Literatura: |
Kwieciński Zbigniew, Śliwerski Bogusław.: Pedagogika. Podręcznik akademicki. PWN, Warszawa 2019. Hillenbrand Clemens.: Pedagogika zaburzeń zachowania, GWP, Gdańsk 2007. Vašek Štefan, Stankowski Adam.: Zarys pedagogiki specjalnej. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2006. Stankowski Adam, Determinanty środowiskowe niedostosowania społecznego dzieci i młodzieży. Wydawnictwo Gnome, Katowice 2002. Urban Bronisław, Agresja młodzieży i odrzucenie rówieśnicze. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012. oraz wybrana literatura dodatkowa np. Raport o stanie edukacji 2013 – Liczą się nauczyciele. Warszawa 2014; np. Rylke H. Pokolenie zmian. Czego boją się dorośli? Warszawa 1999.
|
Metody i kryteria oceniania: |
Na ocenę końcową składają się: obecność i aktywność na zajęciach, praca kontrolna na wybrany temat (praca pisemna i prezentacja), kolokwium zaliczeniowe.
|
Zakres tematów: |
●Wprowadzenie do przedmiotu: wymogi, kryteria oceny, wymagania formalne, literatura przedmiotu. ● Pedagogika ogólna oraz pedagogika specjalna – teoria i praktyka. Przedmiot, zadania i cele pedagogiki. Systematyka naukowa i klasyfikacje w pedagogice specjalnej●Edukacja, kształcenie. ●Rozwój moralny i społeczny – implikacje dla procesu wychowania. ●Rodzina, jako środowisko wychowawcze. ●Kultura popularna, jako czynnik socjalizacji. ●Szkoła, jako środowisko wychowawcze (przystosowanie szkolne; klasa, jako grupa społeczna; wpływy rówieśnicze. ●Dysfunkcjonalność szkoły, niepowodzenia szkolne, negatywizm szkolny. ●Nauczyciel, pedagog, wychowawca – sylwetka. Zawód, czy postawa życiowa? Osobowość i kompetencje pedagoga ●Zaburzenia w zachowaniu, agresja, przemoc. ●Wpółczesne zagrożenia (wybór: niedostosowanie społeczne, zachowania suicydalne, prostytucja, grooming, uzależnienia, sekty, przestępczość). ●Szkolny program profilaktyczny. Projektowanie programu profilaktycznego – konstruowanie obszarów, scenariuszy i spotkań. ●Współczesne nurty w pedagogice.
|