastosowanie w bioremediacji środowisk zanieczyszczonych. Przygotowanie odczynników i podłoży mikrobiologicznych. Obliczenia chemiczne.
2. Identyfikacja genów kodujących dioksygenazy katecholowe oraz genów warunkujących oporność bakterii na jony metali ciężkich.
3. Klonowanie genu 2,3- dioksygenazy katecholowej.
4. Oznaczanie aktywności 2,3-dioksygenazy katecholowej w komórkach transformantów.
5. Kolokwium. Prezentacja przygotowanych mini-projektów.
|